Σε ένα τέτοιο λοιπόν, λειτουργούν Κτηματολόγιο -υπάρχει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνον- για να κάμει ο πολίτης μια αγορά χρειάζεται λιγότερο από ένα πρωϊνό που θα πάει με τον πωλητή και τους δικηγόρους τους στο Κτηματολογικό Γραφείο να υπογράψουν ένα έγγραφο μεγέθους Α4.
Δέν χρειάζεται να έχει δεί άν το ακίνητο υπάρχει, άν έχει τίς διαστάσεις και το εμβαδόν που του είπανε. Υπάρχει σίγουρα. Δέν χρειάζεται να ψάχνει παλαιούς τίτλους για να δεί μήπως το διεκδικούν άλλοι. Δέν χρειάζεται να πάει να το φράξει ή να το επιτηρεί μήπως κάποιος του το καταπατήσει. Δέν χρειάζεται να πληρώνει τοπογράφους, δικηγόρους, και συμβολαιογράφους για έρευνες και μελέτες σχετικά.
Έχει δηλαδή εξασφαλίσει την περιουσία του χωρίς έξοδα.
Και εδώ έχουμε το πρώτο ζήτημα:
Τί έχει κάμει το κράτος ώστε να μάθουν οι πολίτες και να πεισθούν για τα χαρακτηριστικά του Κτηματολογίου;;
Ουσιαστικά τίποτα!
Το 1996...97 άρχισαν τα πιλοτικά προγράμματα σε μερικές περιοχές της Ελλάδος ακριβώς για το σκοπό που λέει ο χαρακτηρισμός τους: Πιλοτικά.
Στο πλαίσιο εκείνο ταξίδεψαν κάποιες ομάδες εννοείται "ειδικών" στα πέρατα της γής όπου υπήρχαν έστω και λίγοι έλληνες για να τους εξηγήσουν τί είναι το Κτηματολόγιο, τί σπουδαία μεταρρύθμιση είναι και να τους πείσουν να κάνουν τις απαιτούμενες ενέργειες.
Όμως όχι!
Εμείς θα φτιάξουμε υπόβαθρα από νέα αεροφωτογράφιση της χώρας.
Πόλεμος κανονικός!
Τόσο στραβά ξεκινήσαμε.
Η κτηματογράφηση, που ξεκίνησε πριν από μία δεκαετία (1995), σχεδιαζόταν να
καλύψει περίπου 19 εκ. δικαιώματα με αρχικό προϋπολογισμό 138 εκ. ευρώ με χρόνο
ολοκλήρωσης μέχρι το 2000.
Είναι γνωστό επίσης στην ελληνική κοινή γνώμη το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργήθηκε όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διαπιστώνοντας κακοδιαχείριση, καθυστερήσεις και παράτυπες απευθείας αναθέσεις κατά το παρελθόν, επέβαλε με απόφασή της το 2001 πρόστιμο στη χώρα ύψους 100.000.000 Ευρώ, δηλαδή το συνολικό ποσό που είχε δώσει για το κτηματολόγιο. Συνεπεία δε αυτού του προηγουμένου αρνήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση να χρηματοδοτήσει, στο πλαίσιο του Γ΄ ΚΠΣ, ολοκληρωμένα έργα κτηματογράφησης...»
Το "πιλοτικό" πρόγραμμα έγινε εννοείται, για να μελετήσουμε το θέμα, για να διδαχθούμε, να διορθώσουμε τα λάθη μας και να μπορέσουμε τα επόμενα προγράμματα να γίνουν σωστότερα.
Και φθάνουμε αισίως στο σήμερα.
Όπου κλείνει η κτηματογράφηση σχεδόν όλης της χώρας. Με τα ίδια, ίσως και περισσότερα προβλήματα απ' αυτά των πιλοτικών προγραμμάτων.
Ο κόσμος όμως δέν φταίει σε τίποτα!
Δέν του δόθηκε καμιά, μα καμιά ουσιαστική ενημέρωση.
Ο χρόνος ήταν άφθονος. Αυτοί που μιλάνε για ασφυκτικούς χρόνους είναι αυτοί που και δέκα χρόνια προθεσμία να τους δώσεις για κάτι, θα πάνε να το κάνουνε την τελευταία μέρα.
Το κυριότερο όμως καθήκον των υπευθύνων για το Κτηματολόγιο, που έπρεπε να είναι η συνεχής, αδιάκοπη και εμπεριστατωμένη ενημέρωση των πολιτών για όλα τα θέματα που σχετίζονται μ' αυτό, για τα πλεονεκτήματά του, για την σημαντική οικονομική ελάφρυνση των πολιτών λόγω της απαλλαγής τους απ' όλα τα έξοδα τα σχετικά με τη διασφάλιση της περιουσίας τους δέν υπηρετήθηκε με συνέπεια οι άνθρωποι δικαιολογημένα να συνεχίζουν να πιστεύουν πως το Κτηματολόγιο είναι ένας ακόμα πολύπλοκος γραφειοκρατικός μπελάς.
Ο πολίτης λοιπόν δε φταίει σε τίποτα.
Άκρα του τάφου σιωπή απ' όλους.
Κάπου - κάπου γκρινιάζουν μόνο για ασφυκτικές προθεσμίες.
Για το επίδικο, μούγκα στη στρούγκα.
Δύο λόγους μπορώ να σκεφθώ:
Ο ένας είναι η απόλυτη αναλγησία, αδιαφορία πλήρης για τη δουλειά τους, έλλειψη επαγγελματισμού.
Ο άλλος είναι η σκέψη ότι με στραβό Κτηματολόγιο δέν θα αλλάξει τίποτα (αυτή είναι εξ' άλλου η νέα "επαναστατική" τάση: να μήν αλλάξει τίποτα!), κι' έτσι να μπορέσουν τα ζήσουν αυτοί, τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους αναμασώντας "κτηματολόγιο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου