Αριστερά 4

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση εδώ ...
http://www.aristerovima.gr/details.php?id=1877

Η ηρωϊκή εποχή του Καντάφι

Όχι κ. Πέτρο Παπακωνσταντίνου.
Κανείς δικτάτορας και ποτέ δεν πέρασε ηρωϊκή εποχή.
Η αυτοκριτική για τις πράξεις και παραλείψεις μας αποτελεί πραγματική αριστερή και προοδευτική ενέργεια.

Απόσπασμα από σχόλιο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου:
...Ο αξιωματικός που ανδρώθηκε με τον θρύλο του Νάσερ αποτέλεσε την πιο χαρακτηριστική ενσάρκωση του παναραβικού εθνικισμού, τόσο στην ηρωική εποχή όσο και στον εκφυλισμό του. Στην πρώτη φάση, ξήλωσε τις αμερικανικές βάσεις, εθνικοποίησε τα πετρέλαια, μοίρασε τη γη, πρασίνισε την έρημο και δημιούργησε ένα δίκτυο λαϊκών επιτροπών με κάποιας μορφής αυτοδιοίκηση. Στο φθινόπωρο της ζωής του, μοίρασε τιμάρια μιας ολιγαρχικής - κλεπτοκρατικής εξουσίας στους γιους του, παρέδωσε στους Αγγλους δύο Λίβυους αξιωματικούς, υπόπτους για την τρομοκρατική επίθεση του Λόκερμπι και προσέφερε πετρελαϊκά κοιτάσματα προς εκμετάλλευση στην ΒΡ. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, έγινε....

Ποτέ πιά Κτηματολόγιο !

Φαντάζομαι πως πλέον έχει λυθεί η απορία όσων διαμαρτύρονταν για την έλλειψη Κτηματολογίου στην Ελλάδα.
Για σκεφθείτε να είχαμε !
Θα διάλεγε η Μέρκελ τα "φιλέτα" και θα μας τα έπαιρνε !
Ενώ τώρα ;  Άντε ψάχνε....

Κοινωνική Συμβίωση

Εύστοχες, πολύ εύστοχες σκέψεις !
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_17/02/2011_1294479

"Ο Ματωμένος Γάμος" Φ. Γκ. Λόρκα

....
μεταδόθηκε χθές βράδυ από το Δεύτερο Πρόγραμμα παλαιά ηχογράφηση της εκπομπής "Το θέατρο της Τετάρτης", δυστυχώς πρόλαβα μόνο το τέλος....
  Μετάφραση : Νίκου Γκάτσου
  Μουσική : Ιακώβου Καμπανέλη
  Ενορχήστρωση : Μάνου Χατζιδάκη
  Ραδιοσκηνοθεσία : Καρόλου Κούν
Αν τούτο το ψηφιακό αποτύπωμα υπάρχει μετά πενήντα χρόνια, ποιά σημερινή τετράδα καλλιτεχνών μαζεμένη σ' ένα ραδιοφωνικό θέατρο θα μπορούσε να φέρει στο νού ο μελλοντικός αναγνώστης ικανή να σταθεί πλάϊ στην παραπάνω ;
Έτσι απλά !

Macedonia is greek ( ή: Στη βράση κολλάει το σίδερο...)

Όταν δημιουργήθηκε το μικρό κράτος στα βόρεια σύνορά μας, στις αρχές της δεκαετίας του '90, εργαζόμενος τότε εκτός Ελλάδος, αισθανόμουν κάπως άβολα από τα ερωτηματικά χαμόγελα των ξένων συναδέλφων μου όταν διάβαζαν στο κάτω μέρος της σελίδας των fax που έρχονταν από ελληνικές εταιρίες τη φράση "Macedonia is Greek".
Τότε, το νεοσύστατο κράτος ήταν έτοιμο να δεχθεί μια οποιαδήποτε ονομασία που θα περιελάμβανε τη λέξη "Μακεδονία".
Εμείς τίποτα. Ανένδοτοι. Ή όλα ή  τίποτα !
Πέρασαν κοντά είκοσι χρόνια και τώρα εκλιπαρεί η Ελλάδα γι' αυτό το οποίο τότε της προσφερόταν.
Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από κοινό νού στη χάραξη πολιτικής.
Αναρωτιέμαι ποιά "πολιτική" χαράζουν σήμερα οι "συνδικαλιστές" των μηχανικών.
Απελπιστικά κολλημένοι στις "ελάχιστες κοινές αμοιβές", στήν όπως - όπως έκδοση οικοδομικών αδειών - κάτι σαν "φασόν" έχει γίνει.
Να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε και όπως το ξέρουμε.
Να μην κουνηθεί, να μήν αλλάξει τίποτα. Όπως γεννηθήκαμε έτσι να πεθάνουμε.
Και αποκαλείται αυτό πρόοδος !
Και "αριστερή πολιτική" !
Αντί μ' αυτήν την πρωτοφανή ευκαιρία των ανακατατάξεων να φροντίσουμε να επωφεληθούμε και να αναβαθμίσουμε τη δουλειά μας σε όλα τα επίπεδα ( τεχνικό, οικονομικό, κοινωνικό ), μένουμε να σαπίζουμε στο βούρκο ώς γνήσιοι ραγιάδες, κρώζοντας.
Οι αλλαγές θα γίνουν, μέ ή χωρίς τη θέλησή μας.
Αυτό το ξέρουν όλοι.
Η ευκαιρία σήμερα είναι η πρόταξη αιτημάτων εφικτών που αργότερα δεν θα υπάρχει και που θα βελτιώσουν σταθερά και μακροπρόθεσμα τη θέση των μηχανικών μέσα στον κοινωνικό ιστό.
Το χωροταξικό είναι πανθομολογούμενα το υπ' αριθμόν ένα αναπτυξιακό εργαλείο της χώρας.
Το ίδιο ακριβώς και με το Εθνικό Κτηματολόγιο που έχει βαλτώσει με αποκλειστικά δική μας ευθύνη.
Τα έργα, δημόσια και ιδιωτικά, απαιτούν επίβλεψη που στην Ελλάδα είναι κάτι άγνωστο.
Η σύσταση εταιρικών σχημάτων μέσω φορολογικών, ασφαλιστικών και άλλων κινήτρων είναι επιβεβλημένη.
Οι μηχανικοί των Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών πρέπει να διεκδικήσουν τον ρόλο τους στην παραγωγή. Η άνοδος της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα απ' αυτούς πρωτίστως θα κριθεί.
Το ξεκαθάρισμα του θολού και στρεβλού τοπίου των αρμοδιοτήτων των μηχανικών και όλων των τεχνικών είναι απαραίτητη. Πρέπει να σταματήσει το φαινόμενο το σύνολο του τεχνικού κόσμου να "άγεται και να φέρεται" από την συντεχνία των πολιτικών μηχανικών.
Το βραχυπρόθεσμο συμφέρον είναι αυτοκαταστροφικό.
Ας δούμε επιτέλους το δάσος από μακρυά, να μή μας το κρύβει το δέντρο.
Και προπαντός, μακρυά από κάθε κομματικό γυαλί !

Η "Συντεχνία" και η "Τρόϊκα"

Η Συντεχνία των ομοτράπεζων του Θ. Πάγκαλου προσεβλήθη σφόδρα από τις δηλώσεις της τρόϊκας.
Δεν αισχύνεται διόλου η Συντεχνία να δηλώνει οτι δρά εκ μέρους του "ελληνικού λαού", διότι αυτός την εξέλεξε και "μπλά - μπλά δημοκρατία"...
Έχει πράγματι υπερβεί τα όρια.
Η Συντεχνία, όχι η τρόϊκα.
Το μόνο που της απομένει είναι να ακολουθήσει τη μοίρα του Μουμπάρακ και του Μπέν Άλι πρίν να είναι πολύ αργά !

Ας τολμήσουμε !

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 οι μηχανικοί που εργάζονταν στον δημόσιο τομέα έκαναν μεγάλης κλίμακας κινητοποιήσεις με αίτημα την αύξηση των αμοιβών τους.
Κάποιοι αναρωτιόντουσαν τότε πως είναι δυνατόν η αμοιβή να αυξάνεται πάνω από την παρεχόμενη εργασία.

Οι κινητοποιήσεις πέτυχαν και οι μισθοί αυξήθηκαν.

Προσλήφθηκαν μάλιστα και πολλοί νέοι υπάλληλοι.

Κι’ έτσι η ζωή κυλούσε όμορφα.

Ήρθαν μάλιστα και διάφορα «πακέτα»:

ΑΤΑ στους μισθούς, Μεσογειακά Προγράμματα, Πακέτα Ντελόρ –πολλά πακέτα Ντελόρ, όσπου ήρθε το μνημόνιο. Και η Μέρκελ. Κι’ όλοι οι άλλοι.
Και το έδαφος κάτω από τα πόδια μας άρχισε να φαίνεται πως δεν είναι στέρεο.

Δεν ρητορεύω και απεχθάνομαι τη ρητορική σαν μέσο επιβολής ιδεών.

Όμως η αναφορά στα τελευταία 30 χρόνια είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε το μέλλον, τουλάχιστον από δώ και ‘μπρός.

Τούτες τις μέρες οι μηχανικοί συζητούν δυό θέματα:

Την κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών και τις αλλαγές στους όρους δόμησης εκτός σχεδίου.

Θα πώ εν συντομία και απερίφραστα τα εξής:

Η συζήτηση για τις ελάχιστες αμοιβές είναι ένα συντεχνιακό ζήτημα, όχι επιστημονικό.
( Ούτε τα συμφέροντα ούτε τα αντικείμενα όλων των μηχανικών – μελών του ΤΕΕ είναι κοινά. Η οικοδομή δεν είναι η μόνη δραστηριότητα των μηχανικών. Το γεγονός οτι πολιτικοί μηχανικοί και αρχιτέκτονες αποτελούν περίπου το 50 % των μελών του ΤΕΕ δεν μπορεί να συνιστά μέτρο κρίσης των επιστημονικών θεμάτων. Για την ισχύ του 5000λ στις τοπογραφικές εργασίες δεν έχω δεί κανένα σχόλιο μέχρι τώρα. Αδιαφορία; Στρουθοκαμιλισμός; Ανηθικότητα; Όλα μαζί; ... )

Η «ελάχιστη ποιότητα» και πως θα επιτευχθεί είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί το ΤΕΕ.
Η «ελάχιστη ποιότητα» δεν επιτυγχάνεται με ελάχιστες κοινές αμοιβές.

Εν όψει των επερχόμενων συνθηκών της αγοράς προέχει η οργάνωση του κλάδου για παραγωγή έργου ποιότητος ανταγωνιστικά πρός αυτό που παρέχεται στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προς την κατεύθυνση αυτή στόχοι για το ΤΕΕ θα πρέπει να είναι η δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για τη σύσταση εταιρικών σχημάτων, έρευνα και προτάσεις για τον αριθμό εισακτέων ανά ειδικότητα στις πολυτεχικές σχολές της χώρας, η σύσταση ενεργών μητρώων τεχνικών ( μηχανικών, υπομηχανικών, εργοδηγών, εργοληπτών ) και άλλα πολλά.

Ένα εταιρικό σχήμα είναι πολύ ποιό δύσκολο να εμπλακεί σε «αυθαίρετα» και πολύ ποιό δύσκολα υποκύπτει στις όποιες άνομες και εκβιαστικές τακτικές των ιδιοκτητών.

Η ορθολογική κατανομή των ειδικοτήτων των μηχανικών θα απέτρεπε φαινόμενα «επικάλυψης» αρμοδιοτήτων ( δεν είναι δυνατόν στον όρο «πολιτικός μηχανικός» να περιλαμβάνονται τα πάντα ).

Είναι δε, κοινά αποδεκτή η βελτίωση της ποιότητας της εργασίας με τη θέσπιση ενός καλά οργανωμένου μητρώου τεχνικών.

Το one-man-show δεν είναι ούτε ανταγωνιστικό ούτε οικονομικό ούτε εγγυάται ποιότητα.

Να σταματήσουμε να βλέπουμε τα πράγματα κοντόφθαλμα ή μέσα από διάφορα «φίλτρα».

Να σταματήσουμε να βλέπουμε γύρω μας συνωμοσίες, κακόβουλους γείτονες και συμμάχους που θέλουν τον αφανισμό μας και που όλοι αυτοί μαζί ευθύνονται για όλα μας τα δεινά.

Η θεωρία «...να βολετούμε σήμερα κι’ αύριο βλέπουμε...», είναι μέγα σφάλμα το οποίο πληρώνουμε συνεχώς.

Άτολμα, και με έλλειψη επαγγελματισμού ( εξ’ άλλου η γυναίκα ακτιβίστρια είναι, δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός ), η υπουργός περιβάλλοντος σπεύδει να ψηφίσει το ν/σ για την εκτός σχεδίου δόμηση, εν μέρει, έστω.

Αντί να πρωτοστατούμε στην άμεση κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, στην κύρωση των δασικών χαρτών, στην έγκριση των χωροταξικών σχεδίων όλης της χώρας, στην επίσπευση του Ε.Κ., στην ρύθμιση των όρων δόμησης εντός σχεδίου με όρους σύγχρονους –κάποιος πρέπει να πεί στους πολεοδόμους οτι έχει εφευρεθεί το αυτοκίνητο και οι γάϊδαροι είναι μουσειακό είδος-, προσπαθούμε να συνεχισθεί η ακινησία, η αναρχία και το μπάχαλο.

Φυσικά οι ρυθμίσεις γύρω από τις χρήσεις γής φέρνουν μεγάλη κοινωνική αναστάτωση αφού άλλοι χάνουν κι’ άλλοι κερδίζουν.

Αλλά έτσι είναι ζωή.

Να συζητηθεί πως θα ζημειωθούν λιγότερο οι χαμένοι; Σωστό.

Όχι όμως εις βάρος της ανάπτυξης της χώρας και της υποθήκευσης του μέλλοντος των παιδιών μας.

Ας είναι οι μηχανικοί εκείνοι που θα αρθρώσουν ορθό λόγο για πρώτη φορά σ’ αυτή τη χώρα.

Ας τολμήσουμε !

Η Λύση !

Η λύση βρέθηκε !
Να χτιστεί η Βουλή !
ΠΡΟΣΟΧΗ !  Οι βουλευτές να είναι μέσα !