Μιά τρύπα στο νερό, ή αλλιώς: "Ηλεκτρονική υποβολή τοπογραφικών διαγραμμάτων".

Η προχειρότητα με την οποία νομοθετεί το ελληνικό κράτος είναι παροιμιώδης.

Εν προκειμένω αναφέρομαι στίς διατάξεις για την ηλεκτρονική υποβολή των τοπογραφικών διαγραμμάτων στην «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ».

Ήδη από την πρώτη πιλοτική φάση της κτηματογράφησης για το Εθνικό Κτηματολόγιο, και μετά τα προβλήματα που αυτή παρουσίασε ευθύς αμέσως, μια -μικρή είναι αλήθεια- ομάδα συναδέλφων, εξέφρασε την άποψη οτι η διαδικασία των δηλώσεων ιδιοκτησίας χωρίς κάποιο συνοδευτικό στοιχείο γεωμετρικού προσδιορισμού του ακινήτου, δέν θα έπρεπε να συνεχισθεί.

Η ασάφεια στον προσδιορισμό του ακινήτου οδήγησε σε καθυστερήσεις, πολύ υψηλότερο κόστος και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση και ταλαιπωρία των πολιτών.

Οι απόψεις που είχαν εκφρασθεί τότε συνίσταντο γενικά στην υποχρέωση υποβολής μαζί με τη δήλωση ιδιοκτησίας, των στοιχείων των κορυφών του πολυγώνου που ορίζει τα όρια του ακινήτου.

Αυτό θα επιβάρυνε αρχικά ελάχιστα τον ιδιοκτήτη, αλλά θα επιτάχυνε και θα απλούστευε την όλη διαδικασία ενώ οι πολίτες θα απέφευγαν την ταλαιπωρία και τα επιπλέον έξοδα.

Στο πλαίσιο του ν.4014/11 και του ν.4178/13 (για τα αυθαίρετα) θεσπίσθηκε μιά διαδικασία κατά την οποία όλα τα τοπογραφικά διαγράμματα που συνοδεύουν δικαιοπραξίες εν ζωή, σε όλη την επικράτεια, απεικονίζονται υποχρεωτικά στον ορθοφωτοχάρτη της ΕΚΧΑ Α.Ε. μέσω μιάς εφαρμογής του ΤΕΕ.

Έτσι λοιπόν, τα τελευταία 7 – 8 χρόνια, όλα τα γεωτεμάχια για τα οποία έχει συνταχθεί κάποια εγγραπτέα συμβολαιογραφική πράξη, περιέχονται και εμφανίζονται στον ως άνω ορθοφωτοχάρτη.

Το πρόβλημα εδώ είναι οτι δέν προβλέφθηκε ένα «εργαλείο» ώστε τα γεωτεμάχια αυτά να εισέρχονται στον ορθοφωτοχάρτη ψηφιακά, με χρήση αρχείου συντεταγμένων ή/και ως πολύγωνα κατά τίς προδιαγραφές των διανυσματικών αρχείων dxf.

Η εισαγωγή γινόταν -και γίνεται ακόμη- γραφικά, χωρίς τήρηση κάποιων συγκεκριμένων προδιαγραφών.

Και ενώ έτσι είχαν τα πράγματα, νύκτωρ, μέσα σ’ έναν νόμο για τους υδρογονάνθρακες, χώνεται το «άρθρο 40»  (ν.4409/16, άρθρο 40).

Εκεί, προαναγγέλλεται η υποχρέωση υποβολής των τοπογραφικών διαγραμμάτων που συνοδεύουν εγγραπτέες πράξεις, στη βάση δεδομένων της ΕΚΧΑ ΑΕ, σε ηλεκτρονική μορφή, με όρους, τρόπο, προϋποθέσεις και διαδικασία που θα καθορισθεί με υπουργική απόφαση.

Ασαφές και αντιφατικό σε πολλά σημεία το κείμενο* του άρθρου 40, άφησε να δημιουργηθεί μιά περιρρέουσα ατμόσφαιρα οτι η διαδικασία αυτή θα αφορούσε μόνο τα διαγράμματα γεωμετρικών μεταβολών που υποβάλλονται στην ΕΚΧΑ ΑΕ σε έντυπη, έως τώρα, μορφή.

Αίφνης όμως, στο ΦΕΚ 2216Β/14-6-18 δημοσιεύεται η υπουργική απόφαση που ορίζει προδιαγραφές, τρόπους και διαδικασία ηλεκτρονικής υποβολής όλων των διαγραμμάτων που συντάσσονται σε όλη τη χώρα, στην βάση δεδομένων της ΕΚΧΑ ΑΕ, δίδοντας προθεσμία έναρξης της διαδικασίας έναν (1) μήνα!!!

Δηλαδή, μέχρι την Δευτέρα, 16-7-2018!

Κατ’ αρχήν οι τεχνικές προδιαγραφές που προτείνονται απαιτούν μελέτη από τους μηχανικούς αλλά και ανάλυση και επεξηγήσεις από τα στελέχη της ΕΚΧΑ ΑΕ, κάτι που δέν έχει γίνει και δέν μπορεί να γίνει μέσα σε λίγες μέρες!...

Επίσης, η διαδικασία υποβολής και ελέγχου απαιτεί εκμάθηση με την βοήθεια (ενδεχομένως) των συλλογικών φορέων των μηχανικών.

Αλλά και η χρήση ειδικού λογισμικού για την «ηλεκτρονική υπογραφή» απαιτεί κι’ αυτή χρόνο και βοήθεια εκμάθησης.

Γίνονται αυτά τα πράγματα σε λίγες μέρες;;;

Τέλος, μου είναι δύσκολο να παρακολουθήσω το σκεπτικό των στόχων των συντακτών αυτών των τεχνικών προδιαγραφών.

Εικάζω, οτι ο στόχος μπορεί να είναι η δημιουργία ενός «ψηφιδωτού» των ιδιοκτησιών πρός μελλοντική χρήση από την ΕΚΧΑ ΑΕ για την ολοκλήρωση της κτηματογράφησης.

Μιά ιδέα δηλαδή που όπως είπαμε είχε εκφραστεί ήδη πρίν 20 χρόνια...

Στήν περίπτωση αυτή γιατί απαιτείται η καταγραφή και υποβολή και μάλιστα σε διακριτά layers των θεσμικών γραμμών (Ρυμοτομία, Αιγιαλοί κλπ);;

Νομίζουν οτι οι θεσμικές αυτές γραμμές που θα καταχωρούνται από κάθε ιδιώτη μηχανικό θα συμπίπτουν μεταξύ τους;;;

Αστείο πράγμα!

Και τί θα κάνουν στην περίπτωση διαφορών;;

Είναι απολύτως σαφές οτι την ευθύνη της προσάρτησης όλων αυτών των θεσμικών γραμμών δέν μπορεί να έχει άλλος εκτός από την «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ», όπως εξ’ άλλου προβλέπει και ο νόμος.

Θα μπορούσαν να ειπωθούν και πολλά άλλα, αλλά δέν έχει μεγάλη σημασία.

Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού οτι πρόκειται για άλλη μιά γραφειοκρατική διαδικασία με μόνο στόχο την έκδοση ενός ακόμη «Κωδικού» για να δικαιολογηθεί ενδεχομένως κάποιο «προαπαιτούμενο»...

Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμένα...

Άν στην διαδικασία του ν.4014/11 είχε απλά προστεθεί το κατάλληλο εργαλείο εισαγωγής του πολυγώνου του εκάστοτε γεωτεμαχίου, θα είχε γίνει η δουλειά και με το παραπάνω. Εξ’ άλλου, και σ’ αυτήν την διαδικασία παράγεται «μοναδικός κωδικός» που ενσωματώνεται στίς συμβολαιογραφικές πράξεις...

 Πού καταλήξαμε;; Ένας ακόμη κρίκος στην Ελληνική Γραφειοκρατία...

---

*: Πάρτε εκεί στον Σύριζα κάποιον να ξέρει καλά γερμανικά, ώστε να κάνετε τουλάχιστον σωστές μεταφράσεις...

Η Θεσσαλονίκη

Δέν είναι κάτι που αφορά μόνο την Θεσσαλονίκη.
Αφορά όλη την Ελλάδα.
Τίποτα χειρότερο από την υποκρισία. Είναι μιά από τίς πιό εύφορες πηγές του φασισμού.
http://www.protagon.gr/apopseis/editorial/44341624749-44341624749

Η uber, Ο Red Flag Act του 1865 και άλλα φαιδρά...

Η εξέλιξη που είχε η δραστηριότητα της uber στην σύγχρονη(?) Ελλάδα, μας προκαλεί να ρίξουμε μιά ματιά πίσω στην Ιστορία, στα μέσα του 19^ου αιώνα, στο Λονδίνο.

Τότε λοιπόν, το 1865, είχαν αρχίσει να εμφανίζονται τα πρώτα, ατμοκίνητα στην αρχή, αυτοκίνητα. Επανάσταση για την εποχή. Οι αμαξάδες όμως είδαν εγκαίρως τον κίνδυνο απώλειας της πελατείας τους. Έτσι, το τότε πανίσχυρο σωματείο των καραγωγέων του Λονδίνου ώθησε το Κοινοβούλιο να ψηφίσει σχετικό νόμο (Locomotive Acts 1865), περισσότερο γνωστό την εποχή ώς «Red Flag Act».

Ο νόμος προέβλεπε μπροστά από κάθε αυτοκινούμενο (μή ιππήλατο) όχημα και σε απόσταση όχι λιγότερη από 60 γυάρδες, θα έπρεπε να προηγείται ένας πεζός κρατώντας και ανεμίζοντας συνεχώς μια κόκκινη σημαία. Η ταχύτητα του οχήματος δέν θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη από 2 Μίλια/ώρα, θα έπρεπε να έχει «πλήρωμα» τουλάχιστον 3 χειριστών και άλλα φαιδρά.

Λίγα χρόνια αργότερα ο νόμος βέβαια κατέρρευσε.

Στα 153 χρόνια που πέρασαν από τότε πολλοί ανάλογοι νόμοι ψηφίσθηκαν κάθε φορά που το καινούργιο φόβιζε, ωστόσο προφανώς είχαν όλοι την ίδια κατάληξη.

Λέμε ενίοτε, οτι η Ιστορία δέν επαναλαμβάνεται.

Σωστότερο όμως είναι οτι άν δέν γνωρίζουμε την Ιστορία είμαστε υποχρεωμένοι να την ξαναζήσουμε.

Η Πραγματική Ελληνική Ιδιαιτερότητα.

...Γράφω αυτό το σημείωμα -λέει ο Ιάκωβος Μιχαηλίδης-, σε μια εποχή που ο διχασμός ξανά οξύνεται, με αφορμή την οικονομική κρίση που εξακολουθεί να σαρώνει τον τόπο μας. Ο νέος αυτός διχασμός εξελίσσεται σε καρκίνωμα, εν τέλει σε πνευματική υστέρηση. Aκόμη ηχεί στ’ αυτιά μου η απάντηση του Ιωάννη Μεταξά στον Δημήτριο Γούναρη και στον Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, όταν στις αρχές του 1921 τον συνάντησαν προκειμένου να του ζητήσουν να αναλάβει την αρχιστρατηγία της μικρασιατικής επιχείρησης: «Εις το κάτω-κάτω εάν μόνον διά του Βενιζέλου θα ήτο δυνατόν να σωθή η Ελλάς, ας έλθη ο Βενιζέλος. Πρέπει να υπάγη ο τόπος μας εις τον διάβολον, διά να μη έλθη ο Βενιζέλος;».

Διαχρονικό και συμβολικό το ερώτημα. Θα άξιζε, πιστεύω, τον κόπο να το απαντήσουμε όλοι μας. Αραγε διδαχθήκαμε τίποτε από την περιπέτεια της Μικρασίας;

http://www.kathimerini.gr/955493/opinion/epikairothta/politikh/h-mikrasiatikh-katastrofh-kai-o-neos-dixasmos

Υπάρχει, τελικά, η «Ελληνική Ιδιαιτερότητα»; Σίγουρα υπάρχει!

Είναι πραγματικά συγκινητική η διαπίστωση πως, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα μνημόνια και όσες καταστροφές, η Ελλάδα δεν αλλάζει. Το πανηγυρτζίδικο πνεύμα, που προηγήθηκε κάθε εθνικής καταστροφής, δεν υποχωρεί με τον ίδιο τρόπο που δεν υποχωρεί το πάθος για ποτό ενός αλκοολικού ή το πάθος για τσιγάρο ενός νικοτινομανή. 
Το πνεύμα του λαϊκισμού θα ζει για πάντα και θα κερδίζει πάντα, γιατί ακόμα κι αυτοί που παριστάνουν τους εχθρούς του είναι έτοιμοι να το υπηρετήσουν πιστά κάθε φορά που αυτό θα ωφελεί τις επιδιώξεις τους.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, σε έναν κόσμο που αλλάζει, η Ελλάδα παραμένει ένας φάρος σταθερότητας. Ένας φάρος που δείχνει οτι ο πιο εύκολος δρόμος προς την εξουσία ήταν, είναι και θα είναι ο δρόμος του λαϊκισμού. Είναι τα συνθήματα στο θυμικό και όχι οι κουβέντες στη λογική. Το ήξερε ο Αντρέας, το ήξερε ο γιός του, το ήξερε ο πρωτεργάτης του αντιμνημονιακού αγώνα Σαμαράς, το ήξερε ο Αλέκσης (που δεν ξέρει και τίποτε άλλο) και σιγά-σιγά φαίνεται να το μαθαίνει και ο Κυριάκος. Και μπράβο τους.
---
(Από σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου)

Beograd - Budapest - Wien - Brno- Oradea (Οκτώβρης 2017)

Ένα οδικό ταξίδι είναι πάντα ενδιαφέρον. Ακόμα περισσότερο όταν εμπεριέχει αντιθέσεις. Εννέα διαφορετικές χώρες, δέκα διελεύσεις συνόρων, 4649 km σε δεκαέξι μέρες...

Η διαδρομή ήταν: Αργοστόλι – Αστακός – Gevgelija – Βελιγράδι – Βουδαπέστη – Βιέννη – Brno – Zvolen – Miscolk – Oradea – Sibiu – Craiova [Turnu Magurele] – Veliko Tarnovo – Θεσσαλονίκη – Κυλλήνη – Αργοστόλι.

Στο διαδίκτυο υπάρχουν πληροφορίες και φωτογραφίες ώστε καθένας να μπορεί να σχηματίσει ασφαλή γνώμη για όλα αυτά τα μέρη.

Μερικές λεπτομέρειες όμως είναι πάντα χρήσιμες.

Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε από τίς 21 Οκτωβρίου μέχρι τίς 5 Νοεμβρίου 2017.

Ο καιρός γενικά καλός. Μόνο στη Βιέννη είχαμε να αντιμετωπίσουμε αρκετή βροχή πράγμα που μας δυσκόλεψε την περιήγηση με τα πόδια στην πόλη...

Πρώτη διανυκτέρευση στη Gevgelija αμέσως μετά τα σύνορα των Σκοπίων. Σε λίγο περισσότερο από δυό ώρες διασχίσαμε τα Σκόπια και φθάσαμε στα Σερβικά σύνορα. Το μεγαλύτερο τμήμα του δρόμου (το 90% περίπου) είναι νέος αυτοκινητόδρομος. Εντός της Σερβίας, πρός Βελιγράδι, υπάρχουν μόνο λίγα χιλιόμετρα αυτοκινητόδρομου αμέσως μετά τα σύνορα των Σκοπίων και λίγα ακόμη πρίν το Βελιγράδι. Το ενδιάμεσο τμήμα παραμένει ο γνωστός δρόμος διπλής κατευθύνσεως.

Εν συνεχεία οι διαδρομές Βελιγράδι – Βουδαπέστη, Βουδαπέστη – Βιέννη και Βιέννη – Brno, έγιναν κατά κανόνα από τους αυτοκινητόδρομους.

Τα μικρά παραδουνάβια χωριά κοντά στη Βουδαπέστη είναι όμορφα. Σίγουρα η ημερήσια εκδρομή στο Szentendre, στο Visegrad και στο Esztergom αξίζει. Απ' το Esztergom η επιστροφή έγινε από τον εσωτερικό δρόμο, μέσα απ' το δάσος (Dobogokoi Way). Πανέμορφη!

Στη Βουδαπέστη το Margaret Island (Νησί της Μαργαρίτας) μέσα στον Δούναβη, είναι από αυτά που πρέπει να περπατήσει κανείς.

Μεγάλη παράληψη να πάς στη Βιέννη και να μήν επισκεφθείς το Τεχνικό Μουσείο (Technisches Museum). Ίσως ένα από τα καλύτερα του κόσμου!!!

 Η διαδρομή από Brno πρός Zvolen ήταν όμορφη, μέσα από δάση. Έχει όμως αρκετή κίνηση φορτηγών. Ο Ξενώνας στο Zvolen επίσης καταπληκτικός, μέσα στο δάσος με τα σκιουράκια...

Από το Zvolen πρός το Miscolk ο δρόμος περνά από αρκετά χωριά -βιομηχανική περιοχή, όχι κάτι το ιδιαίτερο.

Το Miscolk επίσης είναι ουσιαστικά μια βιομηχανική πόλη. Όμως: Η διαδρομή με το μικρό δασικό τραίνο στενού εύρους (narrow gauge) μέχρι την Garanda είναι το κάτι άλλο. Ευτυχώς προλάβαμε ίσα - ίσα το τελευταίο δρομολόγιο με επιστροφή πρίν νυχτώσει!

Ο δρόμος για Oradea είχε αρκετή κίνηση. Η διαμονή στην Oradea αξιομνημόνευτη! Το ξενοδοχείο ήταν τμήμα παλαιού κάστρου κατάλληλα διαμορφωμένου. Το υπόλοιπο ήταν αρχαιολογικός χώρος.

Oradea πρός Sibiu επίσης πυκνή κυκλοφορία μεγάλων φορτηγών. Όμως η διαδρομή από Sibiu πρός Craiova είναι πανέμορφη και χωρίς μεγάλη κίνηση φορτηγών. Ουσιαστικά ακολουθεί την όχθη του ποταμού Olt που διασχίζει τα Καρπάθια από Βορρά πρός Νότο στο βάθος του ομόλογου φαραγγιού και εκβάλει στον Δούναβη λίγο δυτικότερα από το Turnu Magurele. Τα πολλά φράγματα που έχουν κατασκευασθεί κατά μήκος του, αφήνουν λίγο νερό για να τροφοδοτήσει τον Δούναβη.  Όλη η διαδρομή είναι γραφική, ιδίως, ένα τμήμα μήκους 30 km περίπου που ξεκινά 50 km Νότια του Sibiu, είναι απλά καταπληκτικό!

Μετά την Craiova περάσαμε τα Ρουμανο-Βουλγαρικά σύνορα διαπλέοντας τον Δούναβη από το Turnu Magurele (της Ρουμανίας) στην Nikopol της Βουλγαρίας.

Στο όμορφο Veliko Tarnovo ήταν η τελευταία διανυκτέρευση εκτός Ελλάδος.

Οδηγώντας νότια περάσαμε στην Ελλάδα από τα σύνορα της Ροδόπης που άνοιξαν πρόσφατα στη θέση Makaza. Η διαδρομή όμορφη, ξεκούραστη σχεδόν χωρίς καθόλου κίνηση. Εναλλάσσονται δάση, ποτάμια, λίμνες, πεδιάδες,... και ο δρόμος πολύ καλός. Η επιλογή είναι ιδανική για μικρά αυτοκίνητα ή μηχανές εφ’ όσον δέν προβλέπεται η διέλευση φορτηγών απ’ αυτό το πέρασμα.

Από το Veliko Tarnovo φύγαμε κατά τίς 10:30 το πρωΐ και κατά τίς 7:00 το απόγευμα ήμασταν στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης.

Την επομένη επιστρέψαμε στην Κεφαλλονιά μέσω Εγνατίας και Ιονίας Οδού.

Ακολουθούν μερικά χρήσιμα link από σημεία άξια προσοχής και λίγες φωτογραφίες.

-----

Χρήσιμα links:

Βελιγράδι:

Το εστιατόριο Kolarac στο Βελιγράδι από τα καλύτερα της πόλης, στην Knez Mihailova.

https://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g294472-d2701351-Reviews-Restoran_Kolarac-Belgrade.html

To steak house "El Toro", κοντά στο κέντρο, σίγουρα ότι καλύτερο για ορκισμένους κρεατοφάγους:

http://www.eltoro.rs/english

Το μουσείο "Nikola Tesla". Απαράδεκτο για πολίτη του 2017 να μήν έχει δεί από κοντά το έργο του κορυφαίου επιστήμονα:

http://www.tesla-museum.org/web/index.php?l=en

Βουδαπέστη:

Μουσείο Σοκολάτας. (Αυτό από μόνο του αρκεί....)

http://www.csokolade-muzeum.hu/

Εστιατόρια:

http://lugas-etterem.com/

Βιέννη:

Τεχνικό Μουσείο. Ένα από τα καλύτερα του είδους του μουσείο, παγκοσμίως:

https://www.technischesmuseum.at/language/en-us/home

Miskolc:

Το στενό (narrow gauge) δασικό τραίνο.

http://www.laev.hu/

Viseu de Sus:

(Το Viseu de Sus επισκεφθήκαμε πρίν 3 χρόνια. Λεπτομέρειες εδώ. Αλλά λόγω της αναφοράς σε παλαιά τραίνα και γραφικές διαδρομές, το υπενθυμίζουμε...)

Το πολύ στενό (narrow gauge - 760mm) ατμοκίνητο τραίνο στο Viseu de Sus.

http://www.cffviseu.com/en/home/

Oradea:

Hotel Cetate, ανακαινισμένο και διαμορφωμένο τμήμα παλαιού φρουρίου.

https://www.hotelcetateoradea.ro/ro/

Craiova:

Άν βρεθεί κανείς στην Craiova -δέν υπάρχουν και πολλοί λόγοι να πάει κανείς στην Craiova, αλλά λέμε: άν βρεθεί-, ας δοκιμάσει αυτήν την πιτσαρία / ιταλικό εστιατόριο. Τέλεια!

https://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g652095-d7262932-Reviews-Pizzeria_Trevi-Craiova_Dolj_County_Southwest_Romania.html

Brno:

Ένα πολύ ωραίο -και όχι ακριβό- ξενοδοχείο στο Brno. Με το τράμ που περνάει απ' έξω, σε μισή ώρα είσαστε στο κέντρο του Brno.:

http://www.resortsanton.cz/en/

Το πυρηνικό καταφύγιο του Brno:

Κατασκευάσθηκε από τους γερμανούς στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια το 1959 μετατράπηκε από την τότε κομμουνιστική κυβέρνηση σε πυρηνικό καταφύγιο για τα μέλη της. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο. Μέσα υπάρχει ένα μικρό café και επιπλέον κάπου - κάπου παίζουν και jazz μουσική... Δείτε το. Δέν βλέπεις κάθε μέρα τέτοια. Την προσπάθεια ανάδειξης την έχουν κάμει νέα παιδιά και είναι πολύ αξιόλογη.

http://10-z.cz/en/

Ακολουθούν Φωτογραφίες.....

Βουδαπέστη:
Θέα από τό καμπαναριό του Αγίου Στεφάνου.

Εστιατόριο από τα καλύτερα οικονομικά της Βουδαπέστης,
 πίσω ακριβώς από την πλατεία του Αγίου Στεφάνου.

Νύφη, στα σκαλιά της εκκλησίας του Αγίου Ματθαίου,
στον προμαχώνα των ψαράδων (Halaszbastya)

Βουδαπέστη:
Περίπατος στον Προμαχώνα των Ψαράδων (Halaszbastya).

Με το τράμ 41 μπορείτε να κάνετε τη βόλτα σας
δίπλα στον Δούναβη. Με το τράμ 2 κάνετε
την ανάλογη βόλτα από τήν άλλη όχθη του Δούναβη!

Νυκτερινή βαρκάδα στον Δούναβη...

Ο Δούναβης, όπως τον βλέπουν
οι κάτοικοι του χωριού Szentendre.

Το παραδουνάβιο χωριό Szentendre.

Ο Δούναβης.
Λίγα χιλιόμετρα ανατολικότερα του χωριού Esztergom.

Το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Esztergom.
Ο λόγος που λήφθηκε αυτή η φωτογραφία είναι
για να καταδειχθεί η βρωμιά μέσα στην οποία βρίσκονται
τα ουγγρικά πανεπιστήμια. Γκράφιτι παντού.
Τα υπόγεια λειτουργούν ως εργαστήρια κατασκευής βομβών μολότωφ.
Και φυσικά βρίσκονται υπό συνεχή κατάληψη.
(Το χιούμορ είναι αντίδοτο για να μήν τρελαθούμε...)

Ο Δούναβης στο χωριό Esztergom.
Απέναντι, η Σλοβακία.

Βιέννη.

Βιέννη.

Βιέννη.

Στη Βιέννη, ο Δούναβης δέν διέρχεται από το κέντρο της.
Εδώ, άποψη του Δούναβη από την γέφυρα Donauinsel
(Το όνομα, το αναφέρω από την αντίστοιχη στάση του Μετρό
που βρίσκεται στη μέση -περίπου- αυτής της γέφυρας.
Ενδεχομένως το όνομα της γέφυρας να είναι διαφορετικό.)

Βιέννη:  Άμαξες και αμαξάδες περιμένουν τους πελάτες
για νυχτερινή βόλτα στη βροχερή Βιέννη...

Βιέννη: Βόλτα με την άμαξα. Σα σκηνή από ταινία...

Η λίμνη στο Brno

Narrow-gauge τραίνο στο σταθμό της Garanda

Το narrow-gauge τραίνο στο σταθμό της Garanda

Τοπογράφος!
Φροντίζει για την ασφαλή διέλευση του τραίνου!!!

Τα βαγόνια στο δασικό τραίνο θερμαίνονται
με μια απλή κλασική ξυλόσομπα!

Η διαδρομή του narrow-gauge τραίνου από Miscolk πρός
Garanda, είναι στο σύνολό της σχεδόν μέσα στο δάσος.

Στήν Oradea. Με καλή παρέα!!!

Oradea: Η Συναγωγή.

Oradea: Ο ποταμός Crisul Repede

Oradea: Το τμήμα του κάστρου που έχει
διαμορφωθεί σε ξενοδοχείο, την νύχτα.

Πέρασμα του Δούναβη από το Turnu Magurele
της Ρουμανίας στή Nikopol της Βουλγαρίας.

Το ferry boat - μαούνα διαπλέοντας τον Δούναβη,
πρός Nikopol Βουλγαρίας.

Φεύγοντας από την Nikopol...

...αποχαιρετισμός στον Δούναβη.

Βοσκοί, κοντά στο Κάρτζαλι της Βουλγαρίας.

Ψάρεμα κοντά στο Κάρτζαλι...

Κοντά στο Κάρτζαλι...

Συντριβάνια, Μουσική, Κίνηση...
στο Margerit Island, στη Βουδαπέστη.

Brno, λίμνη. Θέα απ' το ξενοδοχείο...

Zvolen: Χειμωνιάτικο απόγευμα.

Ο ξενώνας TATRAN, στο δάσος,
λίγο έξω απ' το Zvolen

Τα Σλοβακο-Ουγγρικά σύνορα που βρίσκονται λιγότερο
από 1 km ανατολικά του Σλοβακικού χωριού Lenartovce
και 200 m δυτικά του Ουγγρικού χωριού Banreve.
Η μόνη ένδειξη οτι μπαίνουμε στην Ουγγαρία είναι η πινακίδα!!!

Sibiu

Από το Sibiu πρός την Craiova.

78 km πρίν από την Craiova...

Veliko Tarnovo, το βράδυ...