Κατασκευές πρό του 1960 και ΕΝΦΙΑ

Όπως έχει δημοσιευθεί στον Τύπο («Κ» 19-07-23 & «Κ» 21-07-23 -σίγουρα και αλλού), το Υπουργείο Οικονομικών έχει αποφασίσει μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ για ακίνητα που είναι ασφαλισμένα μεταξύ άλλων κινδύνων και γι’ αυτόν του σεισμού.

Όπως είναι όμως γνωστό οι ασφαλιστικές εταιρείες δέν ασφαλίζουν  για κίνδυνο σεισμού ακίνητα που έχουν κατασκευασθεί πρίν το 1960 με την δικαιολογία ότι ώς τότε δέν υπήρχε εγκεκριμένος αντισεισμικός κανονισμός.

Στην Κεφαλονιά, υποθέτω και σε όλα τα άλλα Ιόνια νησιά, μετά τους σεισμούς του 1953 και πρίν από το 1960 κατασκευάσθηκε πλήθος οικοδομών στο πλαίσιο της ανοικοδόμησης του τότε Υφυπουργείου Αποκαταστάσεως βάσει κρατικών σχεδίων και υπό την επίβλεψη μηχανικών των κρατικών Υπηρεσιών που σαφέστατα πληρούσαν τους κανόνες αντισεισμικής προστασίας, αφού παρά την μή ύπαρξη εγκεκριμένου «κανονισμού», η επιστημονική γνώση υπήρχε και χρησιμοποιήθηκε στον σχεδιασμό.

Απόδειξη τούτου, είναι ότι οι οικοδομές αυτές χαρακτηριζόμενες ώς «αρωγές» υφίστανται έως σήμερα, έχουν δοκιμασθεί εν τοις πράγμασι από πολλούς ισχυρούς σεισμούς όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να παρουσιάσουν το παραμικρό πρόβλημα, σε αντίθεση με άλλες οικοδομές που κατασκευάσθηκαν αργότερα, ισχύοντος του αντισεισμικού κανονισμού, οι οποίες υπέστησαν σοβαρότατες βλάβες, έχοντας όμως την δυνατότητα ασφάλισης (!!!).

Είναι άδικη λοιπόν η οριζόντια ρύθμιση της εξαίρεσης από την ασφάλιση των οικοδομών της «αρωγής» για τους εξής λόγους:

Οι οικοδομές αυτές κατασκευάσθηκαν με εγκεκριμένες μελέτες του Υπουργείου στίς οποίες είχε ληφθεί ώς πρώτιστο κριτήριο η αντισεισμική θωράκιση και η επίβλεψη της κατασκευής έγινε από τις κρατικές υπηρεσίες.

Ο φόβος των σεισμών λόγω της ολικής καταστροφής που είχε πλήξει τότε το νησί, ήταν την περίοδο εκείνη διάχυτος τόσο στους ιδιοκτήτες όσο και στους κατασκευαστές, με συνέπεια στο θέμα της τήρησης των οδηγιών των μηχανικών του Υπουργείου να συμπεριφέρονται όλοι ώς «βασιλικότεροι του βασιλέως».

Η άριστη συμπεριφορά των κτιρίων αυτών για 70+ χρόνια έχει αποδειχθεί αναντίρρητα με την δοκιμασία σε πολλούς ισχυρούς σεισμούς που έχουν πλήξει το νησί.

Είναι λοιπόν άδικο, αλλά και ακατανόητο, να εξαιρούνται της ασφάλισης τα ακίνητα αυτά τη στιγμή που ασφαλίζονται «αυθαίρετα» που έχουν «νομιμοποιηθεί».

Δηλαδή, κατασκευάζει ο άλλος ένα κτίριο μόνος του, χωρίς μελέτη και επίβλεψη και εν συνεχεία «νομιμοποιείται» με τίς ευχές του κράτους (και των μηχανικών βεβαίως βεβαίως) χωρίς να έχει γίνει κανείς επί της ουσίας έλεγχος της αντισεισμικής ικανότητας του κτιρίου.

Άλλος ένας ορισμός της υποκρισίας  κράτους – μηχανικών – πολιτών.

Τί πρέπει να γίνει:

Επειδή οι οικοδομές αυτές (οι «αρωγές») κατασκευάσθηκαν με εγκεκριμένες μελέτες του κράτους που είχαν λάβει υπ' όψιν τους την αντισεισμική θωράκιση (υπήρχαν πέντε - έξι τυπικά σχέδια που εφαρμόζονταν αναλόγως) και επιβλέφθηκαν από επίσης κρατικές υπηρεσίες, θα πρέπει κατ’ εξαίρεση του γενικού κανόνα, να ασφαλίζονται.

Περιπτώσεις κατά τίς οποίες οι οικοδομές αυτές τροποποιήθηκαν είτε κατ’ επέκταση είτε κατ’ όροφον εμπίπτουν αυτομάτως στην κατηγορία «μετά το 1960» όπου ο μελετητής μηχανικός έχει λάβει προφανώς υπ’ όψιν τον αντισεισμικό κανονισμό για το σύνολο της οικοδομής.

Το τοπικό ΤΕΕ και η πολιτική ηγεσία του τόπου πρέπει να κινηθούν άμεσα πρός την κατεύθυνση της επίλυσης αυτού του ζητήματος, τώρα, στο πλαίσιο των προβλεπομένων ρυθμίσεων του ΕΝΦΙΑ.

Ακόμη κι’ άν οι ασφαλιστικές εταιρείες αρνηθούν να συναινέσουν στο λογικό αυτό αίτημα παρά το ότι ουδόλως θα τίς επιβαρύνει -το αντίθετο μάλιστα αφού στατιστικώς είναι βέβαιο ότι οι οικοδομές αυτές δέν παρουσιάζουν ζημίες λόγω σεισμών- το κράτος οφείλει  να εγγυηθεί τίς κατασκευές αυτές που το ίδιο μελέτησε και επέβλεψε έχοντας συμπεριλάβει ώς κριτήριο την αντισεισμική ασφάλεια.

Αξιοκρατία = Αξιολόγηση

Πέρασαν οι εκλογές και κατακάθεται σιγά - σιγά ο αχός.
Ακούσαμε και τίς προκαταρκτικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης.
Ακούσαμε για αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους, προσλήψεις στην Υγεία, φορολογικές ελαφρύνσεις, pass και πολλά άλλα.

Καλά όλα αυτά αλλά δέν ακούσαμε τίποτα για το ζήτημα «αξιολόγηση».

Η αξιολόγηση παντού (Παιδεία, Δικαιοσύνη, Δημόσια Διοίκηση) είναι το κλειδί για την πορεία της χώρας.

Μόνο αυτή αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη για όλα τα άλλα.

Διότι πέρα από την αποτελεσματικότητα του κάθε τομέα θα υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στίς κατάλληλες θέσεις να αποφασίζουν και για αυξήσεις και για προσλήψεις και για pass και για ό,τι άλλο.

Σκεφθείτε έναν οργανισμό που από την κορυφή μέχρι τη βάση δουλεύει αξιοκρατικά. Δέν χρειάζονται γνώσεις πυρηνικής φυσικής για να προβλέψει κανείς την αποτελεσματικότητα.

Θα μου πείτε, θα γίνουν λάθη, δέν υπάρχουν εγγυήσεις, δέν θα είναι όλα τέλεια από την αρχή. Όχι, δέν θα είναι. Αλλά αυτός δέν μπορεί να είναι ο λόγος για να μήν ξεκινήσει τίποτα.

Είναι απογοητευτικό, γιατί η νέα κυβέρνηση βρίσκεται στην ιδανική συγκυρία  γι' αυτό, το μόνο που χρειάζεται η χώρα για την Μεγάλη Μεταρρύθμιση.
Έχει αρκετή πλειοψηφία, η αντιπολίτευση είναι ανύπαρκτη, η συνδικαλαρία δέν έχει προλάβει ακόμα να κάμει τα κονέ με τους υπουργούς, ακόμη και οι μπαχαλάκηδες απολαμβάνουν τα μπάνια τους στην Ικαρία.
Άλλη τέτοια ευκαιρία δέν θα υπάρξει.

Είναι δύσκολο θέμα. Μεγάλο μέρος της κοινωνίας δέν θέλει να ακούει για αξιοκρατία. Δέν θέλει αξιολόγηση. Έχει γαλουχηθεί από το κομματικό-πελατειακό κράτος 200+ ετών ευελπιστώντας ο καθένας ξεχωριστά κάποια στιγμή να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη.

Εδώ όμως, ξεχωρίζουν οι Ηγέτες από τους απλούς αρχηγούς - διαχειριστές.

Δέν ξέρω άν ο Μητσοτάκης έχει εντάξει την αξιολόγηση σ' αυτά που "γίνονται και δέν λέγονται", κατά την ρύση του Κ. Καραμανλή (του κανονικού).
Το εύχομαι, αλλά δέν το πολυ-πιστεύω.
Απ' αυτό όμως θα κριθεί όχι μόνο ο ίδιος αλλά και το μέλλον της χώρας γιατί είναι περισσότερο από βέβαιο ότι άλλη ευκαιρία δέν πρόκειται να υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα.
Θα μπορούσαν να δοθούν εκατοντάδες παραδείγματα της αποτελεσματικότητας οργανισμών που κατά τύχη, για κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, διαθέτουν κατάλληλη ηγεσία.
Θα ήταν περιττό. Όλοι τα ξέρουμε. Όμως, καιροσκοπικά σκεπτόμενοι τα απαξιώνουμε με ό,τι μας έρθει στο μυαλό...
Κρίμα...

Τραίνα, λεωφορεία και άλλες ιστορίες...

Σήμερα μάθαμε σχεδόν τα πάντα για τα τραίνα.

Όπως σε κάθε ανάλογη περίσταση, γίναμε όλοι μηχανικοί, γιατροί, πιλότοι κοκ...

Μάθαμε επίσης τα αυτονόητα, ότι δηλαδή υπήρξε αμέλεια και λάθος του σταθμάρχη (υπ’ όψιν: ενός εντελώς ακατάλληλου ατόμου λόγω ελλιπών προσόντων, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα στοιχεία του βιογραφικού του κοινοποιήθηκαν), μάθαμε επίσης ότι αίφνης από το 2000 είχαν γίνει προμήθειες (;) ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας που ποτέ δέν λειτούργησαν. Βεβαίως υπάρχει ευθύνη γι’ αυτό όλων των κυβερνήσεων και όλων των εμπλεκομένων φορέων. (που κατά καιρούς διοικήθηκαν από άτομα με όνομα και επώνυμο).

Θα γίνει έρευνα και θα αποδοθούν ευθύνες.

Ας το δεχθούμε, όχι ότι πρόκειται να γίνει, αλλά χάριν της συζητήσεως για να πάμε παραπέρα.

Το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο από την δεκαετία του ’60 και εντεύθεν έχει εγκαταληφθεί στην τύχη του. Κυριολεκτικά! Σε αντίθεση με ό,τι έγινε την αντίστοιχη περίοδο στην Ευρώπη.
Δέν χρειάζονται λεπτομέρειες. Εύκολα μπορεί να δεί κανείς τα σχετικά στο διαδίκτυο.

Ως γνωστόν, οι υπεραστικές χερσαίες συγκοινωνίες διεξάγονται με δύο μέσα: Με τραίνα και με λεωφορεία.

Οι συγκοινωνίες με λεωφορεία, πάλι σε αντίθεση με ό,τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη και αλλού, εδώ διεξάγονται αποκλειστικά με τα ΚΤΕΛ. Οι λίγο νεότεροι από μένα γράφουν την λέξη με μικρά γράμματα (κτέλ). Δέν έχουν γνωρίσει κάτι άλλο και έτσι θεωρούν ότι τα ΚΤΕΛ (κτέλ) είναι κάτι σάν το bro, το what’s up καί άλλες ξενόφερτες λέξεις που χρησιμοποιούμε.

Κι’ όμως: Πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο του μεταπολεμικού κράτους. Ένα ιδιωτικό μονοπώλιο με απίστευτη ισχύ και μαύρο χρήμα αλλά και κρατική προστασία. 

Η ισχύς του λόγω του μαύρου χρήματος είναι τόση που άντεξε ακόμη και στα τελευταία «μνημόνια», εκεί που δέν άντεξαν ούτε οι ταξιτζήδες.

Προφανώς, τα ΚΤΕΛ είναι ανταγωνιστές των σιδηροδρόμων αφού εκτελούν το ίδιο έργο.

Θα ήταν μεγάλη πρόκληση για έναν καλό δημοσιογράφο (και υπάρχουν, όχι πολλοί, αλλά υπάρχουν) να ασχοληθεί διαχρονικά με το ζήτημα αυτό, μελετώντας αφ’ ενός ένα πρός ένα διάφορα σχετικά με το θέμα νομοσχέδια, τους εμπλεκόμενους βουλευτές, τί ψήφισαν (ή καταψήφισαν αναλόγως), το πόθεν έσχες της αντιστοίχου περιόδου και αφ’ ετέρου τους υπεύθυνους άλλων εμπλεκομένων φορέων. Είμαι βέβαιος πως θα εντοπισθούν πάρα πολλές «Εύες Καϋλές» με βίλλες, κότερα, πισίνες και πισινούς.

Δυστυχώς, όσο χάνουμε την «μεγάλη εικόνα», πλατσουρίζουμε σε ρηχά νερά και τίποτα δέν αλλάζει.

Ως χώρα, από καθαρή τύχη υπάρχουμε...

Ιστορίες για τη «Μικρή Μαρία»...

Η ιστορία της «μικρής Μαρίας» έχει γίνει γνωστή πανευρωπαϊκώς.
Συνεπώς, τα λόγια περί αυτής περιττεύουν.
Αναδύεται όμως μια απορία σχετικά με τους «σωτήρες» λαθρομεταναστών που όλοι εντέχνως αποφεύγουν να διατυπώσουν:

Κατηγορούνται πολλοί, κυρίως μέλη ΜΚΟ, μερικοί ενδεχομένως άδικα, ότι εμπλέκονται, παρανομώντας, στη διακίνηση των λαθρομεταναστών, έχοντας τη βάση τους στην Ελλάδα.
Δηλαδή στον τόπο άφιξης. Δηλαδή αφού οι άνθρωποι αυτοί θα έχουν μετέλθει όλων των κινδύνων.

Άν αντί να έχουν βάση στην Ελλάδα, μετακόμιζαν στα τουρκικά παράλια όπου θα μπορούσαν να εντοπίζουν ευκολότερα τους επίδοξους λαθρομετανάστες και να τους αποτρέπουν από την επιβίβαση στις σάπιες βάρκες των σωματεμπόρων, δέν θα πρόσφεραν  αποτελεσματικότερη βοήθεια για την σωτηρία ανθρώπινων ζωών, άν αυτός είναι ο σκοπός τους όπως διακηρύττουν;;
Χωρίς μάλιστα να διαπράττουν καμία παρανομία.

Θα μου πείτε «είναι πολλά τα λεφτά...».
Το ξέρω. Αυτό όπως και πολλά άλλα ακόμη.
Είναι όμως καιρός να το μάθουν και όλοι όσοι ζουν στον ρόζ κόσμο τους, στον κόσμο της "πολιτικής ορθότητας".
Η άγνοια επιφέρει δυστυχίες...😞

Κωνσταντίνος Β'

Η κηδεία του Κωνσταντίνου ανέδειξε όλη την χωριατιά του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας μας με μόνο προφανή σκοπό την απόκρυψη των ευθυνών της πολιτικής ηγεσίας της εποχής σχετικά με την δικτατορία του '67.

Ο Κωνσταντίνος υπήρξε βασιλιάς της Ελλάδος σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους Νόμους και έπαψε να είναι βασιλιάς της Ελλάδος πάλι σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους Νόμους.
Τούτου δοθέντος η Πολιτεία θα όφειλε να του αποδώσει τίς προβλεπόμενες τιμές και όχι να καταφεύγει σ' έναν μεμψίμοιρο επαρχιωτισμό πόρρω απέχοντα από τα ήθη μιάς ανεπτυγμένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.

Ας αναρωτηθούμε, με ποιά πολιτική εμπειρία, γνώσεις και σοφία θα μπορούσε ένας 25χρονος μπόν-βιβέρ να διαχειρισθεί την βαθύτατη κρίση της περιόδου εκείνης;;
Τα νήματα κινούσε η Φρειδερίκη; Ενδεχομένως ναί.
Αλλά σίγουρα όχι μόνο αυτή.
Όλοι οι επιφανείς και μή πολιτικοί και παρατρεχάμενοι της εποχής μπαινόβγαιναν στο Παλάτι, ενώ ο διχασμός (*) καλά κρατούσε.
Όλα αυτά έχουν καταγραφεί και αποτελούν Ιστορία.

Πρίν χρόνια, ο Μητσοτάκης (πατήρ) είχε δώσει μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον Αλέξη Παπαχελά.  Απάντησε εμπεριστατωμένα σε όλες τις ερωτήσεις, εκτός από μία: «Ποιές είναι οι ενδεχόμενες ευθύνες των πολιτικών της εποχής για την έλευση της δικτατορίας;».
Ακόμη, εύκολα «διαβάζει» κανείς ανάμεσα απ’ τα λόγια της τελευταίας φράσης της τελευταίας συνέντευξης του Κωνσταντίνου, επίσης στον Αλέξη Παπαχελά, την μαρτυρία της δικής του απειρίας έναντι της εμπειρίας που διέθετε το πολιτικό κατεστημένο της εποχής.

Αρέσκονται όλοι να καλύπτονται πίσω από τη φράση «για την δικτατορία των συνταγματαρχών φταίει το παλάτι και οι αμερικάνοι»!
Μεγαλύτερο ψέμα απ’ αυτό δέν υπάρχει.
Ακόμα κι’ αυτό το βλακώδες οτι «το Πολυτεχνείο έρριξε την χούντα το ‘73» ωχριά μπροστά στο προηγούμενο.
Και είναι γνωστό τί συμβαίνει όταν δέν γνωρίζουμε την Ιστορία.
-----
(*) ΥΓ: Αξίζει να σημειωθεί εδώ η φράση ενός άλλου "αποδιοπομπαίου τράγου", του Ιωάννη Μεταξά, που έχει καταγραφεί στην αντιπαράθεσή του με τον Γούναρη, το 1921, ο οποίος άν και αντι-Βενιζελικός έλεγε: «Εις το κάτω-κάτω, εάν μόνον δια του Βενιζέλου θα ήτο δυνατόν να σωθή η Ελλάς, ας έλθει ο Βενιζέλος. Πρέπει να υπάγη ο τόπος μας εις τον διάβολον δια να μην έλθει ο Βενιζέλος;»
Ειρήσθω εν παρόδω, ότι ο υπουργός Τσακαλώτος (6ου βαθμού συγγένεια με τον Στρατηγό Τσακαλώτο), προκειμένου να επιτεθεί στη ΝΔ το 2018, έλεγε από το βήμα της Βουλής:  «ο Ιωάννης Μεταξάς έγραψε στο ημερολόγιό του "να υπάγει ο τόπος μας εις τον διάβολον δια να μην έρθει ο Βενιζέλος."» Και συμπλήρωσε: «"αυτά λέει και η ΝΔ σήμερα να πάει η Ελλάδα στο διάβολο φτάνει να φύγει ο Τσίπρας"» !!
Βέβαια, στον Τσακαλώτο μπορούμε να δείξουμε κατανόηση λόγω των ελληνικών του....

Εύα Καϊλή, η κορυφή του παγόβουνου.

Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται τίς μέρες αυτές στο Ευρωκοινοβούλιο και αφορούν μεταξύ άλλων την ελληνίδα ευρωβουλευτή Εύα Καϊλή, είναι πάρα πολύ σοβαρά για δύο λόγους:

Ο πρώτος έχει ηθική και πολιτική διάσταση.

Από ποιές ηθικές αρχές και αξίες μπορεί να εμφορείται μια νέα, επιτυχημένη γυναίκα, με ικανοποιητικές σπουδές, εκλεγμένο μέλος ενός κορυφαίου ευρωπαϊκού θεσμού, με έσοδα της τάξεως των 20,000 μηνιαίως ώστε να είναι επιρρεπής στην δωροδοκία από οπουδήποτε κι' άν αυτή προέρχεται;
Απ' την άλλη, την πολιτική διάσταση, υπάρχει η ευθύνη των κομμάτων.
Αυτή συνίσταται στα κριτήρια με τα οποία αυτά επιλέγουν τους υποψηφίους τους. Βλέπουμε όλο και συχνότερα ως μέλη κοινοβουλίων ανθρώπους της show biz και του κάθε είδους glamour που το μοναδικό προσόν τους είναι η αναγνωρισημότητά τους και η λαοφιλία που απολαμβάνουν λόγω δραστηριοτήτων εντελώς ξένων με την πολιτική.
Όμως αυτοί ψηφίζουν, νομοθετούν και παίρνουν αποφάσεις. Τί σόϊ αποφάσεις θα πάρουν όταν η ψήφος τους επηρεάζεται εμμέσως ή αμέσως από αδιαφανή υπόγεια συμφέροντα βιομηχάνων, εκμεταλλευτών γής ή ανθρώπων της νύχτας;
Έτσι όμως η δημοκρατία καταλύεται. Σιγά - σιγά και αθόρυβα. Και από δημοκρατία γίνεται μπανανία μικρών ή μεγάλων συμφερόντων.

Ο δεύτερος λόγος είναι επίσης το ίδιο σπουδαίος.

Οδηγεί στην κατάλυση της Δύσης και των αξιών της συνολικά.
Συμπτωματικώς αναδείχθηκε τώρα η δωροδοκία από τους Καταριανούς λόγω της επικαιρότητος, κυρίως της ενεργειακής κρίσης συνεπεία της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Δέν υπάρχει όμως η παραμικρή αμφιβολία ότι τα καθεστώτα του Κόλπου με την οικονομική ισχύ που απέκτησαν (-άς όψονται γι' αυτό οι νικητές του Β' Π.Π. οι οποίοι δέν τίμησαν το αίμα των εκατομμυρίων θυμάτων της περιόδου εκείνης-) προσπαθούν εδώ και πολλά χρόνια, χρησιμοποιώντας την μόνη μέθοδο που ξέρουν και μπορούν, την δωροδοκία και την διαφθορά, να αλώσουν τον Δυτικό κόσμο.

Η ιστορία της Καϊλή και των άλλων συγκατηγορουμένων είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Ο τεράστιος υποθαλάσσιος όγκος του κρύβεται με επιμέλεια μέχρις ότου συγκρουσθεί με τον Τιτανικό.
Τότε όμως θα είναι πολύ αργά. Και βάρκες δέν θα υπάρχουν.

Άς σημειωθεί για όσους σπεύσουν να πούν ότι είναι νωρίς επειδή οι κατηγορίες μπορεί να μήν ευσταθούν, ότι η φαινομενικά αδικαιολόγητη ένθερμη δήλωση της Καϊλή υπέρ του καθεστώτος του Κατάρ, ενώ μέχρι τώρα οι δηλώσεις της για διάφορα θέματα ήταν γενικά φειδωλές, μετρημένες και συνήθως εύστοχες, αποτελεί από μόνο του τεκμήριο ενοχής.
Τέλος, ευτυχώς που υπάρχει και το predator...

Εκτός σχεδίου δόμηση «και άλλες διατάξεις...»

Διαβάζω συχνά τελευταίως σχετικά με την εκτός σχεδίου δόμηση.
Αυτό ενδεχομένως λόγω της επικείμενης κατάργησης (;;) μερικών «παρεκκλίσεων».
Διαβάζω ακόμη οτι το κράτος οδηγεί σε απαξίωση και αφανισμό τίς περιουσίες των μικρο-ιδιοκτητών (κάτι σάν μικρο-αγωγών ένα πράμα... 😅 )
Επίσης διαβάζω οτι οι δυσκολίες που προστίθενται στην δόμηση στις περιοχές εκτός σχεδίου θα πλήξουν την μεγάλη «βιομηχανία» της χώρας, τον τουρισμό.
Και πολλά άλλα (διαβάζω)...
Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, πρωτίστως το ΤΕΕ, μούγκα στη στρούγκα.
Ο άλλοτε λαλίστατος ΣΑΔΑΣ, άκρα του τάφου σιωπή.
Χτυπιούνται, συμπολίτευση και αντιπολίτευση εν όψει πιθανής κατάργησης παρεκκλίσεων, όπως ας πούμε τίς λεγόμενες «παρ’ οδόν» αυτές δηλαδή σύμφωνα με τίς οποίες μπορούν να ανεγερθούν κτίρια σε γεωτεμάχια επιφανείας ακόμη και 750 μ² (!!!) που βρίσκονται εκατέρωθεν οδών.
Έχουν καθόλου μυαλό;;
Όταν γεμίσει κτίσματα ο δρόμος ένθεν κακείθεν σε μήκος χιλιομέτρων, κατά τα λοιπά «μές το πουθενά» ποιός θα πληρώνει για την εγκατάσταση και συντήρηση των υποδομών που θα χρειασθούν;; (ηλεκτροδότηση, ύδρευση, αποχέτευση, καθαριότητα...).
Τί θα γίνει όταν απαιτηθεί διαπλάτυνση του δρόμου;;
Δέν αντιλαμβάνονται διόλου τί συμβαίνει όταν ακάλυπτες εκτάσεις καλύπτονται από κατασκευές κατά τρόπο άναρχο;;
Διότι η εκτός σχεδίου δόμηση είναι εξ’ ορισμού άναρχη. Το δηλώνει το ίδιο το όνομά της: ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ!

Το μόνο καλό που άφησαν πίσω τους οι σοβιετικές δικτατορίες είναι η ρυμοτομία και ο πολεοδομικός σχεδιασμός. (Για το θέμα αυτό κάνει αναφορά ένας από τους σπουδαιότερους έλληνες πολεοδόμους, ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης σε μια ομιλία του, αλλά γι’ αυτό θα πούμε μια άλλη φορά...)
Θα μου πείτε οτι ο Τσαουσέσκου γκρέμισε όλο το παλαιό Βουκουρέστι για να κτίσει το ανάκτορό του... Εντάξει. Καταγράφεται ώς η εξαίρεση!