Εύα Καϊλή, η κορυφή του παγόβουνου.

Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται τίς μέρες αυτές στο Ευρωκοινοβούλιο και αφορούν μεταξύ άλλων την ελληνίδα ευρωβουλευτή Εύα Καϊλή, είναι πάρα πολύ σοβαρά για δύο λόγους:

Ο πρώτος έχει ηθική και πολιτική διάσταση.

Από ποιές ηθικές αρχές και αξίες μπορεί να εμφορείται μια νέα, επιτυχημένη γυναίκα, με ικανοποιητικές σπουδές, εκλεγμένο μέλος ενός κορυφαίου ευρωπαϊκού θεσμού, με έσοδα της τάξεως των 20,000 μηνιαίως ώστε να είναι επιρρεπής στην δωροδοκία από οπουδήποτε κι' άν αυτή προέρχεται;
Απ' την άλλη, την πολιτική διάσταση, υπάρχει η ευθύνη των κομμάτων.
Αυτή συνίσταται στα κριτήρια με τα οποία αυτά επιλέγουν τους υποψηφίους τους. Βλέπουμε όλο και συχνότερα ως μέλη κοινοβουλίων ανθρώπους της show biz και του κάθε είδους glamour που το μοναδικό προσόν τους είναι η αναγνωρισημότητά τους και η λαοφιλία που απολαμβάνουν λόγω δραστηριοτήτων εντελώς ξένων με την πολιτική.
Όμως αυτοί ψηφίζουν, νομοθετούν και παίρνουν αποφάσεις. Τί σόϊ αποφάσεις θα πάρουν όταν η ψήφος τους επηρεάζεται εμμέσως ή αμέσως από αδιαφανή υπόγεια συμφέροντα βιομηχάνων, εκμεταλλευτών γής ή ανθρώπων της νύχτας;
Έτσι όμως η δημοκρατία καταλύεται. Σιγά - σιγά και αθόρυβα. Και από δημοκρατία γίνεται μπανανία μικρών ή μεγάλων συμφερόντων.

Ο δεύτερος λόγος είναι επίσης το ίδιο σπουδαίος.

Οδηγεί στην κατάλυση της Δύσης και των αξιών της συνολικά.
Συμπτωματικώς αναδείχθηκε τώρα η δωροδοκία από τους Καταριανούς λόγω της επικαιρότητος, κυρίως της ενεργειακής κρίσης συνεπεία της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Δέν υπάρχει όμως η παραμικρή αμφιβολία ότι τα καθεστώτα του Κόλπου με την οικονομική ισχύ που απέκτησαν (-άς όψονται γι' αυτό οι νικητές του Β' Π.Π. οι οποίοι δέν τίμησαν το αίμα των εκατομμυρίων θυμάτων της περιόδου εκείνης-) προσπαθούν εδώ και πολλά χρόνια, χρησιμοποιώντας την μόνη μέθοδο που ξέρουν και μπορούν, την δωροδοκία και την διαφθορά, να αλώσουν τον Δυτικό κόσμο.

Η ιστορία της Καϊλή και των άλλων συγκατηγορουμένων είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Ο τεράστιος υποθαλάσσιος όγκος του κρύβεται με επιμέλεια μέχρις ότου συγκρουσθεί με τον Τιτανικό.
Τότε όμως θα είναι πολύ αργά. Και βάρκες δέν θα υπάρχουν.

Άς σημειωθεί για όσους σπεύσουν να πούν ότι είναι νωρίς επειδή οι κατηγορίες μπορεί να μήν ευσταθούν, ότι η φαινομενικά αδικαιολόγητη ένθερμη δήλωση της Καϊλή υπέρ του καθεστώτος του Κατάρ, ενώ μέχρι τώρα οι δηλώσεις της για διάφορα θέματα ήταν γενικά φειδωλές, μετρημένες και συνήθως εύστοχες, αποτελεί από μόνο του τεκμήριο ενοχής.
Τέλος, ευτυχώς που υπάρχει και το predator...

Εκτός σχεδίου δόμηση «και άλλες διατάξεις...»

Διαβάζω συχνά τελευταίως σχετικά με την εκτός σχεδίου δόμηση.
Αυτό ενδεχομένως λόγω της επικείμενης κατάργησης (;;) μερικών «παρεκκλίσεων».
Διαβάζω ακόμη οτι το κράτος οδηγεί σε απαξίωση και αφανισμό τίς περιουσίες των μικρο-ιδιοκτητών (κάτι σάν μικρο-αγωγών ένα πράμα... 😅 )
Επίσης διαβάζω οτι οι δυσκολίες που προστίθενται στην δόμηση στις περιοχές εκτός σχεδίου θα πλήξουν την μεγάλη «βιομηχανία» της χώρας, τον τουρισμό.
Και πολλά άλλα (διαβάζω)...
Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, πρωτίστως το ΤΕΕ, μούγκα στη στρούγκα.
Ο άλλοτε λαλίστατος ΣΑΔΑΣ, άκρα του τάφου σιωπή.
Χτυπιούνται, συμπολίτευση και αντιπολίτευση εν όψει πιθανής κατάργησης παρεκκλίσεων, όπως ας πούμε τίς λεγόμενες «παρ’ οδόν» αυτές δηλαδή σύμφωνα με τίς οποίες μπορούν να ανεγερθούν κτίρια σε γεωτεμάχια επιφανείας ακόμη και 750 μ² (!!!) που βρίσκονται εκατέρωθεν οδών.
Έχουν καθόλου μυαλό;;
Όταν γεμίσει κτίσματα ο δρόμος ένθεν κακείθεν σε μήκος χιλιομέτρων, κατά τα λοιπά «μές το πουθενά» ποιός θα πληρώνει για την εγκατάσταση και συντήρηση των υποδομών που θα χρειασθούν;; (ηλεκτροδότηση, ύδρευση, αποχέτευση, καθαριότητα...).
Τί θα γίνει όταν απαιτηθεί διαπλάτυνση του δρόμου;;
Δέν αντιλαμβάνονται διόλου τί συμβαίνει όταν ακάλυπτες εκτάσεις καλύπτονται από κατασκευές κατά τρόπο άναρχο;;
Διότι η εκτός σχεδίου δόμηση είναι εξ’ ορισμού άναρχη. Το δηλώνει το ίδιο το όνομά της: ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ!

Το μόνο καλό που άφησαν πίσω τους οι σοβιετικές δικτατορίες είναι η ρυμοτομία και ο πολεοδομικός σχεδιασμός. (Για το θέμα αυτό κάνει αναφορά ένας από τους σπουδαιότερους έλληνες πολεοδόμους, ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης σε μια ομιλία του, αλλά γι’ αυτό θα πούμε μια άλλη φορά...)
Θα μου πείτε οτι ο Τσαουσέσκου γκρέμισε όλο το παλαιό Βουκουρέστι για να κτίσει το ανάκτορό του... Εντάξει. Καταγράφεται ώς η εξαίρεση!

Για την «Ελένη»

Άν δέν γνωρίζουμε την Ιστορία, ενδεχομένως να την ξαναζήσουμε...

Γράφει ο Σάκης Μουμτζής:

Σαν σήμερα, στις 28 Αυγούστου 1948, εκτελέστηκε από τους αντάρτες η Ελένη Γκατζογιάννη και η συγγενής της Αλέξω, γιατί βοήθησαν στην απόδραση των παιδιών της Ελένης και άλλων κατοίκων του χωριού Λιά στην ανταρτοκρατούμενη Μουργκάνα. Ο γιός της Νίκος, μετά από πολλές δεκαετίες, συνέγραψε το γνωστό βιβλίο «Ελένη», φόρο τιμής στη μάνα του που θυσιάστηκε για να γλιτώσουν τα παιδιά της τη φρίκη του Παραπετάσματος. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1983, δηλαδή σε μια περίοδο με έντονη πόλωση και αυξημένα τα πολιτικά πάθη και έκανε ρεκόρ πωλήσεων.

Συγχρόνως, ο διάσημος σκηνοθέτης του Χόλυγουντ Πήτερ Γέητς, πάνω στο συγκεκριμένο βιβλίο, γύρισε την ομώνυμη ταινία με πλειάδα γνωστών ηθοποιών. Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Όταν άρχισε η προβολή της ταινίας στους κινηματογράφους των Αθηνών κινητοποιήθηκε ο πανίσχυρος μηχανισμός του ΚΚΕ και, με συνεχή επεισόδια έξω από τις αίθουσες προβολής, κατόρθωσε η ταινία να προβληθεί μόνο για μια εβδομάδα. Οι αιθουσάρχες υπό τον φόβο των επεισοδίων την κατέβασαν.

Παράλληλα εμφανίσθηκαν και οι γνωστοί «προοδευτικοί» κριτικοί του κινηματογράφου, μαϊντανοί της Αριστεράς οι περισσότεροι, που χαρακτήρισαν την ταινία άνευ αξίας. Στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1980 επιβλήθηκε με πράξεις βίας μια απροκάλυπτη λογοκρισία για να μην αμφισβητηθεί η ερμηνεία που έδινε η Αριστερά για τον Εμφύλιο πόλεμο και το παιδομάζωμα και για να κρατηθεί στο απυρόβλητο ο ηθικός αυτουργός των εκτελέσεων στη Μουργκάνα, ο πρώην γραμματέας του ΚΚΕ Κώστας Κολιγιάννης.

Από τότε πέρασαν κάτι λιγότερο από 40 χρόνια και η ταινία «Ελένη» ποτέ δεν ξαναπροβλήθηκε σε ελληνικό κινηματογράφο και σε τηλεοπτικό σταθμό, ιδιωτικό και δημόσιο. Η ταινία υπάρχει μόνο στο you-tube και την έχουν παρακολουθήσει κοντά στο ένα εκατομμύριο πολίτες.

Να δεχτώ πως οι ιδιοκτήτες των καναλιών έχουν τους λόγους τους να μην προβάλλουν την ταινία. Στο κάτω-κάτω δικά τους είναι τα κανάλια. Όλοι τους έχουν και άλλες δουλειές και δε θέλουν να προκαλούν το ΚΚΕ.

Αλλά η Δημόσια Τηλεόραση που συντηρείται από τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων γιατί δεν την έχει προβάλει ποτέ; Έχουν περάσει 73 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου, η γενιά που πολέμησε φεύγει και η νέα γενιά οφείλει να δει και την άλλη πλευρά της Ιστορίας, που στο κάτω-κάτω είναι η Ιστορία των νικητών.

Είναι γνωστό πως η Δημόσια Τηλεόραση γέρνει μονόπλευρα προς τα αριστερά. Οι διοικήσεις τους φοβούνται τη μήνι της Αριστεράς και των συνδικαλιστών οι οποίοι ως γνωστόν συνδιοικούν. Απόδειξη πως ανεχόμαστε τη γελοιότητα του «μνημείου των νεκρών της ΕΡΤ», μια ανοησία που θα έπρεπε να γκρεμιστεί από τις πρώτες ημέρες της νέας διοίκησης.

Συνεπώς, το αίτημα να προβληθεί η ταινία «Ελένη» από τη Δημόσια Τηλεόραση είναι ρητορικό. Η προβολή αυτής της ταινίας βρίσκεται έξω από το πλαίσιο της Μεταπολίτευσης. Όταν τα περισσότερα δημόσια πρόσωπα δίνουν διαρκώς εξετάσεις στην Αριστερά, γιατί οι διοικήσεις της ΕΡΤ να ξεφύγουν από αυτόν τον κανόνα;

ΥΓ. Θυμάμαι το 2010, η ΕΡΤ πρόβαλε το ντοκιμαντέρ «Σοβιετική Ιστορία». Οι αντιδράσεις του ΚΚΕ ήταν έντονες, κατηγόρησε την ΕΡΤ για αντικομμουνισμό και η τότε διοίκηση της απολογήθηκε. Έκτοτε όλες οι διοικήσεις αποφεύγουν αυτές τις κακοτοπιές. «Γιατί να μπλέξουμε;», σου λένε.

Τελικά, ποιός κυβερνά αυτόν τον τόπο;;

https://www.liberal.gr/politics/h-eleni-tou-gkatzogianni-kai-i-perideis-ert/467797

Χαρισματικοί ηγέτες και ιδεοληψίες...

Γράφει ο Νίκος Μαραντζίδης:

«....Σε ανύποπτο χρόνο («Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς», «Καθημερινή» 24.1.2021) είχα υποστηρίξει πως με τους χαρισματικούς ηγέτες δεν ξέρεις ποτέ. Μπορεί να αποδοκιμαστούν, να μισηθούν ή να χλευαστούν, αλλά για δύο πράγματα δεν πρέπει να στοιχηματίσεις ποτέ εναντίον τους: ότι θα ξεχαστούν γρήγορα και ότι δεν θα επιστρέψουν ποτέ. ...»

https://www.kathimerini.gr/opinion/561858967/i-epistrofi-toy-alexi-tsipra/

Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την όποια άποψή του στο περιβάλλον μιας αστικής δημοκρατίας.

Με έκπληξη όμως διάβασα κείμενο του Νίκου Μαραντζίδη, στην Καθημερινή στίς 15-05-22, στο οποίο ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίζεται χαρισματικός ηγέτης.

Χαρισματικός ο Τσίπρας!!;; Ο απόλυτος καιροσκόπος;;; 

Άσε το «Ηγέτης»! Ηγέτης, αυτός που απλά ακολουθεί τη φωνή του όχλου;; Ο ιντερνάσιοναλ Κολοτούμπας;;

Τελικά, και πανεπιστημιακός καθηγητής να είσαι, οι ιδεοληψίες παραμένουν ιδεοληψίες...

Η εισβολή στην Ουκρανία και το ηθικό πλεονέκτημα.

 

Οι αξίες οι οποίες συσπείρωσαν τους ανθρώπους γύρω από την αριστερά, είναι η αλήθεια, η ελευθερία, η ισότητα, η δικαιοσύνη, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης εθνών και ατόμων.

Είναι προφανές οτι η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία παραβιάζει βάναυσα όλες αυτές τίς αξίες.

Κι’ όμως τα εδώ εναπομείναντα σταλινικά απολιθώματα προσπαθούν με κάθε μέσον να τον δικαιολογήσουν.

Δέν πρόκειται, λένε, για εισβολή. Είναι εκστρατεία απελευθέρωσης του ουκρανικού λαού από τους ναζί.

Τί κι’ άν τα διάφορα ακροδεξιά κόμματα της Ουκρανίας συγκεντρώνουν ποσοστά πολύ μικρότερα απ’ αυτά της ημέτερης χρυσής αυγής.

Δηλαδή, άν κάποιοι χρυσαυγίτες πάνε και βάλουν καμιά σημαία στα Ίμια, η Τουρκία νομιμοποιείται να εισβάλει στην Ελλάδα προσποιούμενη οτι κτυπά τον φασισμό; Έλεος!

Υποδέχθηκαν, λένε, οι ουκρανοί τους ναζί ώς ελευθερωτές κατά τον Β΄Π.Π.

«Ξεχνάνε» βέβαια, (σε εισαγωγικά, διότι οπωσδήποτε γνωρίζουν), τον μεγάλο λιμό, γνωστό ώς γολονομόρ, το ολοκαύτωμα δηλαδή που προκάλεσε η σταλινική θηριωδία στον ουκρανικό λαό λίγα χρόνια νωρίτερα,  που άφησε εκατομμύρια νεκρούς, ενδεχομένως πολύ περισσότερους από το ολοκαύτωμα που προκάλεσαν οι χιτλερικοί ναζί. Στίς συνθήκες αυτές είναι εξηγήσιμη η συμμαχία ακόμη με τον διάβολο εναντίον των σοβιετικών.  Ασε δε, που μέχρι πρίν λίγο υπήρχε σε ισχύ το σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ.

Κάθε ενέργεια πρέπει να κρίνεται στο περιβάλλον και στην εποχή που γίνεται, και όχι με τα σημερινά δεδομένα.

Βλέπουμε καθημερινά σε όλα τα ΜΜΕ του πλανήτη, εκτός των ρωσικών φυσικά, να βομβαρδίζουν αδιακρίτως μέσα στίς πόλεις σχολεία, νοσοκομεία ό,τι νά ‘ναι.

Ήταν κρησφύγετα, λένε, των ναζί.

Μα ελάτε τώρα! Γεμάτη ναζί είναι η Ουκρανία; Τέτοια αφέλεια;

Το μίσος αυτών των «αριστερών» εναντίον της Δύσης τους έχει ποτίσει με τέτοια ανηθικότητα που τους κάνει να αδιαφορούν για το πασιφανές:

Την βάρβαρη και απρόκλητη επίθεση εναντίον μιάς ανεξάρτητης χώρας.

Ήθελαν, λένε, οι ουκρανοί να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ κι’ αυτό φόβισε τη Ρωσία.

Δηλαδή, άν μιά χώρα νομίζει οτι φοβάται από τις όποιες αποφάσεις πάρει μιά γειτονική χώρα στο πλαίσιο του δικαιώματος της αυτοδιάθεσής της, νομιμοποιείται να εισβάλει σ’ αυτήν;  Άν δηλαδή οι τούρκοι νομίσουν οτι φοβούνται τον ελληνικό στρατό που υπάρχει στα νησιά, νομιμοποιούνται να εισβάλλουν;;

Άν η Φιλανδία και η Σουηδία ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, νομιμοποιείται η Ρωσία να εισβάλλει, όπως έχει ήδη απειλήσει;

Ο έλληνας «αριστερός» ακολουθεί πιστά το δόγμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου».

Το δείχνει με την συμπαράστασή του στους ισλαμιστές, και με τη συμπαράστασή του σε όποιο αδιακρίτως, βάρβαρο, αυταρχικό ή δικτατορικό καθεστώς, με μόνο κριτήριο την εχθρότητα πρός την Δύση.

Πολεμά μανιωδώς την Δύση, η οποία αποκλειστικά του παρέχει αυτήν την δυνατότητα, τον πόλεμο εναντίον της δηλαδή μέσα από τους δικούς της θεσμούς χωρίς να φοβάται να καταλήξει στα μπουντρούμια ή σε κάνα χαντάκι.

Πριονίζει τα κλαρί πάνω στο οποίο κάθεται.

Περί ύφους και αστικής ευγένειας. Χρήστος Γιανναράς, Παντελής Μπουκάλας και Θεοδόσης Τάσιος.

Σε πολλά, στα περισσότερα θέματα, δέν συμφωνώ με τίς απόψεις του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά.

Όμως ο ίδιος, εκφράζει πάντα τις απόψεις του, όπως έχει αναφαίρετο δικαίωμα σ’ ένα κράτος δικαίου, χωρίς να προσβάλλει τους αντιφρονούντες.

Ο καθηγητής Χρ. Γιανναράς λοιπόν, έγραψε στίς 23/01/22 ένα άρθρο σχετικά με τις γενικότερες επιδράσεις που είχε η καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος γραφής.

Ο Παντελής Μπουκάλας, απάντησε σ’ αυτό στίς 6/02/22 όπου με το γνωστό πυθιακό ύφος του και με ακραία επιθετικότητα, ασυνήθιστη μεταξύ ανθρώπων του πνεύματος, κατακεραύνωνε τον Χρ. Γιανναρά.

Ο σεβαστός καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος, παρενέβη, τρόπον τινά, με επιστολή του στην «Κ» στίς 12/02/22, στην οποία άν και διαφωνώντας με την άποψη του Χρ. Γιανναρά, εξέφρασε με απλό, κατανοητό, και μονοσήμαντο τρόπο την άποψή του την οποία πιστεύω οι περισσότεροι έλληνες, ειδικοί και μή, θα θεωρήσουν ρεαλιστική και σωστή.

Την επόμενη μέρα, στίς 13/02/22 ο Παντελής Μπουκάλας επανήλθε, όχι για να αναθεωρήσει το ύφος του, αλλά για να συμπληρώσει, με ήπιο τρόπο είναι αλήθεια, τα επιχειρήματά του.

Τέλος, ο Χρήστος Γιανναράς στίς 20/02/22 έγραψε ένα άρθρο απλά και μόνο για να εκφράσει την έκπληξή του για το ύφος με το οποίο αντιμετώπισε τις απόψεις του ο Παντελής Μπουκάλας.

«Είναι η αστική ευγένεια ανόητε» θα λέγαμε παραφράζοντας την γνωστή ρήση του Μπίλ Κλήντον.

Οι δημοσιεύσεις με τη σειρά που έγιναν:

https://www.kathimerini.gr/opinion/561681559/saranta-chronia-monotoniko/

https://www.kathimerini.gr/opinion/561705214/ellinonymoi-oi-ellines-kai-elladistan-i-ellada-k/

https://www.kathimerini.gr/opinion/readers/561715666/xanamilontas-gia-to-monotoniko/

https://www.kathimerini.gr/opinion/561715744/ta-pneymata-orizoyn-tin-ellinikotita-i-to-pneyma/

https://www.kathimerini.gr/opinion/561727144/thriamviki-asynennoisia/

Η ακριβή ενέργεια, η Ουκρανία, η συμφωνία AUKUS κλπ

Σχετικά με τα τεκταινόμενα στα Ουκρανικά σύνορα, γράφει ο Tim Marshall στο βιβλίο του «Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας» (Εκδόσεις «διόπτρα», 2019):

«....Η Ρωσία θα μπορούσε με ευκολία να προελάσει με τα στρατεύματά της μέχρι την ανατολική όχθη του Δνείπερου στο Κίεβο.

Αλλά δέν χρειάζεται να υποστεί τον πονοκέφαλο που θα της προκαλέσει κάτι τέτοιο.

Είναι πολύ πιο ανώδυνο και οικονομικό να υποδαυλίζει αναταραχές στα ανατολικά σύνορα της Ουκρανίας και να υπενθυμίζει ποιός ελέγχει τις ενεργειακές προμήθειες προκειμένου να διασφαλίσει οτι το ξελόγιασμα του Κιέβου από τα ερωτόλογα της Δύσης δέν θα οδηγήσει εις γάμου κοινωνία στίς αίθουσες της ΕΕ ή του ΝΑΤΟ. ...»

(Οι υπογραμμίσεις δικές μου...)

Βάλτε τώρα στο κάδρο την συμφωνία ΗΠΑ, Λονδίνου, Αυστραλίας, τις "διαβεβαιώσεις" των ΗΠΑ οτι άν κλείσουν οι στρόφιγγες του αερίου από τη Ρωσία, αυτές (οι ΗΠΑ) θα αναπληρώσουν τίς ποσότητες που θα χρειασθεί η ΕΕ για να μήν ψοφήσει απ' το κρύο, η ΕΕ όχι οι ΗΠΑ (το πώς ακριβώς εντελώς ασαφές), αρκεί η ΕΕ να συμπράξει σε κυρώσεις που πάλι αυτές (οι ΗΠΑ) θα επιβάλουν στη Ρωσία.

Η Ευρώπη, και όταν λέμε Ευρώπη συμπεριλαμβάνουμε σ' αυτήν και την Ρωσία, χάνει την ευκαιρία της. 

Μέλλει βέβαια, όλα αυτά να επιβεβαιωθούν από τα γεγονότα...