"Φώς στο τούνελ". Ποιό φώς; Ποιό τούνελ ;;

Δεν χρειαζόμασταν μια ακόμα πολυμελή και βαθιά κομματική κυβέρνηση.
Tα κόμματα που μας οδήγησαν στην καταστροφή, παρά τις υποσχέσεις του  Σαμαρά, ακολούθησαν τη γνωστή κακή, παραδοσιακή συνταγή, φτιάχνοντας ένα ακόμα πολυμελές και βαθιά κομματικό κυβερνητικό σχήμα.
Η νέα κυβέρνηση αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από στελέχη του σκληρού πυρήνα των δύο κυβερνητικών κομμάτων, μεταξύ των οποίων και άνθρωποι που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις της καταστροφής. Επιπλέον, είναι προφανές ότι η σύνθεση της νέας κυβέρνησης είναι προϊόν εσωκομματικών ισορροπιών, τόσο μεταξύ των δύο εταίρων όσο και εντός της ΝΔ, οι διάφορες τάσεις της οποίας έπρεπε να ικανοποιηθούν εξίσου.
Όμως η χώρα χρειάζεται μια πραγματικά μεταρρυθμιστική κυβέρνηση, που θα προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές, χωρίς αναβλητικότητα. Σε κάθε περίπτωση, μένει να αποδειχθεί αν τα ίδια κόμματα και οι ίδιοι άνθρωποι έχουν αλλάξει, κάτι για το οποίο βάσιμα αμφιβάλλουμε, όταν μια ακόμα γνωστή ελληνική βιομηχανία (Κατσέλης) προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των ελληνικών επιχειρήσεων που οδηγήθηκαν σε πτώχευση, αφήνοντας πίσω τους στρατιές ανέργων. Περισσότεροι από 500 άνθρωποι αυξάνουν τον ήδη εφιαλτικό αριθμό των ανέργων του ιδιωτικού τομέα (εκτιμάται ότι έχουν υπερβεί το 1.3 εκ.) διαψεύδοντας τις δηλώσεις περί "success story".
Δυστυχώς, γι’ αυτούς τους απολυμένους κανείς δεν θα διοργανώσει εκδηλώσεις συμπαράστασης, αλλά το κυριότερο κανείς δεν έχει δώσει λύσεις λες και πρόκειται για παιδιά ενός κατώτερου θεού.
Oι ελληνικές επιχειρήσεις υποφέρουν από την έλλειψη ρευστότητας, την εξοντωτική φορολογία, την παράλογη γραφειοκρατία, τις απίστευτες στρεβλώσεις και το υπέρογκο ενεργειακό κόστος. Κυβέρνηση και τρόϊκα θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι αν δεν αντιμετωπισθούν άμεσα αυτές οι πληγές, δεν υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης για την ελληνική οικονομία.
Οι απολύσεις ΔΥ από μόνες τους, ουδέν αποτέλεσμα παράγουν άν δεν συνοδεύονται από τίς προγραμματισμένες εκείνες αλλαγές που θα βάλλουν τα πράγματα σε νέα τροχιά.
Δυστυχώς όμως, οι ενέργειες τύπου ΕΡΤ τίποτα καλό δεν προοιωνίζουν. Ούτε φυσικά ο πρόσφατος ανασχηματισμός.
Στο βάθος των τούνελ δεν υπάρχουν φώτα. Υπάρχουν δόσεις. Αξίζει να περνάς το τούνελ για τη "δόση" σου ;

Με αφορμή την ΕΡΤ

Η κατάσταση που κυριαρχεί μετά τα γεγονότα στην ΕΡΤ είναι απογοητευτική.
Για πάνω από δέκα μέρες οι πάντες ( πλήν ελαχίστων ) ασχολούνται με θέματα παράπλευρα, εκτός ουσίας, είτε υποκρινόμενοι είτε αγνοώντας την πραγματικότητα.
Το πολιτικό κατεστημένο έχει καταφέρει να μεταδώσει στούς Έλληνες τον δικό του τρόπο σκέψης και δράσης. Έτσι, ακούμε συνεχώς συζητήσεις για το άν έκανε καλά ή όχι ο Κουβέλης ή ο Βενιζέλος ή ο Σαμαράς. Άν συμφέρει το κόμμα τους ή όχι. Προσέξτε: Το κόμμα τους, όχι τη χώρα.
Και καλά οι πολιτικοί φροντίζουν την συντεχνία τους. Τα παιδιά τους τα στέλνουν στίς χώρες "της πολιτισμένης Δύσης" οι μέν, στίς χώρες "του ιμπεριαλισμού" οι δέ. ( Oscar υποκρισίας! ).
Αλλά όλοι οι άλλοι; Δεν έχουν παιδιά; Δεν ενδιαφέρονται γι' αυτά; Δέν έχουν μέλλον;
Αλίμονο! Έχει εκλείψει η λογική στη χώρα που γεννήθηκε.

Το καφενείο της Καμπάνας

" Ντροπή για τον Δήμο Κεφαλληνίας "
Αναρωτιέμαι: Ντροπή για ποιούς ακριβώς; Για τους δημοτικούς άρχοντες, ή για τους δημότες;
Η σύγχυση αίτιου και αιτιατού είναι το πλέον σύνηθες στίς μέρες μας. Π.χ. το "μνημόνιο" είναι το πρόβλημά μας, ή οι πράξεις και παραλείψεις που το προκάλεσαν;
Εν προκειμένω, είναι φανερά δύο πράγματα: Το ένα είναι η κακή διαχείριση των οικονομικών του Δήμου που οδήγησε σε αδιέξοδο. Το άλλο είναι οτι δεδομένου του αδιεξόδου επιλέγονται λύσεις με μόνο και βασικό κριτήριο το έλασσον πολιτικό κόστος.
Οι δημοτικοί άρχοντες όμως δεν κατέλαβαν τίς θέσεις τους μόνοι τους, αλλά εκλέχθηκαν από εμάς.
Και άν υπάρχει μισή δικαιολογία για την ψήφο μας στίς εθνικές εκλογές, δεν υπάρχει καμία για τίς δημοτικές εκλογές.
Πρώτον γιατί ο κόσμος είναι μικρός εδώ γύρω, και είναι γνωστός ο βίος και η πολιτεία όλων και δεύτερον γιατί οι δημοτικοί άρχοντες δεν χαράζουν εθνική πολιτική, τα ζητήματα  της τοπικής κοινωνίας καλούνται να διεκπεραιώνουν.
Νομίζω λοιπόν οτι η ντροπή είναι δική μας αποκλειστικά αφού με την ψήφο μας ενσυνείδητα αναδείξαμε στην ηγεσία του δήμου εγνωσμένης αναξιότητας ανθρώπους με γνώμονα τα προσωπικά μας συμφέροντα και φιλοδοξίες.
Είναι λυπηρό για τους συμμετέχοντες και δεν συνιστά πολιτισμό η παύση λειτουργίας της "Καμπάνας" ενώ αξίζει κάθε συμπαράστασης η προσπάθεια διατήρησής της.
Όμως ας γίνει μάθημα για μας: Να μεταπηδήσουμε από την κατηγορία των πελατών στην κατηγορία των πολιτών. Γιατί αυτό συνιστά πολιτισμό !