Είναι πραγματικά συγκινητική η διαπίστωση πως, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα μνημόνια και όσες καταστροφές, η Ελλάδα δεν αλλάζει. Το πανηγυρτζίδικο πνεύμα, που προηγήθηκε κάθε εθνικής καταστροφής, δεν υποχωρεί με τον ίδιο τρόπο που δεν υποχωρεί το πάθος για ποτό ενός αλκοολικού ή το πάθος για τσιγάρο ενός νικοτινομανή.
Το πνεύμα του λαϊκισμού θα ζει για πάντα και θα κερδίζει πάντα, γιατί ακόμα κι αυτοί που παριστάνουν τους εχθρούς του είναι έτοιμοι να το υπηρετήσουν πιστά κάθε φορά που αυτό θα ωφελεί τις επιδιώξεις τους.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, σε έναν κόσμο που αλλάζει, η Ελλάδα παραμένει ένας φάρος σταθερότητας. Ένας φάρος που δείχνει οτι ο πιο εύκολος δρόμος προς την εξουσία ήταν, είναι και θα είναι ο δρόμος του λαϊκισμού. Είναι τα συνθήματα στο θυμικό και όχι οι κουβέντες στη λογική. Το ήξερε ο Αντρέας, το ήξερε ο γιός του, το ήξερε ο πρωτεργάτης του αντιμνημονιακού αγώνα Σαμαράς, το ήξερε ο Αλέκσης (που δεν ξέρει και τίποτε άλλο) και σιγά-σιγά φαίνεται να το μαθαίνει και ο Κυριάκος. Και μπράβο τους.
---
(Από σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου)
Το πνεύμα του λαϊκισμού θα ζει για πάντα και θα κερδίζει πάντα, γιατί ακόμα κι αυτοί που παριστάνουν τους εχθρούς του είναι έτοιμοι να το υπηρετήσουν πιστά κάθε φορά που αυτό θα ωφελεί τις επιδιώξεις τους.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, σε έναν κόσμο που αλλάζει, η Ελλάδα παραμένει ένας φάρος σταθερότητας. Ένας φάρος που δείχνει οτι ο πιο εύκολος δρόμος προς την εξουσία ήταν, είναι και θα είναι ο δρόμος του λαϊκισμού. Είναι τα συνθήματα στο θυμικό και όχι οι κουβέντες στη λογική. Το ήξερε ο Αντρέας, το ήξερε ο γιός του, το ήξερε ο πρωτεργάτης του αντιμνημονιακού αγώνα Σαμαράς, το ήξερε ο Αλέκσης (που δεν ξέρει και τίποτε άλλο) και σιγά-σιγά φαίνεται να το μαθαίνει και ο Κυριάκος. Και μπράβο τους.
---
(Από σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου)