Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

ο Τσοπανάκος

Η εξέλιξη του τράγου που έγινε δημοτικός υπάλληλος ( του παλαιού ανεκδότου ) είναι γνωστή.
Δεν είναι ακόμη γνωστή η εξέλιξη του τσοπάνη ( όχι του ανεκδότου ) που γίνεται δημοτικός υπάλληλος.
http://et.diavgeia.gov.gr/f/dimosithakis/ada/%CE%92%CE%9F%CE%96%CE%96%CE%A9%CE%95%CE%9F-%CE%A5%CE%9C2
Εκτός κι' άν κάτι άλλο σκέφτηκε ο δήμαρχος.
Δηλαδή, οτι ως πρόβατα που είμαστε ( οι ψηφοφόροι ), χρειαζόμαστε τσοπάνη !
Κάτι θα ξέρει !

Όλα 12

Ψάχνει όλη η Ελλάδα να βρεί τον mr 1,000,000 !
Ίσως να μπούν και στοιχήματα ( 1:300 δεν είναι μικρές οι πιθανότητες... )
Ναί, αυτούς που μας αξίζουν έχουμε τελικώς !
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=12880

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Άλλο ένα Άτοκο Δάνειο...

κ. Πρόεδρε,
δώσε και στον Άκη ένα άτοκο δάνειο να μην πάει φυλακή ο ψημένος!
( Για ένα κωλόσπιτο πάλι πρόκειται... )


Ιερά Συμμαχία

Μηχανικοί - Γιατροί - Δικηγόροι ενωμένοι - ποτέ νικημένοι !
Η Ιερά Συμμαχία !
Μένει να αναδειχθεί ο Μέττερνιχ.
Τί άλλο θα δούν τα μάτια μας, θεέ μου...!

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Η βία

Δυό απόψεις, εκ διαμέτρου αντίθετες για τα γεγονότα της Αθήνας δημοσιεύονται εδώ:
Δεν ξέρω αν η «αλήθεια» είναι στη μιά ή στην άλλη μεριά, ή κάπου στη μέση.
Νομίζω όμως οτι και στις δύο απόψεις αποσιωπάται επιμελώς το κύριο, που είναι ο ρόλος του κράτους.
Το κράτος, ως έννοια, είτε κατά τον αριστοτέλειο ορισμό του που είναι η ευημερία των πολιτών ( τέλος πόλεως τό εύ ζήν ), είτε κατά την λενινιστική αντίληψη όπου το κράτος είναι όργανο καταπίεσης της κυρίαρχης τάξης επί μιάς άλλης, εμπεριέχει το στοιχείο της βίας.
Το κράτος, ως οργάνωση της κοινωνίας όποια μορφή κι’ αν έχει, απολυταρχικό ή φιλελεύθερο, έχει υποχρέωση να λαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα που απαιτούνται για την κυριαρχία του, μεταξύ των οποίων είναι η προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών του.
Όταν δεν μπορεί ή δεν θέλει να το πράξει, καταρρέει.
Αλλά ας μην ξεχνάμε, οτι όταν το κράτος καταρρέει, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στα οποία πολλοί τόσο υποκριτικά ομνύουν, καταρρέουν επίσης.
Θα ήταν λοιπόν καλύτερα άν η Αθηνά Κακούρη μίλαγε χωρίς τις επιρροές της μεταδικτατορικής "αριστερής κουλτούρας", και ο Αυγουστίνος Ζενίκος εκφραζόταν χωρίς να υπεκφεύγει των πραγματικών προθέσεών του.

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Αστυνόμος Σαΐνης

Ντροπή! Δεν βρέθηκε κανείς να πεί στην αστυνομία οτι "κάποιοι" είχαν καταλάβει την Νομική και την μετέτρεψαν σε Κούγκι.... Απίστευτο !  Τςς, Τςς, Τςς...

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Τα ποντίκια εγκαταλείπουν το πλοίο

( του Χαρίδημου Τσούκα )
.....
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η πολιτική μας τάξη απαρτίζεται κυρίως από ποντίκια, όχι λιοντάρια. Βλέπεις πώς πολιτεύονται ακόμη και τώρα – κουτοπόνηρα, υποκριτικά, αυτοεξυπηρετικά. Μερικοί ανακάλυψαν το κόλπο της «αυτοκριτικής» προκειμένου να περισώσουν την πολιτική σταδιοδρομία τους. Ο Χρυσοχοΐδης, χωρίς ίχνος ντροπής, διαλαλεί ότι «δεν διάβασε το Μνημόνιο»! Η Κατσέλη μάς είπε ότι είχε «τρεις ώρες» να το διαβάσει!
Προσέξτε την ανευθυνότητα και το θράσος τους. Ως μέλη του υπουργικού συμβουλίου συμμετείχαν στην πιο σημαντική απόφαση που πήρε ελληνική κυβέρνηση τις τελευταίες δεκαετίες (να προσφύγει η χώρα σε διεθνή οικονομική βοήθεια), και μας λένε ότι την απόφαση αυτή την πήραν απροετοίμαστοι! Δεν διάβασαν, δεν ρώτησαν, δεν έμαθαν! Ανθρωποι στους οποίους εμπιστευτήκαμε τη διαχείριση των κοινών αδιαφόρησαν για την αποστολή τους. Αν αυτό δεν είναι παράβαση καθήκοντος, τι είναι;
Ακόμη χειρότερα: δεν ντρέπονται να ομολογήσουν δημοσίως την ανευθυνότητά τους. Τρισχειρότερα: σαν να μη συνέβη τίποτα, θέλουν να αγωνιστούν, λέει, για να αλλάξει το φαύλο πολιτικό σύστημα, το οποίο τόσο πιστά υπηρέτησαν! «Εχω αποφασίσει, να ανοίξω έναν καινούριο δρόμο [...] στο πολιτικό σύστημα», δηλώνει μεγαλοπρεπώς ο κ. Χρυχοΐδης. «Δεν μπορώ να [το] γκρεμίσω μόνος μου. [...] Πρέπει να ενωθούν οι ζωντανές δυνάμεις αυτού του τόπου [...], για να το γκρεμίσουμε αυτό το σύστημα [...]». Μωρέ μπράβο, μας προέκυψε Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο Χρυσοχοΐδης! Προηγήθηκε, βεβαίως, στον ρόλο του Γκάντι η Μπακογιάννη!
Προσέξτε την πονηρία του ανδρός: ο κ. Χρυσοχοΐδης θέλει να γκρεμιστεί το πολιτικό σύστημα, αλλά αυτός να επιβιώσει! (Αντιστοίχως, η κ. Μπακογιάννη και ο κ. Σαμαράς, βασικοί πυλώνες του σάπιου πολιτικού συστήματος, επιζητούν κι αυτοί την «ανατροπή» του, αλλά οι ίδιοι να μείνουν αλώβητοι!). Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στο ναυάγιο, θέλουν να της ανοίξουν τώρα καινούριους δρόμους! Ο Χρυσοχοΐδης, που υπηρέτησε πιστά έναν ανίκανο πρωθυπουργό, κάνει «στρατηγικά» την «αυτοκριτική» του για να μην αναδεχθεί εμπράκτως τις ευθύνες του – να παραιτηθεί. Αποστασιοποιείται από το Μνημόνιο χωρίς να ενοχλείται αν έτσι εμφανίζεται ανερμάτιστος. Σε πήραμε χαμπάρι, ομορφάντρα μου, μην κουράζεσαι...
Οσοι θέλουν να αποφύγουν την κριτική, κατασκευάζουν την «αυτοκριτική». Δεν κοστίζει τίποτε, καταναλώνεται εύκολα, παραπλανά αποτελεσματικά. «Εχουμε όλοι [...] μια ιστορική ευθύνη γιατί φτάσαμε στο σημείο αυτό», δήλωσε ο πολύς κ. Βενιζέλος. Προσέξτε: οι πολιτικάντηδες προσποιούνται ότι αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους γενικώς και αορίστως, για να μην αναλάβουν καμία συγκεκριμένη. Ο κ. Βενιζέλος δεν θέλει να θυμόμαστε λ. χ. ότι, το 2001, μαζί με τον κ. Πάγκαλο (και όλο το βαθύ ΠΑΣΟΚ), αντιτάχθηκε σθεναρά στον νόμο Γιαννίτση για το ασφαλιστικό. Δεν θα τον ακούσετε ποτέ να ομολογήσει αυτή τη συγκεκριμένη ευθύνη. Γιατί αν την ομολογήσει, θα πρέπει να επεκταθεί. Να μας εξηγήσει τη στάση του τότε και τις αρνητικές συνέπειες που είχε. Με άλλα λόγια, πρέπει να αποκαλυφθεί, πράγμα άκρως επικίνδυνο για ένα φιλόδοξο πολιτικάντη.
Οικειοποιούμενοι την κριτική πους τους ασκείται, οι πολιτικάντηδες την ευνουχίζουν, την προσαρμόζουν στα μέτρα τους, της προσδίδουν ανώδυνο γι’ αυτούς περιεχόμενο. Το ότι εξευτελίζονται, ποσώς τους ενδιαφέρει. Η αξιοπρέπεια δεν αποτελεί πάγια αξία του πολιτικού μας συστήματος έτσι κι αλλιώς, άρα όλα επιτρέπονται. Καλούν τους πολίτες να κάνουν «θυσίες» δίχως αυτοί να θυσιάσουν κάτι πολύτιμο. Το ρίσκο και η αυτοθυσία τους είναι τόσο άγνωστες έννοιες όσο η τόλμη και το δημόσιο συμφέρον.
Ο Σκετίνο δεν θα ξαναβρεί ποτέ δουλειά στη ζωή του ως καπετάνιος. Οι δικοί μας καπετάνιοι, που κατέστρεψαν μια ολόκληρη χώρα, αξιώνουν ακόμη να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα κοινά. Αν τους τον δώσουμε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
( Σημ.: Οι υπογραμμίσεις και οι τονισμοί δικοί μου )

Ο θάνατος των άλλων

Επιλέγουν τον θάνατο των άλλων.
( του Στέφανου Κασιμάτη )

...Τους διαφεύγει όμως κάτι βασικό: ότι ο θάνατος των άλλων θα επιφέρει και τον δικό τους αφανισμό, υπό συνθήκες, μάλιστα, πολύ χειρότερες από εκείνες μιας έντιμης πολιτικής αυτοκτονίας. Ολοι εκείνοι σήμερα που επικροτούν τον ιδιότυπο «πατριωτισμό», ας πούμε, του βουλευτή της Ν. Δ., Δ. Σταμάτη, ο οποίος δηλώνει ότι θα ψηφίσει μόνον το PSI, αλλά όχι τα μέτρα (όπερ σημαίνει: θέλω τα λεφτά σας και μόνον, χωρίς καμία υποχρέωση...), όταν θα δουν το σημερινό γλίσχρο εισόδημά τους να μειώνεται κατά 50% μέσα σε μία ημέρα και δουν ότι με το αίσθημα της εθνικής υπερηφάνειας δεν θα μπορείς να αγοράσεις μια εισαγόμενη κονσέρβα, θα στραφούν με μανία εναντίον όσων πολιτεύονται σήμερα υπέρ του «απλού κόσμου». Αυτό το τέλος θα είναι ασυγκρίτως χειρότερο από εκείνο που προσπαθούν να αποφύγουν τώρα, αρνούμενοι να αντιμετωπίσουν τις ευθύνες τους. Βλέπετε, η αυτοκτονία έχει κάποια αξιοπρέπεια, ενώ το τέλος του Καντάφι δεν έχει καμία – έστω και αν λείπουν οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες: τα αίματα, οι πυροβολισμοί και τα παρακάλια...

Χρεοκοπία και Δραχμή. Ας μας πούν γιατί είναι καλύτερα.


Συμφωνούμε όλοι οτι το άθλιο πολικό κατεστημένο μας οδήγησε εδώ που μας οδήγησε.
Προσπαθώ να καταλάβω όμως τον τρόπο με τον οποίο θα ορθοποδίσουμε έξω από το Ευρώ και πιθανότατα έξω και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κανείς, μα κανείς απ’ όλους τους υπερπατριώτες που δεν δέχονται μύγα στο σπαθί τους δεν μας εξηγεί. Όχι με θεωρία. Με απλά λόγια που μπορούμε να καταλάβουμε και οι μή ειδικοί.
Προφανώς το δέντρο τους κρύβει το δάσος. Ή είναι αδίστακτα υστερόβουλοι.
Γιατί μόνο ανιστόρητοι μπορούν να αγνοούν την μοίρα μικρών χωρών όταν αυτές δεν αποτελούν μέρος κάποιου ισχυρού συνασπισμού.
Η ρήση του αείμνηστου Ευάγγελου Αβέρωφ για το πρόβατο έξω από το μαντρί, άν και ειπώθηκε για τα κομματικά μέλη, ισχύει πρωτίστως για τους λαούς.

Στηβ Τζομπς

"...η προσωπική του ζωή είναι κενή εξαιτίας του ναρκισσισμού και της συναισθηματικής του επιπολαιότητας".
Αυτό δήλωσε μιά γυναίκα για τον Στηβ Τζόμπς.
Τι χειρότερο θα μπορούσε να πεί μια γυναίκα για έναν άνδρα !

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Ποντίκια

Τα ποντίκια αφού ροκάνισαν τα ύφαλα του σκάφους, το εγκαταλείπουν.
Υστερόβουλα και νύκτωρ.
Είναι δυνατόν τα ζωύφια αυτά που εξέθρεψε η πράσινη και η γαλάζια πασοκαρία να συμπεριλαμβάνονται στους «αρίστους»... ;
«Μεταξύ της εθνικής ταπείνωσης και της χρεοκοπίας, θα επιλέξουμε το δεύτερο»,
δηλώνουν μερικοί ανερυθρίαστα !
Εθνική ταπείνωση δεν είναι ο ισοσκελισμός δαπανών και εσόδων τον οποίον μας πιέζουν να κάνουμε. Είναι το ότι δεν τον κάνουμε εμείς με πρωτοβουλία μας και χρειάζεται να υφιστάμεθα τις σημερινές πιέσεις. Ταπείνωση είναι οι δεσμεύσεις που δίνουμε αφειδώς και μετά δεν τις τηρούμε, είναι οι παιδαριώδεις δικαιολογίες που σκαρφιζόμαστε για να κερδίζουμε χρόνο, είναι σε τελευταία ανάλυση η ανωριμότητά μας και η απροθυμία μας να σώσουμε εμάς τους ίδιους. Ταπείνωση είναι να γράφονται στον διεθνή Τύπο για τη χώρα σου αυτά που σήμερα διαβάζουμε για την Ελλάδα· και, όταν βρίσκεσαι στο εξωτερικό, να ντρέπεσαι να πεις ότι είσαι Έλληνας. Τα άλλα είναι κουτοπονηριά, ιδιοτέλεια και κοινή βλακεία, που μεταμφιέζονται σε πατριωτισμό.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_09/02/2012_471781

Ανοικτή επιστολή στον Θεόδωρο Πάγκαλο


"Αφού σας ψηφίζουμε, είμαστε πνευματικά καθυστερημένοι" σχολίασε κάποια κάτω από τις δηλώσεις σας στο διαδίκτυο.
Ο ομόσταυλός σας Αντώνης Τρίτσης, ( χωρίς καθόλου να θέλω να σταθώ τιμητής του ) είχε δεί αυτό που σ' όλο τον κόσμο γνωρίζουν, οτι δηλαδή το βασικό εργαλείο ανάπτυξης μιας χώρας είναι το χωροταξικό σχέδιο και για το σκοπό αυτό είχε εκπονήσει σχετική μελέτη η οποία βέβαια ποτέ δεν εγκρίθηκε αλλά αντιθέτως υπονομεύθηκε απ' όλους τους πασόκους ( πράσινους και μπλέ ).
Ο αγαπητός σας Ανδρέας Παπανδρέου όμως και το σκυλολόϊ που τον στήριζε προτίμησε να αυξήσει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων όχι μέσω της παραγωγικότητας αλλά μέσω μιάς "πολιτικής γής" που θα αναδείκνυε αδαπάνως στην εξουσία ότι ποιό άχρηστο διέθετε η ελληνική κοινωνία ( καταπατητές, τεμπέληδες, σφογγοκωλάριους, βλαχοδήμαρχους με ευαίσθητες μύτες και άλλους ανεπάγγελτους ), σίγουρους όμως χειροκροτητές του κόμματος.
Το Κτηματολόγιο ως παράλληλο εργαλείο επίσης υπονομεύθηκε όσο ήταν δυνατόν και συνεχίζετε να το υπονομεύετε.
Και φθάσαμε στο σημείο οι βλαχοδήμαρχοι να μην θέλουν τα ΚΕΛ γιατί μυρίζουν.
Σωστά λέτε οτι τα ΚΕΛ δεν μυρίζουν. Μυρίζει όμως η πολιτική σας. Και πάρα πολύ μάλιστα.
Η έννοια της αυτοκριτικής για τον πολιτικό συνεπάγεται την παραίτησή του ώστε να αποτελεί παράδειγμα για τους επόμενους.
Τα λάθη του πολιτικού δεν συγχωρούνται. Πόσο μάλλον όταν δεν πρόκειται για λάθη αλλά για εσκεμμένες εγκληματικές ενέργειες εις βάρος της χώρας και των πολιτών.
Πολύ σωστά ο Στέφανος Μάνος απευθυνόμενος στην ¨Αννα Διαμαντοπούλου είπε οτι για να είναι αξιόπιστα αυτά που λέει θα πρέπει να διακόψει τους δεσμούς της με το πασόκ.
Ωστόσο, ακόμη κι' αν τα ΚΕΛ μυρίζουν, η μυρωδιά τους καλύπτεται από τη δυσωδία των φελλών και των άλλων συνεπιπλεόντων αντικειμένων που σείς και οι υπόλοιποι πασόκοι ( πράσινοι και μπλέ ) αναδείξατε στην εξουσία εδώ και τριάντα τόσα χρόνια.
Τώρα λοιπόν, κλείστε τη μύτη σας και σκάστε !

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Ο ομφαλός της Γής

http://news247.gr/ellada/eidiseis/emeine_sto_kruo_gia_lathos_eisithrio.1580805.html
Επεισόδια σαν αυτό βλέπουμε καθημερινά. Αναρωτιέμαι τί είναι αυτό που μας κάνει να νομίζουμε οτι είμαστε ο περιούσιος λαός που όλοι μας ζηλεύουν... ( γιατί άραγε...; ).

Ο φασισμός των συνδικάτων στην ΕΡΤ - 2

Αρκεί το ύφος του κειμένου των "συνδικαλιστών" της ΕΡΤ για να βγάλει κανείς τα συμπεράσματά του.
http://news247.gr/ellada/eidiseis/kontra_hlia_mosialoy_kai_syndikalistwn_ths_ert.1600889.html
Φυσικά οι ομότεχνοι του Ηλία Μόσιαλου τους εξέθρεψαν, δεν τους παίρνει να κάνουν τις μωρές παρθένες...