Tu veux ou tu veux pas ?

Ας απαντήσουμε στον εαυτό μας με ειλικρίνεια:
Θέλουμε ή δε θέλουμε αυτά που περιγράφει σε πρόσφατο σχόλιό του ο Πάσχος Μανδραβέλης;
"...Την εποχή που η χώρα χρεοκοπούσε –δηλαδή το 2009, όταν το πρωτογενές έλλειμμα εκτοξευόταν στα 24 δισ.– όποιος από την κυβέρνηση της Ν.Δ. προλάβαινε, διόριζε στο κράτος.  Ο ....Λέανδρος Ρακιντζής έψαξε και συνέταξε μία έκθεση, στην οποία υπογράμμισε ότι οι υπάλληλοι του μετρό διπλασιάστηκαν στις 3 Σεπτεμβρίου 2009.... ....Η Α.Σ., με εμπειρία 13 ετών ως dealer σε καζίνο, προσελήφθη ως οδηγός συρμών.....  Η Α.Λ., 22 ετών, χωρίς καμία επαγγελματική εμπειρία, προσλαμβάνεται ως οδηγός συρμών....  .....μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος Ρακιντζή, .... η κυβέρνηση .... Παπανδρέου προχωρεί στην απόλυση των παρανόμως προσληφθέντων. Υπήρξαν οι γνωστές κραυγές των «προοδευτικών» –«οι απολύσεις στην ΑΜΕΛ.... .....έχουν κάνει τη ζωή των εργαζομένων αφόρητη» ......
Από το 2012 και μετά, κατατέθηκαν πέντε τροπολογίες για νέες προσλήψεις στο μετρό, με την υποσημείωση βέβαια ότι θα συνυπολογιστεί με επιπλέον μόρια η εμπειρία των κομμωτριών, οικοδόμων-πλακάδων, dealer σε καζίνο κ.λπ., οι οποίοι εν τω μεταξύ δούλεψαν παρανόμως ένα φεγγάρι στην εταιρεία. Οι τέσσερις πρώτες απόπειρες κάποιων βουλευτών της Ν.Δ. απέβησαν άκαρπες, επειδή αντιδρούσε το ΠΑΣΟΚ. Προχθές, με συμφωνία όλων των κομμάτων ο αγώνας δικαιώθηκε. Υπερψήφισε μέχρι και ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού όπως λένε οι κακές γλώσσες, ανάμεσα στα ρουσφέτια της Ν.Δ. ήταν και ο γιος παλιού συνδικαλιστικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που τώρα είδε το φως το Αριστερό!

Καλά Χριστούγεννα...

http://www.kathimerini.gr/797154/opinion/epikairothta/politikh/kanena-roysfeti-den-xanetai

Ο λοιμωδέστερος

Απόσπασμα από το "Υποβολείο" του Βασίλη Αγγελικόπουλου της περασμένης Κυριακής.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
Φέτος με πρόεδρο παιδιά
Ή εκλογές Φλεβάρη
-Κι ο Χάρος όποιον πάρει.

Από την αρχή της Κρίσης, εδώ και πέντε γεμάτα χρόνια, είμαστε στο ίδιο έργο ανήμποροι θεατές.  Αντί το γκρέμισμα της χώρας να ενεργοποιήσει μια τόση δα υπευθυνότητα του πολιτικού συστήματος, ώστε με μια μίνιμουμ κοινή γραμμή να αντιμετωπίσουμε τον επαπειλούμενο ολοκληρωτικό όλεθρο, -πράγμα που έκαναν όλες οι άλλες χώρες που βρέθηκαν σε παρόμοια κατάσταση-, παρακολουθούμε ανείπωτης ιταμότητας κομματικές «τακτικές», γνώμονας των οποίων είναι το συμφέρον προσώπων και εσμών που διεκδικούν την εξουσία.  Με πρώτο διδάξαντα, φευ, αυτόν που σήμερα ως πρωθυπουργός αντιμετωπίζει, θεία Δίκη, έναν αντίπαλο τάλε κουάλε -και χειρότερο- μ’ αυτό που και ο ίδιος υπήρξε τα πρώτα χρόνια της κρίσης. Γιατί τι άλλο είναι σήμερα ο Τσίπρας από αυτό που υπήρξε ο Σαμαράς των Χιλίων και Ενός Ζαππείων.

Αθάνατε Αριστοφάνη.  Πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια τα δια-τραγικο-κωμώδησε στους «Ιππείς» του: Ο δημαγωγός Κλέων και ο «Πατσ-ι-ές και Ποδαράκια» Αγοράκριτος συναγωνίζονται ποιος είναι λοιμωδέστερος, άρα ο καταλληλότερος να αναλάβει τα ηνία του υποζυγίου.

Σκέπτομαι πως οτι κι' αν συμβεί μετά από λίγους μήνες κανείς δεν θα μπορεί να πεί "δέν ήξερα".

Ας μάθουμε, όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα, να συζητούμε με επιχειρήματα.

http://topotami.gr/

http://www.kathimerini.gr/795493/article/epikairothta/politikh/ypovoleio

Αλήθειες που δεν μας αρέσουν.

Η παρακάτω επιστολή του Καθηγητή Γεωργίου Τσώχου, ανθρώπου που γνωρίζει το θέμα, δημοσιεύθηκε στίς 14/12 στην Καθημερινή.
Ας προβληματισθούν μερικοί.

"Κτηματολόγιο
Κύριε διευθυντά
Ημουνα νιος και γέρασα. Πιστεύω ότι ως πολιτεία αποδείξαμε την πλήρη ανικανότητά μας να συντάξουμε κτηματολόγιο σε λογικά πλαίσια δαπάνης αλλά και σε χρόνο.
Πιστεύω ότι η μόνη ρεαλιστική λύση είναι να ανατεθεί σε αλλοδαπούς η ολοκλήρωσή του, αν βέβαια υπάρχει τμήμα τελειωμένο, με σαφείς όρους κόστους και διάρκειας.
Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Γνωρίζω ότι γίνομαι αντιπαθής σε παλαιούς συναδέλφους, αλλά «φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε αλήθεια».
Γ. Τσωχος - Ομότ. καθ. ΑΠΘ "

Η αντιπροσωπευτική (;) μας Δημοκρατία.

Ένας εκ των τριακοσίων που επιλέξαμε ως καλύτερους να μας εκπροσωπούν ξάπλωσε στην πλατεία Συντάγματος και δήλωσε πως θα κάνει απεργία πείνας για διάφορους λόγους που δεν έχουν και μεγάλη σημασία.
Η γελοιότητα της πράξης του έγινε γνωστή στο πανελλήνιο.
http://www.kathimerini.gr/795770/article/epikairothta/politikh/to-pa3imadi-enos-apergoy-peinas

Πρίν λίγες μέρες μιά άλλη από τους τριακόσιους δήλωσε οτι η ψήφος της κοστολογήθηκε, μέσω facebook, με 3 εκατ. Ευρώ.
Εδώ, μαζί με την γελοιότητα περισσεύει και η μωρία.
http://www.skai.gr/news/politics/article/270218/xoulidou-den-piga-stis-arhes-piga-ston-kammeno-gia-tis-kataggelies-mou/

Όμως αυτοί, και πάρα πολλοί άλλοι δεν βρέθηκαν εκεί που βρέθηκαν με το έτσι θέλω. Εκλέχθηκαν από εμάς, με δημοκρατικές διαδικασίες.
Αναρωτιέμαι άν, έστω εκ των υστέρων δηλαδή εκ του αποτελέσματος, αυτοί που έδωσαν την ψήφο τους σε τέτοια γελοία υποκείμενα, κάνουν κάποιες δεύτερες σκέψεις.
Ή μήπως αισθάνονται υπερήφανοι;

Ευτυχώς, μεγαλώνουμε...

http://filoftero.blogspot.gr/2014/08/blog-post_23.html

Κουΐζ

"...να απολογηθούν οι υπεύθυνοι για την πρωτοφανή οικονομική κρίση."
Ποιός το είπε:
1. Καμμένος ;
2. Τσίπρας ;
3. Μαζιώτης ;

Η σοφία της Σοφίας...

Από συνέντευξη της Σοφίας Λόρεν:
.... Η ομορφιά; Η ομορφιά είναι στο πρόσωπό σου, η γαλήνη που εκπέμπεις όταν είσαι καλός με τον εαυτό σου και με τους άλλους. Δεν νομίζω οτι έχει να κάνει με το είδωλό μου στον καθρέφτη - έχω μακρυά μύτη, μεγάλο στόμα. Περισσότερο ίσως είναι το πόσα "λέω" με κάθε έκφραση που παίρνω. Όπως όταν με ρωτούν κάτι που με ενδιαφέρει και τότε τα μάτια μου εκπέμπουν ένα φώς που δέν έχει ηλικία....

Η Ευρώπη που χάνεται ( ; )

Το πρώτο και σπουδαιότερο μέλημα μιας χώρας, ιδιαίτερα μιας μικρής χώρας, είναι οι συμμαχίες της. Αυτό διδάσκει η Ιστορία. Εμείς εδώ, το ξεχνάμε. Δεν είναι βέβαια, η πρώτη φορά.
Αντί να πρωτοστατούμε στην ενοποίηση της Ευρώπης, την αντιμετωπίζουμε ως εχθρό.
( Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου ! )
Ένα εύστοχο κείμενο είναι εδώ:
Παρακάτω, μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
"...Η πρόσφατη αναμέτρηση μεταξύ των υποψηφίων για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατέδειξε ανάγλυφα ότι η Ευρώπη έχει σοβαρό πρόβλημα ηγεσίας, κατεύθυνσης και εν τέλει ύπαρξης.
.......
...Και τα προβλήματα σωρεύονται, ο πληθυσμός της Ευρώπης γερνά, η μετανάστευση από τρίτες χώρες διογκώνεται, η Ευρώπη δεν έχει σαφή σύνορα γιατί ακόμη δεν έχει συζητήσει σοβαρά το θέμα....
......
....Δυστυχώς, η Ευρώπη τελειώνει. Και προφανώς δεν της φταίει το νόμισμα, η οικονομία ή οι εξωγήινοι. Χρειάζεται να επανέλθει στο δρόμο της ενοποίησης, των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, το ταχύτερο. Να επανέλθει σε μια διαδικασία που απαιτεί υπαναχώρηση των εθνικών ή εθνικιστικών ονειρώξεων και πηγαία αφοσίωση στο Ευρωπαϊκό Όραμα. Ειδάλλως, το καλύτερο στο οποίο μπορεί να προσβλέπει είναι ένα "βελούδινο" διαζύγιο...

Απολωλότα Πρόβατα !

Πρόβατα απολωλότα  -της Χ.Α.- έλθετε προς με. 
( Alexis 2014 μ.Χ.)
Στον ακραίο λαϊκισμό προστέθηκε και ο ακραίος καιροσκοπισμός.
Ψήφος να 'ναι κι οτι να 'ναι.
Σα να 'χε δίκιο ο Πάγκαλος: Βγάλτε και τη Δούρου με μπικίνι.
Ή χωρίς.

Make Love - Not War

Ακούω αυτές τίς μέρες τίς κριτικές των δεξιών και αριστερών σεμνότυφων για τα σποτάκια του "Ποταμιού" του Θεοδωράκη.
Δεν με εκπλήσσουν. ( Ούτως ή άλλως κατά του Θεοδωράκη έχουν στραφεί οι πάντες για τα πάντα ).
Όμως, επειδή πρίν λίγες μέρες διάβασα ένα αξιοπρόσεκτο κείμενο του Νίκου Δήμου δεν μπόρεσα να αποφύγω τους συνειρμούς:
Ευσεβείς Χριστιανοί μπαινοβγαίνουν στίς εκκλησίες και κάνουν τους μεγαλύτερους σταυρούς ( για να ξεπλύνουν τίς αμαρτίες τους άραγε ; ) - όλοι οι άλλοι στην πυρά.
Πόσοι ενώ δηλώνουν αριστεροί ( δηλαδή προοδευτικοί !!! ) σκοτώνουν την γυναίκα τους και το παιδί τους στο ξύλο;
Πόσοι οδηγοί χρησιμοποιούν το φλάς όταν στρίβουν; - Σιγά μην νοιαστούν για τους "άλλους".
Αλλά ενώ στην Επικράτεια διδάσκεται νηπιόθεν και μεθ' επιτάσεως η υπεροχή του ελληνικού έθνους, ομφαλοσκοπούμεθα άν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα ( "φράουλες Μανωλάδας", "πορτοκάλια Άρτας" ), και για τα ποσοστά της χρυσής αυγής.
Ένα είναι βέβαιο: Ο Πολιτισμός έχει μεταναστεύσει απ' την Ελλάδα. Δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο. Όποιος σταθεί μακρυά και "δεί τη γή απ' τη σελήνη", βλέπει την "κίνηση" των Πολιτισμών. Ο Πολιτισμός είναι συνδεδεμένος με τίς Μεγάλες Δυνάμεις κάθε Ιστορικής περιόδου. ( Νυστικό αρκούδι δεν χορεύει... ).
Εν παρόδω: Στο πολυδιαφημισμένο debate των υποψηφίων της Ευρωβουλής κανείς δεν τόλμησε να τούς ρωτήσει άν κάποιος απ' αυτούς σκοπεύει να προωθήσει την πραγματική ευρωπαϊκή ένωση - μιά κυβέρνηση, μιά πολιτική.
Προσπαθώ να μαντέψω την απάντηση του Αλέξη...

Ένα απόσπασμα από το κείμενο του Νίκου Δήμου:
( οι υπογραμμίσεις δικές μου... )
«ερωτική τέχνη». Η τέχνη που απεικονίζει την πιο τρυφερή και εκστατική ανθρώπινη στιγμή και που έχει δώσει χιλιάδες αριστουργήματα σε πολλούς πολιτισμούς: τον αρχαίο ελληνικό, τον ινδικό, τον κινεζικό και ιαπωνικό.
Οι πολιτισμοί αυτοί δεν είχαν σεμνοτυφίες και «ηθικές» αναστολές. Απεικόνιζαν την ερωτική πράξη σε όλη της την δόξα, με πολλαπλούς και περίτεχνους τρόπους. Αργότερα ήρθε ο χριστιανισμός να θεωρήσει το ανθρώπινο σώμα μιαρό, την ερωτική πράξη βρώμικη και να καλύψει κάθε ηδονή με την βαριά λέξη «αμαρτία».
Μια επινόηση της βικτωριανής σεμνοτυφίας που εξισώνει κάθε τι ερωτικό με πόρνες και πουτάνες!
Έτσι λοιπόν φτάσαμε να θεωρούμε θεμιτή την καθημερινή βία στην τηλεόραση και να κλειδώνουμε την λήψη των ερωτικών ταινιών της. ( Μην και τις δουν τα παιδιά! ) Και τι θα πάθουν τα παιδιά αν δούνε μία ερωτική ταινία; Η βία τους κάνει την πραγματική ζημιά.
Οι κήρυκες της ηθικής, ονομάζοντας τον έρωτα ανήθικο και αμαρτωλό, εξορίζοντάς τον από τη ζωή, μας εξώθησαν στη βία. Την ζωική μας ορμή την έκαναν γροθιά. Κι έτσι πια ζούμε σε ένα πολιτισμό της ωμής δύναμης.
Ας προωθήσουμε την καλαίσθητη ερωτική τέχνη. Προτείνω να ανοιχτούμε προς ένα πολιτισμό του έρωτα.

Έχω πλεόνασμα !!!

Σκέπτομαι να μην ξαναπληρώσω τίποτα σ' αυτούς που χρωστώ. Ότι εισπράττω θα το τσεπώνω και θα το κάνω πλεόνασμα.
Ως μή οικονομολόγος, διαβάζω οτι το κράτος έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές πρός ιδιώτες, δηλαδή χρωστάει, 4,7 δις περίπου. Επίσης διαβάζω οτι έχει πλεόνασμα να μοιράσει στους πελάτες των κομμάτων περίπου 3 δις.
Αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι οτι άν το κράτος πλήρωνε αυτά που χρωστάει, όχι μόνο πλεόνασμα δεν θα είχε, αλλά θα του έλλειπαν και 1,7 δις από πάνω...
Προσπαθώ μετά απ' αυτό να υπολογίσω πόσους ψήφους θα εξαγοράσουν οι κυβερνώντες με τα λεφτά που μου χρωστάνε...

Πρός Υποψηφίους Δημάρχους Επιστολή.

Αγαπητοί υποψήφιοι Δήμαρχοι δεν έχω αντιληφθεί μέχρι σήμερα για ποιόν λόγο διαγκωνίζεσθε πέραν αυτού της κατάκτησης της εξουσίας.
Την πεποίθησή μου αυτή μπορείτε να την επιβεβαιώσετε άν ρωτήσετε οποιονδήποτε δημότη αυτής της πόλης για ποιόν λόγο θα ψηφίσει τον όποιον ψηφίσει.
Θα διαπιστώσετε οτι απλά, δεν υπάρχει απάντηση !

Δεν γνωρίζω το όνομα του δημάρχου Τρικάλων, ούτε και με απασχολεί μιας και δεν είμαι δημότης Τρικκαίων, όμως ο άνθρωπος αυτός έχοντας αναδείξει την πόλη του κατατάσσοντάς την μεταξύ των καλύτερων της ΕΕ, έχει σίγουρα πολλά να πεί στους ψηφοφόρους του. ( Επειδή μάλλον δεν το γνωρίζετε, μεταξύ άλλων, τα Τρίκαλα έχουν επιλεγεί μαζί με λίγες άλλες πόλεις της ΕΕ για την πιλοτική εφαρμογή προγράμματος λεωφορείων χωρίς οδηγό που ξεκινά φέτος το καλοκαίρι ).
Σείς, τί έχετε να επιδείξετε ώστε να ζητάτε την ψήφο μας ;

Μήπως έχετε φροντίσει για την ασφαλή κυκλοφορία των πεζών ; ( Είναι δείγμα πολιτισμού, άν δεν το γνωρίζετε ).
Όταν τα πεζοδρόμια ολόκληρα, όπου υπάρχουν, καταλαμβάνονται από ταβέρνες και καφετέριες ή άλλα "μαγαζιά" και ο πεζός εξαναγκαζόμενος να περπατήσει στο οδόστρωμα παρασυρθεί από αυτοκίνητο, ποιός θα ευθύνεται; Ο οδηγός, ο ταβερνιάρης, ή εσείς που καταργήσατε το πεζοδρόμιο;

Μήπως έχετε δεί στην περιοχή "Φαραώ" έντρομους τουρίστες με παιδικά καροτσάκια να μήν ξέρουν που να σταθούν και που να πάνε εν μέσω αυτοκινήτων κορναριζόντων; Σας βεβαιώνω οτι οι σκηνές είναι απόλυτα τριτοκοσμικές.

Μήπως έχετε φροντίσει για την ανάπτυξη ενός συστήματος αξιόπιστης αστικής συγκοινωνίας εντός της πόλεως και στα περίχωρα;

Μήπως έχετε δεί τί μέτρα ασφαλείας παίρνουν τα συνεργεία των υπηρεσιών σας όταν εργάζονται σε δημόσιους χώρους;

Μήπως έχετε δεί σε τί χάλι, από άποψη ασφάλειας, βρίσκονται οι βασικοί δρόμοι του νησιού; Ας πούμε αυτός Αργοστολίου - Πόρου που είναι και ο βασικότερος πλέον;

Μήπως έχετε φροντίσει για την δημιουργία θέσεων στάθμευσης ώστε να ελευθερωθούν οι δρόμοι που έχουν μετατραπεί σε parking;
Αλλά τί λέω! Αρκεί να περάσει κανείς έξω από το Δημαρχείο "σας" μετά τίς 11 το πρωΐ. Σε δρόμο πλάτους 20 m είναι δύσκολο να διαβεί κάποιος ακόμη και με ποδήλατο λόγω των παράνομα σταθμευμένων αυτοκινήτων των αυλικών σας.

Αφήστε λοιπόν, παρακαλώ πολύ, τα βαρύγδουπα περί "μνημονίων" και "αντιμνημονίων" - έτσι κι' αλλιώς αυτά δεν είναι για τα δόντια σας, και δώστε λύσεις στην καθημερινή ζωή του Αργοστολιώτη, άν μπορείτε. Άν δεν μπορείτε, "κρείττον του λαλείν το σιγάν".

Υπογραφή:
Ένας πολίτης που θέλει να ακούσει τί έχετε να του πείτε για όλα αυτά.

Αγοραπωλησίες...

...πόσες ψήφους θα εξαγοράσουν οι φόροι που πληρώνω;

Αθροίζω τι πληρώνω σε άμεσους φόρους, τέλη, χαράτσια, έκτακτες εισφορές, φόρους πολυτελούς διαβίωσης, ΦΠΑ, παρακρατήσεις υπέρ τρίτων κ.λπ., αφαιρώ όσα πηγαίνουν στη συντήρηση του Δημοσίου, στις διάφορες μίζες, στις ομάδες, στα κόμματα κ.λπ. και προσπαθώ να υπολογίσω ποιο είναι το πρωτογενές πλεόνασμα των φόρων μου που κατευθύνεται προς άγραν ψήφων. Αν καταφέρω να κάνω σωστά τους υπολογισμούς θα μπορώ να ξέρω, στο τέλος, πόσους συμπολίτες μου θα καταφέρει η κυβέρνηση να πείσει να την ψηφίσουν με τα λεφτά μου.

http://www.kathimerini.gr/760364/opinion/epikairothta/politikh/poses-yhfoys-e3agorazw-me-toys-foroys-moy

Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη !

Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο για τούς πολιτικάντηδές μας.
Χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη.
Σας βλέπουμε πλέον, και πολύ καθαρά μάλιστα !

Fake Time

Σ' έθαψαν. Αλλά δεν ήξεραν πως ήσουν σπόρος !!!

https://el-gr.facebook.com/FakeTimeAriston

http://www.parallaximag.gr/agenda/theater/fake-time-sto-xenodoheio-ariston-12

http://popaganda.gr/fake-time-kalos-irthate-ston-parallilo-kosmo/

http://www.exostispress.gr/Article/Performance-Fake-Time-sto-xenodoxeio-ariston-0

http://www.egnatiapost.gr/index.php/culture/theatre/item/25978-fake-time-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-performance-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD

http://kopanakinews.wordpress.com/2014/01/30/fake-time-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%8C%CF%84%CE%B5-%CE%B1%CF%81/

http://www.e-thrakinews.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=25108:%C2%ABfake-time%C2%BB%E2%80%A6&Itemid=705#.Uve4d2J_vIc

http://www.axortagos.gr/i-diadrastiki-performance-fake-time-epistrefei-sto-ksenodoxeio-ariston.html

Φωτογραφίες από πέρυσι...

http://artographer.gr/faketime

Δυστυχώς, πολύ αργά...

http://filoftero.blogspot.gr/2014/02/blog-post_6156.html

Αφού δέν είχε νέα ευχάριστα να πεί, καλύτερα να μήν μας πεί κανένα...
( Διονύσης Σαββόπουλος, "Άγγελος-Εξάγγελος" )

... εκείνο που έβγαλε την Αυστραλία από την κρίση, και την έφερε έκτοτε στην διαρκή ανάπτυξη και ευημερία, ήταν «η κατάργηση κάθε είδους προστατευτισμού».

.... είναι θέμα πολιτικής βούλησης και μόνο. Ρίχνεις τα τείχη του προστατευτισμού «εν μία νυκτί», δεν κάνεις καμία απολύτως εξαίρεση (πχ. όπως πάνε να κάνουν στην Ελλάδα αφήνον τας απ’ έξω τους φαρμακοποιούς, τους αγελαδοτρόφους και τις βιομηχανίες γάλακτος, τους ταξιτζήδες, τους ηχολήπτες, και άλλους πολλούς), και ρίχνεις όλο το βάρος σου στην προώθηση της Ανάπτυξης και του υγιούς και ισότιμου ανταγωνισμού.

..... μερικοί σώφρονες πολιτικοί στην Ελλάδα που δυστυχώς δεν είναι δημοφιλείς γιατί λένε αλήθειες που ο λαός δεν θέλει να ακούει, όπως ο πρώην Υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος, και άλλοι, εξαρχής έλεγαν ότι «ακόμα κι αν δεν ερχόταν η κρίση στην Ελλάδα, έπρεπε εμείς οι ίδιοι να την είχαμε εφεύρει». Δεν εννοούσαν, βεβαίως, ότι έπρεπε να χάσουν τόσοι άνθρωποι τις δουλειές τους, να ξενιτευτούν εκατοντάδες χιλιάδες, και να έλθουν στη ζωή μας τα συσσίτια, οι άστεγοι, και τα κλειστά μαγαζιά. Εννοούσαν, όμως, ότι θα έπρεπε να χάσουν κάποιοι ευνοημένοι τα προνόμιά τους ή, όπως τα λένε οι ίδιοι, τα «κεκτημένα» τους δικαιώματα.

..... η Ελλάδα άργησε, φοβούμαι ότι έχασε το τρένο. Αυτα τα πράγματα γίνονται γρήγορα και με το μαχαίρι, όπως λέει και η κα. Μπλούμφιλντ. Τα καρκινώματα, από νωρίς τα σκοτώνεις. Αμα τα αφήσεις, θα σου κάνουν μεταστάσεις παντού και θα σου καταφάνε όλο το κορμί. Δεν μπορεί «πέντ-έξ παρέες» να εμποδίσουν τη χώρα να πάει μπροστά.

.... Απελευθερώστε την πρόοδο.

http://filoftero.blogspot.gr/2014/02/blog-post_6156.html

Αργοστόλι - Οδησσός οδικώς...

Ταξίδι 14 ημερών στην Οδησσό της Ουκρανίας. Μερικές φωτογραφίες πρώτα:

 Βελίκο Τέρνοβο, γενική άποψη με τον ποταμό Γιάντρα και
τίς δύο μεγαλύτερες γέφυρες.

Κεντρικό σημείο στο Βελίκο Τέρνοβο

 Βουκουρέστι.

Πεζόδρομος με "τραπεζάκια έξω" τέλη Οκτωβρίου...

Το κάστρο Peles

Bran Castle.

Το κάστρο του "Κόμη Δράκουλα"

Οι ηλεκτρογεννήτριες που φώτισαν το κάστρο Peles 
τον περασμένο αιώνα, 

λειτουργούν ακόμη...

Οχυρωμένη εκκλησία στο Prejmer

 Οδησσός.

Η πλατεία πάνω από τίς "σκάλες Ποτέμκιν"

Κωστάντζα: Το "Καζίνο"

156 km πρίν την Οδησσό...

Μπραΐλα: Οι Μύλοι Λυκιαρδόπουλου.

Οδησσός: Η Όπερα

Η Όπερα της Οδησσού

Σκάλες Ποτέμκιν

Necebar.

Η Μαύρη Θάλασσα.

Οδησσός: Απογευματινός περίπατος

Οδησσός:
Η Ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Τριάδος

Οδησσός: Οδός Ελλήνων

Πεζοδρόμιο κεντρικού δρόμου στην Οδησσό.

Ο γύρος της Μαύρης Θάλασσας δεν είναι πρακτικά εφικτός λόγω της επικινδυνότητας που έχει η διέλευση μέσω της Αμπχαζίας  (ΒΔ Γεωργία).
Έτσι για να συμπληρώσουμε τον γύρο πού άρχισε το 2010 με το ταξίδι στη Γεωργία, οργανώσαμε, με αντίθετη φορά, ένα ταξίδι ως την Οδησσό της Ουκρανίας.
Το σωστό συμπλήρωμα βέβαια θα έπρεπε να ήταν μέχρι το Novorossiysk  της Ρωσίας, αλλά ο απαιτούμενος χρόνος ήταν δυσανάλογα μεγάλος...
Ξεκινήσαμε λοιπόν από το Αργοστόλι το Σάββατο, στίς 19 Οκτωβρίου και φθάσαμε αργά το απόγευμα, μέσω Λευκάδας, Πρέβεζας και Εγνατίας Οδού στο Σιδηρόκαστρο.
Το επόμενο πρωΐ περάσαμε τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα του Προμαχώνα και με χαλαρή οδήγηση λίγο μετά το μεσημέρι ήμασταν στο Βελίκο Τέρνοβο ένα μικρό αλλά πολύ γραφικό χωριό στη Βόρεια Βουλγαρία.
Η διαδρομή πρός το Βελίκο Τέρνοβο, μετά τη Σόφια, είναι απολαυστική. Ο δρόμος ελίσσεται σ' ένα καταπράσινο τοπίο δίπλα στον ποταμό Rositsa πρώτα και Γιάντρα κατόπιν.
Το Βελίκο Τέρνοβο αναπτύσσεται στίς πλαγιές των τριών λόφων: Τσάρεβιτς, Τραπέζιτσα και  Σβέτα Γορά. Οι ελιγμοί του ποταμού Γιάντρα ανάμεσα στους τρείς λόφους και γενικότερα στον οικιστικό ιστό του χωριού δημιουργεί ένα θαυμάσιο περιβάλλον.
Το χωριό μαζί με την γύρω περιοχή θα μπορούσε από μόνο του να αποτελεί προορισμό ολιγοήμερων διακοπών.
Συνεχίζοντας την επομένη περάσαμε τα ΒουλγαροΡουμανικά σύνορα ( που ορίζονται από τον μεγαλοπρεπή Δούναβη ) μέσω της ιστορικής γέφυρας, κοντά στο Ruse, και νωρίς-νωρίς φθάσαμε στο Βουκουρέστι.
Αυτό που χαρακτηρίζει την πόλη του Βουκουρεστίου είναι η ρυμοτομία της. Φαρδείς δρόμοι, με  μεγάλα και άνετα πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομοι και άφθονο πράσινο. Αρκετά τα ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικώς κτίρια, όσα τουλάχιστον απέμειναν από την "αναγέννηση" του Τσαουσέσκου, ενώ η καθαριότητα στους δημόσιους χώρους είναι μάλλον μέτρια. Η μετακίνηση με τίς αστικές συγκοινωνίες της πόλης ( μετρό, τράμ, λεωφορεία ) είναι εξυπηρετική και φθηνή.
Με αφετηρία το Βουκουρέστι επισκεφθήκαμε το Κάστρο Πέλες  (Peles Castle), ένα πανέμορφο κτίριο κτισμένο σε ένα θαυμάσιο περιβάλλον κοντά στην πόλη Sinaia, ήταν το πρώτο κάστρο στην Ευρώπη που ηλεκτροφωτίσθηκε. Οι αρχικές γεννήτριες υπάρχουν ακόμη και λειτουργούν !
Δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος του κάστρου ήταν κλειστό λόγω συντηρήσεων.
Επισκεφθήκαμε ακόμη την οχυρωμένη εκκλησία στο Prejmer που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO  (υπάρχουν αρκετές αυτού του τύπου στην ευρύτερη περιοχή), και το κάστρο Μπράν ( Bran Castle, 26 km ΝοτιοΔυτικά του Brasov ), γνωστό από τον Κόμη Δράκουλα, άν και καμία σχέση! Ωστόσο ο μύθος βοήθησε να αναπτυχθούν άπειρες δραστηριότητες στα πέριξ σχετικές με τον εν λόγω Κόμη...
Την άλλη μέρα διανυκτερεύσαμε στο Galati μιά ωραία και καθαρή και αρκετά τουριστική πόλη με ενδιαφέροντα ιστορικά κτίρια, κτισμένη στις όχθες του Δούναβη, κοντά στα σύνορα της Μολδαβίας μιας και την επομένη ο δρόμος θα ήταν μακρύς και δύσκολος...
Η διαδρομή Βουκουρέστι - Galati είναι μια ατέλειωτη -μα ατέλειωτη!!!- πεδιάδα που όμοιά της δεν νομίζω να υπάρχει. Στρέφεις το βλέμμα σου κατά 360 μοίρες και το μόνο που βλέπεις στον ορίζοντα είναι το πράσινο που χάνεται...
Το πέρασμα από την Ρουμανία στην Ουκρανία γίνεται μέσω μιάς μικρής διαδρομής 2 km περίπου μέσα από το έδαφος της Μολδαβίας, με καθεστώς "τράνζιτ".
Ο συνοριακός σταθμός Ρουμανίας-Μολδαβίας είναι στο Giourgioulesti ενώ της Ουκρανίας με την Μολδαβία στο Reni.
Στα σύνορα αυτά επικρατούν τριτοκοσμικές συνθήκες. Άν και η κίνηση είναι ελάχιστη το πέρασμά τους μπορεί να διαρκέσει 3 ώρες ( όπως συνέβη σε μας ) ή και περισσότερο... Τέσσερις - πέντε διαφορετικοί υπάλληλοι ελέγχουν τις αποσκευές ξανά και ξανά, το αυτοκίνητο ξανά και ξανά, ( ως και τους αριθμούς της μηχανής να ψάχνουν ώρες να βρούν που είναι ), μετά συμπληρώνεις χαρτιά, πολλά χαρτιά, ακατανόητα τα περισσότερα, και μετά πάλι έλεγχοι και άλλα χαρτιά, η δε συνεννόηση στη νοηματική για όποιον δεν έχει την τύχη να μιλά ρωσικά.
Φυσικά αυτό δεν γίνεται για όλους. Η διαφθορά που κληρονομήθηκε από το σοβιετικό καθεστώς είναι παραπάνω από εμφανής. Μ' άλλα λόγια όσοι είναι εθισμένοι στο "φακελάκι" εκεί θα νιώσουν σα στο σπίτι τους...
Σημειωτέον, για όσους ενδιαφέρονται, την μικρή αυτή «τράνζιτ» διαδρομή δεν μπορεί να την διασχίσει κάποιος πεζός. Μόνο με αυτοκίνητο ή μηχανή. Για τους πεζούς υπάρχουν οι γνωστές Μαρσρούτκες.
Με τούτα και με 'κείνα περασμένο μεσημέρι πλέον πήραμε τον δρόμο για Οδησσό.
Οι δρόμοι της Ουκρανίας, στην περιοχή αυτή τουλάχιστον, είναι πολύ κακοί, γεμάτοι λακκούβες. Σε μερικά τμήματά τους μάλιστα οι λακκούβες είναι τόσο πολλές και τόσο μεγάλες που για την διέλευση των αυτοκινήτων έχουν δημιουργηθεί αυθαίρετοι παράλληλοι παρακαμτήριοι μέσα από τα παρακείμενα χωράφια.
Δεν είχαμε καταφέρει να βρούμε χάρτη της Ουκρανίας και αυτό μας προξένησε πρόσθετη καθυστέρηση γιατί οι χάρτες του GPS προφανώς ήταν ελλιπώς ενημερωμένοι. ( Αυτό βέβαια το έλεγε η Garmin αλλά εμείς... ).
Έτσι δυό φορές "ξεστρατήσαμε" και χάσαμε περίπου συνολικά μιά ώρα.
Στην Οδησσό φθάσαμε αφού είχε νυχτώσει για τα καλά. Το ξενοδοχείο μας δεν ήταν στην ιστορική πόλη και για την διαδρομή μέχρι εκεί με το tram ή με τη marshrutka χρειαζόταν περίπου μιά ώρα.
Δυό μέρες είναι αρκετές για να εξερευνήσει κανείς την ιστορική πόλη, από τίς σκάλες "Ποτέμκιν" μέχρι το Μουσείο της Φιλικής Εταιρείας.
Μάρτυρας της ακμής του Ελληνισμού στην πόλη, είναι η ονομασία ενός από τους τρείς κεντρικότερους δρόμους της Οδησσού ως «Οδός Ελλήνων».
Τα τελευταία χρόνια κατασκευάσθηκε στην πόλη από ελληνική κατασκευαστική εταιρεία, ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο που φέρει το όνομα «Αθηνά».
Η Οδησσός είναι ωραία πόλη κτισμένη σε θαυμάσια τοποθεσία. Θα μπορούσε να είναι κόσμημα της Ευρώπης άν δεν είχε υποστεί την σοβιετική βαρβαρότητα πρώτα και την καπιταλιστική λαιμαργία ύστερα.
Πανέμορφα ιστορικά κτίρια επισκευάζονται όπως - όπως μ' ένα πασάλειμμα μπογιάς από "επενδυτές" που τοποθετούν εκεί τα μαύρα χρήματα που απέκτησαν ξεπουλώντας τον σοβιετικό στόλο...
Στην Οδησσό όπως και σε όλη την Ουκρανία είναι εμφανές το τεράστιο άνοιγμα της οικονομικής ψαλίδας. Απόλυτη ένδεια και υπέρμετρος πλούτος. Στην Ουκρανία μετά πάσης βεβαιότητος κυκλοφορούν τα περισσότερα Καγιέν από οποιαδήποτε άλλη χώρα την ίδια στιγμή που ο δημόσιος χώρος είναι εντελώς εγκαταλελειμμένος. Δρόμοι με λακκούβες, συγκοινωνίες που αναφέρονται στον προ-περασμένο αιώνα, δημόσιες υπηρεσίες διεφθαρμένες ( τελωνείο συνόρων ) ή ανύπαρκτες. (Η μόνη φορά που συναντήσαμε αστυνομία ήταν λίγο μετά τα σύνορα. Δυό αστυνομικοί κρυμμένοι πίσω απο έναν θάμνο προσπαθούσαν μ' ένα εργαλείο να μετρήσουν την ταχύτητα των αυτοκινήτων στο μοναδικό τμήμα του δρόμου χωρίς λακκούβες).
Η αστική συγκοινωνία γίνεται με μαρσρούτκες και τράμ. Τα τράμ τα οδηγούν σχεδόν αποκλειστικά γυναίκες ενώ έχουν και εισπράκτορα, πάλι γυναίκα. Ευγενικές και εξυπηρετικές στο βαθμό που μπορείς να συνεννοηθείς.
Επιστρέφοντας αργά το βράδυ στο ξενοδοχείο, -είχαμε μείνει οι μοναδικοί επιβάτες- το "πλήρωμα" του τράμ αποφάσισε να κάνει ειδική διαδρομή ( !!! ) για να μας αφήσει κοντά στο ξενοδοχείο !!!
Μεγάλο πρόβλημα σε όλη την Ουκρανία είναι η γλώσσα. Είναι αδύνατον να βρείς πληροφορίες άν δεν μιλάς ρωσικά. Η αλήθεια είναι οτι στην Οδησσό βλέπει κανείς πολλές σχολές για εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας αλλά προφανώς δεν είναι αρκετές.
Με στόχο να φθάσουμε πρίν νυχτώσει στο Reni ( σύνορα Ουκρανίας - Μολδαβίας ) ξεκινήσαμε νωρίς το πρωΐ από την Οδησσό με ενδιάμεσο σταθμό το Βίλκοβο.
Το Βίλκοβο είναι ένα μικρό χωριό στη βόρεια πλευρά του Δέλτα του Δούναβη το οποίο διαρρέεται από μικρά κανάλια που συνδέονται με το ποτάμι σ' έναν ιδιαίτερο σχηματισμό. Αποκαλείται πολλάκις "Βενετία της Ουκρανίας" άν και ο όρος δεν είναι δημοφιλής στην ουκρανική νεολαία απ' ότι διαπιστώσαμε.
Τα μικρά κανάλια που εισχωρούν στην ξηρά ανάμεσα από τα σπίτια του χωριού δεν συντηρούνται με αποτέλεσμα πολλά να είναι χορταριασμένα ή μπαζωμένα και χωρίς νερό.
Παρ' όλα αυτά επειδή είναι το μοναδικό παρόχθιο χωριό της Ουκρανίας στην ευρύτερη περιοχή αποτελεί αφετηρία εξερεύνησης του Δέλτα του Δούναβη με μισθωμένα πλοιάρια.
Είχε νυχτώσει για τα καλά όταν φθάσαμε στο Reni στα σύνορα της Μολδαβίας, όπου και επαναλήφθηκε το γνωστό έργο. Τώρα σταθήκαμε κάπως τυχεροί γιατί μας βοήθησε αποτελεσματικά στίς συνεννοήσεις ένας Βούλγαρος μηχανικός που έχοντας πρόσφατα επισκεφθεί την Κεφαλονιά για διακοπές αναγνώρισε τις πινακίδες κυκλοφορίας του αυτοκινήτου και πιάσαμε κουβέντα. Πολύτιμη η βοήθειά του. Η φιλία μας επισφραγίσθηκε με ένα μπουκάλι νερό του Καυκάσου που μας δώρισε. (Εργαζόταν στην ρωσική περιοχή του Καυκάσου και επιστρέφοντας είχε μερικά μπουκάλια νερό μαζί του «...καλύτερο από αυτό του Borjomi της Γεωργίας», όπως μας είπε... ).
Ήταν περασμένες 9 μμ όταν φθάσαμε στο ξενοδοχείο στην Βραΐλα της Ρουμανίας.
Το επόμενο πρωΐ πρίν φύγουμε κάναμε μιά βόλτα στην πόλη της Βραΐλα. Παλαιά πόλη με τα ίχνη του ελληνισμού του περασμένου αιώνα να είναι μάρτυρες της ακμής της περιοχής. Σειρά βιομηχανικών κτισμάτων, μεταξύ των οποίων οι Μύλοι Λικιαρδόπουλου, οι μεγαλύτεροι της Ευρώπης στην εποχή τους, μένουν εγκαταλελειμμένα στην τύχη τους.
Βγαίνοντας από την Βραΐλα διαβήκαμε τον Δούναβη μ’ ένα μικρό πλοιάριο, κάτι σαν σχεδία, περνώντας απέναντι στο Smardan και πήραμε τον δρόμο πρός την Tulcea, μια πολή όμορφη παραδουνάβια πόλη όπου κάναμε μια ολιγόωρη στάση.
Μεταξύ άλλων επισκεφθήκαμε το μοναδικό υπάρχον πολεμικό ποταμόπλοιο το οποίο ο Κάπταιν Gheorghe Avadanei έχει μετατρέψει σε μουσείο, με αξιοζήλευτο μεράκι.
Συνεχίσαμε το δρόμο μας για τη Κωστάντζα όπου και θα διανυκτερεύαμε. Φθάσαμε νωρίς. Μείναμε σ' ένα ωραίο ξενοδοχείο, πάνω στη θάλασσα στο παλαιό ιστορικό κέντρο της πόλης το οποίο όμως ήταν σκαμμένο απ' άκρου εις άκρον λόγω των έργων αναμόρφωσης.
Κάναμε μια ενδιαφέρουσα βόλτα στην πόλη και επισκεφθήκαμε ένα πολύ αξιόλογο ενυδρείο που βρίσκεται κοντά στο "Καζίνο", στο οποίο βλέπουμε μεταξύ άλλων μερικά σπάνια είδη ψαριών που έχουν πλέον εξαφανισθεί.
Συνεχίζοντας νότια την επομένη περάσαμε τα ρουμανοβουλγαρικά σύνορα και φθάσαμε λίγο μετά το μεσημέρι στο Necebar μια μικρή ιστορική πόλη της Βουλγαρίας στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Η παλαιά ιστορική πόλη, όπου διανυκτερεύσαμε, είναι σάν ένα μικρό νησάκι που συνδέεται με τη στεριά με μιά στενή λωρίδα γής, απ’ όπου διέρχεται και ο δρόμος προσπέλασης-σύνδεσης με τη υπόλοιπη νέα πόλη. Πολύ όμορφο, γραφικό και καθαρό χωριό –άκρως τουριστικό φυσικά!
Από το Necebar, την άλλη μέρα, βάλαμε πλώρη κατ' ευθείαν για την Ελλάδα μέσω Βάρνας, Burgas, Stara Zagora, Ορμένιο και καταλήξαμε αργά το απόγευμα στην Κομοτηνή.
Την επομένη μέσω Εγνατίας, Ρίο-Αντίρριο, Πάτρας φθάσαμε στην Κυλλήνη όπου και επιβιβασθήκαμε στο πλοίο της επιστροφής για Κεφαλονιά.

Above all, don't lie to yourself.

A man who lies to himself, and believes his own lies, becomes unable to recognize truth, either in himself or in anyone else, and he ends up losing respect for himself and for others. When he has no respect for anyone, he can no longer love...

Δέχομαι σχόλια, από μή αγγλόφωνους ( κανείς δεν είναι τέλειος... -και μην κακολογείτε παρακαλώ τον Αλέξη που μίλαγε μιά ώρα στους ευρωβουλευτές χωρίς να λέει τίποτα-... ) οτι πρέπει να τα λέμε όλα ελληνιστί. Σωστό. Θα προσπαθήσω να το μεταφράσω όπως-όπως, όπως είπαμε κανείς δεν είναι τέλειος...
Αυτός που λέει ψέμματα στον εαυτό του και τα πιστεύει, φθάνει σ' ένα σημείο που δεν μπορεί πλέον να αναγνωρίζει την αλήθεια ούτε τη δική του ούτε κανενός άλλου με αποτέλεσμα να χάνει τον αυτοσεβασμό του αλλά και τον σεβασμό για τούς άλλους. Κι' όταν χάσει τον σεβασμό του για όλους του είναι αδύνατον πια να αγαπά...
( Fyodor Dostoevsky - Αδελφοί Karamazov )

"Δεν με χωράει εμένα το σύστημά σας"

( του Χρήστου Μιχαηλίδη )
".... Που ξέρεις; Ή καπνός θα γίνω, ή ρίζα καινούργια να φυτρώσω ξανά. Εδώ, στο πεζοδρόμιο του μαλάκα, με μισό τετραγωνικό οικόπεδο αυλή με γελοία πλακάκια, και περίφραξη ρουστίκ, εγώ δεν μένω... "

http://filoftero.blogspot.gr/2014/01/blog-post_6068.html

Τύπος καθολικής εφαρμογής !

Το σχόλιο που δείχνει το παρακάτω link το έγραψε ο Σωκράτης Τσιχλιάς με αφορμή την απόδραση του Ξηρού.

Όμως αποτελεί τύπο γενικής εφαρμογής για όλα τα κυβερνητικά έργα. Άν στη θέση του "άγνωστου x" αλλάξετε τον Ξηρό, με το εθνικό χωροταξικό σχέδιο, με τον Άκη, με το Κτηματολόγιο, με την Παιδεία ή την φορολογική πολιτική, προκύπτει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα.

Δεν ξέρω για πόσο ακόμη θα μπορούμε να ταΐζουμε τη χοντρή, άχρηστη και ακίνητη γουρούνα.

Είναι η πρώτη, ίσως και η τελευταία φορά που συμφωνώ απόλυτα με τον Νίκο Δήμου.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_11/01/2014_545512