Η νέα κυβέρνηση αναγορεύει σε ύψιστης προτεραιότητας ζητήματα την πάταξη της φοροδιαφυγής ( μας τά 'παν κι άλλοι - ας μας πεί πως ακριβώς θα το κάνει ), την πάταξη της διαφθοράς και την αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης.
Μα η διαφθορά είναι ευθέως ανάλογη με τον όγκο του δημόσιου τομέα. Η διαφθορά βρίσκεται στα 20 πιστοποιητικά και τίς 50 υπογραφές που χρειάζεται κάποιος για να πάρει άδεια σουβλατζίδικου.
Αναρωτιέμαι λοιπόν πως συμβαδίζει η πάταξη της διαφθοράς με την αύξηση των υπαλλήλων του κράτους.
Η δε βελτίωση της αποτελεσματικότητας της διοίκησης είναι αντιστρόφως ανάλογη του πλήθους των κρατικών υπαλλήλων.
Δεν χρειάζονται πολλά μεταπτυχιακά για αυτά τα θέματα. Απλή λογική χρειάζεται.
Και επειδή ο αντίλογος είναι έτοιμος: "δεν έχουμε γιατρούς - δεν έχουμε δασκάλους", παρακαλώ ας σταματήσουμε την υποκρισία.
Ξεχαρβαλώθηκε η παιδεία και η υγεία με προφανή σκοπό την αγανάκτηση των πολιτών οι οποίοι εξέλαβαν ( με την βοήθεια και των ΜΜΕ ) το ξεχαρβάλωμα αυτό ως μεταρρυθμίσεις.
Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς πως το πράσινο και το μπλέ πασόκ ήθελαν να κάνουν μεταρρυθμίσεις.
Αντιθέτως όλοι -μα όλοι- οι μή παραγωγικοί και μή αναγκαίοι δημόσιοι οργανισμοί εξακολουθούν να ζούν και να βασιλεύουν εις βάρος των λίγων κορόϊδων που μη έχοντας περάσει ( ακόμα ) στην ανεργία προσπαθούν να τους θρέψουν.
Είναι οι οργανισμοί αυτοί που καλούνται να εκδώσουν τα 20 πιστοποιητικά και τίς 50 υπογραφές για το σουβλατζίδικο. Είναι οι ίδιοι οργανισμοί που δεν ξέρουν πόσους υπαλλήλους έχει το κράτος, δεν ξέρουν ποιοί δρόμοι ανήκουν στο κράτος και ποιοί όχι και δεν ξέρουν ποιά μέρη της ελληνικής επικράτειας είναι δάση και ποιά όχι.
Δηλαδή, η υγεία και η παιδεία επλήγησαν, με πολλούς τρόπους, ως μή όφειλαν, ενώ παράλληλα η γραφειοκρατία αυξήθηκε και αυτό κλήθηκε "μεταρρύθμιση".
Η διόγκωση βέβαια του κράτους δεν ήταν συμπτωματική. Απλά, οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν για τα κόμματα την "κρίσιμη εκλογική μάζα" που τα κρατά στην εξουσία.
Πελάτες δηλαδή. Και όταν τα "λεφτά υπήρχαν" το ζήτημα κουκουλωνόταν. Τώρα όμως;
Είναι ιστορικό και επικίνδυνο λάθος για κάθε κόμμα να κρύβει τις αλήθειες από τον κόσμο.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει φέρει τέτοιες ανατροπές στα συστήματα που γνωρίζαμε μέχρι τον περασμένο αιώνα που ούτε οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας δεν έχουν συλλάβει επαρκώς.
Η ρομποτική, το διαδίκτυο και η επελθούσα διεθνοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας είναι πράγματα που είμαι βέβαιος δεν έχουν μελετήσει επαρκώς οι οραματιστές των "οχτωβριανών" επαναστάσεων .
Η πορεία της ανθρωπότητας δεν είναι αναστρέψιμη. Η υποχρέωση των πρώτων λονδρέζων ταξιτζίδων να προηγείται του αυτοκινήτου ένας ντελάλης για να κάνει ο κόσμος στην άκρη, την οποία υποχρέωση είχε επιβάλει η συντεχνία των καραγωγέων στην προσπάθειά της να αποτρέψει την χρήση του νέου μέσου, αλλά και το σπάσιμο των πρώτων υφαντουργικών μηχανών από τούς εργάτες που προέβλεπαν οτι θα χάσουν τη δουλειά τους, ουδέν απέδωσαν.
Πέρα απ' όλα αυτά τα οποία στην πορεία της εξέλιξης αποτελούν νομοτέλεια, υπάρχουν διάφορα "τοπικά χαμηλά" που στην κλίμακα της ανθρώπινης ιστορίας ίσως ούτε κάν αποτυπώνονται, όμως μπορούν ( επιεικώς ) να ταλαιπωρήσουν μια ολόκληρη γενιά. Τέτοια είναι οι διάφορες "κρίσεις" με πρώτη και κυρίαρχη τον πόλεμο. Ο Ευριπίδης, δυο χιλιάδες χρόνια πρίν, το έχει διδάξει καλύτερα απ' τον καθέναν.
Πολύ φοβούμαι πως κι' αυτό το αγνοούν οι σύγχρονοι ηγέτες.
Ξέρετε, οι διάφορες καμπές της ιστορίας, δεν είναι ένα κάποιο "σημείο" ή κάποιο "άλμα". Είναι ένα άθροισμα πολλών "μικρών" σημείων που η ενότητά τους χαρακτηρίζεται καμπή της ιστορίας.
Διότι, με όρους μαθηματικούς, η "συνάρτηση" της ιστορίας είναι "συνεχής".
Το προοίμιο όλων των πολέμων υπήρξε ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία.
Αυτά όμως δεν γίνονται από τη μιά μέρα στην άλλη. ( όπως έλεγα παλαιότερα η Μποκγοτά δεν έγινε Μποκγοτά μέσα σε μιά νύχτα ).
Καλλιεργούνται επιμελώς. Με ψεκασμούς, με κρεμάλες, με αυθόρμητες συγκεντρώσεις...
Ας πορευθούμε έτσι ώστε η αντιπαράθεση του στρατηγού Λάμαχου ( ναι, αυτού του "μπλά-μπλά δημοκρατία μπλά-μπλά με εκλέξανε" του Διονύση στούς Αχαρνής ), με τον Δικαιόπολι να παραμείνει στην σκηνή του θεάτρου...
Μα η διαφθορά είναι ευθέως ανάλογη με τον όγκο του δημόσιου τομέα. Η διαφθορά βρίσκεται στα 20 πιστοποιητικά και τίς 50 υπογραφές που χρειάζεται κάποιος για να πάρει άδεια σουβλατζίδικου.
Αναρωτιέμαι λοιπόν πως συμβαδίζει η πάταξη της διαφθοράς με την αύξηση των υπαλλήλων του κράτους.
Η δε βελτίωση της αποτελεσματικότητας της διοίκησης είναι αντιστρόφως ανάλογη του πλήθους των κρατικών υπαλλήλων.
Δεν χρειάζονται πολλά μεταπτυχιακά για αυτά τα θέματα. Απλή λογική χρειάζεται.
Και επειδή ο αντίλογος είναι έτοιμος: "δεν έχουμε γιατρούς - δεν έχουμε δασκάλους", παρακαλώ ας σταματήσουμε την υποκρισία.
Ξεχαρβαλώθηκε η παιδεία και η υγεία με προφανή σκοπό την αγανάκτηση των πολιτών οι οποίοι εξέλαβαν ( με την βοήθεια και των ΜΜΕ ) το ξεχαρβάλωμα αυτό ως μεταρρυθμίσεις.
Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς πως το πράσινο και το μπλέ πασόκ ήθελαν να κάνουν μεταρρυθμίσεις.
Αντιθέτως όλοι -μα όλοι- οι μή παραγωγικοί και μή αναγκαίοι δημόσιοι οργανισμοί εξακολουθούν να ζούν και να βασιλεύουν εις βάρος των λίγων κορόϊδων που μη έχοντας περάσει ( ακόμα ) στην ανεργία προσπαθούν να τους θρέψουν.
Είναι οι οργανισμοί αυτοί που καλούνται να εκδώσουν τα 20 πιστοποιητικά και τίς 50 υπογραφές για το σουβλατζίδικο. Είναι οι ίδιοι οργανισμοί που δεν ξέρουν πόσους υπαλλήλους έχει το κράτος, δεν ξέρουν ποιοί δρόμοι ανήκουν στο κράτος και ποιοί όχι και δεν ξέρουν ποιά μέρη της ελληνικής επικράτειας είναι δάση και ποιά όχι.
Δηλαδή, η υγεία και η παιδεία επλήγησαν, με πολλούς τρόπους, ως μή όφειλαν, ενώ παράλληλα η γραφειοκρατία αυξήθηκε και αυτό κλήθηκε "μεταρρύθμιση".
Η διόγκωση βέβαια του κράτους δεν ήταν συμπτωματική. Απλά, οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν για τα κόμματα την "κρίσιμη εκλογική μάζα" που τα κρατά στην εξουσία.
Πελάτες δηλαδή. Και όταν τα "λεφτά υπήρχαν" το ζήτημα κουκουλωνόταν. Τώρα όμως;
Είναι ιστορικό και επικίνδυνο λάθος για κάθε κόμμα να κρύβει τις αλήθειες από τον κόσμο.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει φέρει τέτοιες ανατροπές στα συστήματα που γνωρίζαμε μέχρι τον περασμένο αιώνα που ούτε οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας δεν έχουν συλλάβει επαρκώς.
Η ρομποτική, το διαδίκτυο και η επελθούσα διεθνοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας είναι πράγματα που είμαι βέβαιος δεν έχουν μελετήσει επαρκώς οι οραματιστές των "οχτωβριανών" επαναστάσεων .
Η πορεία της ανθρωπότητας δεν είναι αναστρέψιμη. Η υποχρέωση των πρώτων λονδρέζων ταξιτζίδων να προηγείται του αυτοκινήτου ένας ντελάλης για να κάνει ο κόσμος στην άκρη, την οποία υποχρέωση είχε επιβάλει η συντεχνία των καραγωγέων στην προσπάθειά της να αποτρέψει την χρήση του νέου μέσου, αλλά και το σπάσιμο των πρώτων υφαντουργικών μηχανών από τούς εργάτες που προέβλεπαν οτι θα χάσουν τη δουλειά τους, ουδέν απέδωσαν.
Πέρα απ' όλα αυτά τα οποία στην πορεία της εξέλιξης αποτελούν νομοτέλεια, υπάρχουν διάφορα "τοπικά χαμηλά" που στην κλίμακα της ανθρώπινης ιστορίας ίσως ούτε κάν αποτυπώνονται, όμως μπορούν ( επιεικώς ) να ταλαιπωρήσουν μια ολόκληρη γενιά. Τέτοια είναι οι διάφορες "κρίσεις" με πρώτη και κυρίαρχη τον πόλεμο. Ο Ευριπίδης, δυο χιλιάδες χρόνια πρίν, το έχει διδάξει καλύτερα απ' τον καθέναν.
Πολύ φοβούμαι πως κι' αυτό το αγνοούν οι σύγχρονοι ηγέτες.
Ξέρετε, οι διάφορες καμπές της ιστορίας, δεν είναι ένα κάποιο "σημείο" ή κάποιο "άλμα". Είναι ένα άθροισμα πολλών "μικρών" σημείων που η ενότητά τους χαρακτηρίζεται καμπή της ιστορίας.
Διότι, με όρους μαθηματικούς, η "συνάρτηση" της ιστορίας είναι "συνεχής".
Το προοίμιο όλων των πολέμων υπήρξε ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία.
Αυτά όμως δεν γίνονται από τη μιά μέρα στην άλλη. ( όπως έλεγα παλαιότερα η Μποκγοτά δεν έγινε Μποκγοτά μέσα σε μιά νύχτα ).
Καλλιεργούνται επιμελώς. Με ψεκασμούς, με κρεμάλες, με αυθόρμητες συγκεντρώσεις...
Ας πορευθούμε έτσι ώστε η αντιπαράθεση του στρατηγού Λάμαχου ( ναι, αυτού του "μπλά-μπλά δημοκρατία μπλά-μπλά με εκλέξανε" του Διονύση στούς Αχαρνής ), με τον Δικαιόπολι να παραμείνει στην σκηνή του θεάτρου...
