Στο άκουσμα της λέξης "Καρπάθια" τα δυό πρώτα που μας έρχονται στο νου είναι ο Κόμης Δράκουλας και το ναυάγιο του Τιτανικού.
Το δεύτερο εξ' επιδράσεως, από το όνομα του πλοίου που έσπευσε πρώτο σε βοήθεια....
Ένα ταξίδι στα Καρπάθια όμως θα μας κάμει να αλλάξουμε συνειρμούς...
Το ταξίδι ( με αυτοκίνητο φυσικά ) ξεκίνησε στίς 24 Οκτωβρίου και ολοκληρώθηκε στίς 8 Νοεμβρίου.
Με αφετηρία το Αργοστόλι φθάσαμε στο Pitesti της Ρουμανίας στίς 26 Οκτωβρίου με ενδιάμεσες διανυκτερεύσεις στο Σιδηρόκαστρο Σερρών, και στη Montana της Βουλγαρίας.
Στη ορεινή διαδρομή -μέσω Gintsi- μετά τη Σόφια πρός την Montana αντιμετωπίσαμε πολύ χιόνι, ομίχλη και χαμηλές θερμοκρασίες ( -7 C ).
Ήταν μια έκτακτη και μή αναμενόμενη κακοκαιρία.
Τον Δούναβη που αποτελεί τα σύνορα Βουλγαρίας - Ρουμανίας τον διασχίσαμε μέσω της καινούργιας γέφυρας που συνδέει το το Vidin της Βουλγαρίας με το Calafat της Ρουμανίας.
Στίς 27 Οκτωβρίου το πρωΐ ξεκινήσαμε από το Pitesti με πολύ καλό καιρό, καθαρό ουρανό αλλά και αρκετό κρύο, για την Sighisoara μέσω Curtea de Arges και Transfagarasan.
Ο δρόμος αυτός ( "7C" ) ήταν η πρώτη γνωριμία με τα Καρπάθια.
Αναφέρεται με το όνομα transfagarasan και σύμφωνα με το γνωστό περιοδικό Top Gear είναι η καλύτερη διαδρομή στον κόσμο !
Κατασκευάσθηκε την περίοδο Τσαουσέσκου μεταξύ των ετών 1970 ώς 1974. Διασχίζει την οροσειρά των Καρπαθίων με διεύθυνση Βορρά - Νότο φθάνοντας σε υψόμετρο 2150 m.
Οι φήμες λένε οτι ο Τσαουσέσκου τον κατασκεύασε για να μπορεί να διαφύγει άν του την έπεφταν οι Ρώσοι, αλλά αυτό μάλλον δεν αντέχει στην κοινή λογική δεδομένου οτι για τουλάχιστον τον μισό χρόνο ο δρόμος είναι κλειστός λόγο χιονιού. Ωστόσο υπάρχει και το ερώτημα της σχέσης κοινής λογικής και Τσαουσέσκου. Σε κάθε περίπτωση δικαιώνει την φήμη του ως "καλύτερη διαδρομή". Μετά την Courtea de Arges ακολουθεί τίς όχθες της λίμνης του φράγματος μέσα σ' ένα καταπράσινο περιβάλλον από ψηλά δέντρα.
Αργότερα σκαρφαλώνοντας στα Καρπάθια με συνεχείς ανακάμπτοντες ελιγμούς το τοπίο γίνεται αλπικό.
Λίγο πρίν το ψηλότερο σημείο, στα 2150 m περνά μέσα από ένα τούνελ που στην έξοδό του βγαίνει στο υψίπεδο που βρίσκεται η λίμνη Balea.
Η λίμνη Balea είναι μια μικρή σχετικά, παγετώδης λίμνη δηλαδή μιά λίμνη που δημιουργήθηκε κατά την προϊστορική περίοδο από διαδοχικούς παγετώνες. Γύρω της υπάρχουν μερικά καφέ αλλά και ξενώνες που μπορεί κανείς να διανυκτερεύσει. Εκεί φθάνει και lift που την εποχή που ο δρόμος είναι κλειστός αποτελεί τον μοναδικό τρόπο πρόσβασης, από την Cartisoara.
Ανάλογη είναι και η συνέχεια της διαδρομής, αρχικά σε αλπικό περιβάλλον και ποιό κάτω μέσα σε πυκνό δάσος.
Επόμενος προορισμός ήταν το Viseu de Sus, ένα μικρό χωριό στη Βόρεια Ρουμανία κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία.
Φθάσαμε εκεί στίς 29 Οκτωβρίου μέσω Baia Mare και αφού είχαμε δεί το "χαρούμενο νεκροταφείο" στο Sighetu Marmatiei και το μοναστήρι Barsana, ένα παλαιό μοναστήρι με ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική.
Από το Viseu de Sus την επόμενη μέρα, με ένα μικρό ατμοκίνητο τραίνο πήγαμε μια διαδρομή 22 km περίπου, μέσα στο δάσος, πλάϊ στο ποτάμι.
Το τραίνο αυτό ( η "mocanita" ) λειτουργεί ανελλιπώς από το 1932 που κατασκευάσθηκε, αποκλειστικά για χρήση από τους ξυλοκόπους. Οι μηχανές και τα βαγόνια είναι αυτά τα ίδια ακριβώς που υπήρχαν από παλιά. Ήμασταν στον σταθμό μιά ώρα πρίν την προγραμματισμένη αναχώρηση. Η μηχανή ζεσταινόταν και η μυρωδιά του λιπαντικού λαδιού ήταν χαρακτηριστική. Δυό βαγόνια ήταν ήδη έτοιμα με τίς ξυλόσομπες στο κέντρο τους να προσπαθούν να κρατήσουν την θερμοκρασία υποφερτή.
Λίγο πρίν την αναχώρηση μαζεύτηκε πολύς κόσμος και χρειάσθηκε να ενωθεί και τρίτο βαγόνι. Οπωσδήποτε με χαμηλότερη θερμοκρασία για τους αργοπορημένους...
Ακριβώς την προγραμματισμένη ώρα ξεκινήσαμε. Σιγά - σιγά, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε. Μετά από μιά ώρα περίπου σταματήσαμε για ανεφοδιασμό νερού.
Η μηχανή κουρασμένη απ' τον ανήφορο έβγαζε ατμούς από παντού! Ο ανεφοδιασμός έγινε ρίχνοντας μιά μάνικα μέσα στο ποτάμι που κυλούσε δίπλα μας.
Η θέρμανση του νερού για την παραγωγή του ατμού γινόταν με ξύλα που είχαν κοπεί από το δάσος και είχαν φορτωθεί στον κατάλληλο χώρο πίσω απ' την μηχανή. Πλήρης αυτονομία !
Δεν μπά ν' ακριβαίνει το πετρέλαιο. Ότι καίγαμε καίμε !
Συνεχίσαμε για καμιά ώρα ακόμη και φθάσαμε σ' ένα ξέφωτο, στο Paltin, που ήταν και ο προορισμός μας.
Εκεί στήθηκε κι' ένα γλέντι με τοπικούς χορούς, λουκάνικα, ποτά και άλλα σχετικά μέχρι να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής τον οποίο η μηχανή "μας" έκανε πιό εύκολα αφού ήταν κατήφορος...
Ταξιδεύοντας δίπλα στο ποτάμι βλέπαμε τίς δραστηριότητες των ξυλοκόπων οι οποίοι αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της περιοχής.
Το τραινάκι αυτό δεν είναι βέβαια αποκλειστικά τουριστικού ενδιαφέροντος. Εμείς πήγαμε μέχρι το Paltin, η γραμμή όμως συνεχίζει πολύ πιό πέρα και αποτελεί την πλέον αποτελεσματική πρόσβαση των ξυλοκόπων στίς εργασίες τους.
Το καθαρά "τουριστικό" μέρος, αυτό δηλαδή που κάναμε εμείς, το διαχειρίζεται μια Ελβετική ιδιωτική εταιρεία.
Η εμπειρία με το τραίνο στο Viseu de Sus με οδηγεί αναπόφευκτα σε συγκρίσεις και τέλος σε απογοήτευση.
Λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα από το χωριό αυτό η φτώχεια είναι χαρακτηριστική. Όπως και σε όλη την Ρουμανική επαρχία όπου δεν υπάρχουν τουριστικοί ή βιομηχανικοί πόροι.
Αυτό που έχει φέρει ευημερία στο Viseu de Sus είναι αυτό το τραινάκι για το οποίο έρχονται από όλα τα μέρη της Ευρώπης, και όχι μόνο της Ευρώπης.
Και ναι, η διαδρομή πλάϊ στο ποτάμι ήταν όμορφη - καμιά αμφιβολία. Ωστόσο, η διαδρομή του οδοντωτού προς τα Καλάβρυτα ή αυτή της κοιλάδας του Νέστου και πολλές άλλες στην Ελλάδα, είναι ανυπέρβλητες. Όπως δυστυχώς ανυπέρβλητη είναι και τρικυμία εν κρανίω που μας κυβερνά...
Αναχώρηση την επομένη για Brasov ( κάστρο Peles -ίσως το καλύτερο της Ευρώπης-, κάστρο Bran ), και Βουκουρέστι όπου αποχαιρετίσαμε τους συνταξιδιώτες μας στο αεροδρόμιο αφού ήταν υποχρεωμένοι να επιστρέψουν νωρίτερα.
Συνεχίσαμε για Sibiu αυθημερόν.
Περίπου 3 km νότια του Sibiu βρίσκεται το υπαίθριο μουσείο ASTRA ( ASTRA National Museum Complex ).
Είναι το μεγαλύτερο της Ρουμανίας και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης καταλαμβάνοντας έκταση 1 τετραγωνικού χιλιομέτρου, ενώ περιλαμβάνει δύο τεχνητές λίμνες πάνω από 300 οικήματα διαφόρων χρήσεων ( παλαιές οικίες, εργαστήρια, βιοτεχνίες κλπ ) και ένα δίκτυο πεζόδρομων ή ποδηλατόδρομων 10 τουλάχιστον km.
Το μουσείο είναι χωρισμένο σε θεματικές ενότητες χωροταξικά οργανωμένες ( αγροτόσπιτα, ανεμόμυλοι, υδρόμυλοι, πριονιστήρια, σιδηρουργεία, τα πάντα ).
Όλα είναι αυθεντικά. Έχουν μεταφερθεί από τον τόπο που βρέθηκαν με πολύ φροντίδα και επανασυναρμολογήθηκαν μέσα στο πάρκο.
Καταπληκτική δουλειά! Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Ε.Ε. και εν μέρει από την Νορβηγία.
Με διανυκτέρευση στην Timisoara ( που βρήκαμε όλους τους δρόμους σκαμμένους λόγω "έργων" -έργα "Λαλιώτη"- φθάσαμε στο Βελιγράδι στίς 5 Νοεμβρίου με αποκλειστικό στόχο την επίσκεψη στο μουσείο Tesla. ( Μετά από δυό προηγούμενες άκαρπες προσπάθειες ).
Ένα πολύ μικρό και πολύ ζωντανό μουσείο, σίγουρα θα άρεσε στον Tesla.
Nicolas Tesla: Ο μέγιστος των επιστημόνων του περασμένου αιώνα. Πολύ μικρά τμήματα του έργου του έχουμε προς το παρόν χρησιμοποιήσει. Τί να πεί κανείς γι΄αυτόν; Θα προσπαθήσω να συνοψίσω τα πάντα σε τούτη τη φράση:
Η Ηθική είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των αληθινά Μεγάλων.
Στο Αργοστόλι επιστρέψαμε στίς 8 Νοεμβρίου με διανυκτερεύσεις στη Σόφια και στη Θεσσαλονίκη.
--------
Κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για όσους θα ήθελαν να κάνουν το ταξίδι με ιδιωτικό αυτοκίνητο στην περιοχή είναι:
Δέν υπάρχει κανένα πρόβλημα ασφάλειας όπως συνήθως αναφέρεται από πολλούς χωρίς να τεκμηριώνεται. Απλά ακολουθείτε τον ΚΟΚ και την κοινή λογική.
( Η κοινή λογική λέει οτι άν στην Αθήνα ή σε οποιαδήποτε πόλη της Ευρώπης ή της Αμερικής πάς στίς 3 τη νύχτα σε "ύποπτες" γειτονιές, έ απλά πάς γυρεύοντας... )
Κατά την είσοδο στην Βουλγαρία πρέπει να προμηθευτείτε βινιέτα ( την δίνουν στα σύνορα ) ανάλογα με τίς μέρες που σκοπεύετε να μείνετε. Υπολογίστε περίπου 5 Ευρώ για μία βδομάδα. Το ίδιο και για την κυκλοφορία στην Ρουμανία. Εκεί τίς βινιέτες τίς βρίσκετε σε όλα τα βενζινάδικα της RomPetrol.
Η πληρωμή με πιστωτική κάρτα είναι αποδεκτή σχεδόν παντού, συνεπώς τα μετρητά που χρειάζεται κανείς είναι ελάχιστα.
--------
Χρήσιμα links:
Λίμνη Balea:
http://en.wikipedia.org/wiki/B%C3%A2lea_Lake
Ατμοκίνητο τραίνο στο Viseu de Sus ( Mocanita ):
http://www.cffviseu.ro/content/en
Μουσείο Nicolas Tesla στο Βελιγράδι:
http://www.tesla-museum.org/meni_en.htm
Πέρασμα transfagarasan ( 7C ):
http://en.wikipedia.org/wiki/Transf%C4%83g%C4%83r%C4%83%C8%99an
http://www.tripadvisor.com/Attraction_Review-g317135-d586315-Reviews-Transfagarasan_Highway-Transylvania.html
ASTRA National Museum Complex
http://www.turism.sibiu.ro/en/mastra.htm
Το δεύτερο εξ' επιδράσεως, από το όνομα του πλοίου που έσπευσε πρώτο σε βοήθεια....
Ένα ταξίδι στα Καρπάθια όμως θα μας κάμει να αλλάξουμε συνειρμούς...
Το ταξίδι ( με αυτοκίνητο φυσικά ) ξεκίνησε στίς 24 Οκτωβρίου και ολοκληρώθηκε στίς 8 Νοεμβρίου.
Με αφετηρία το Αργοστόλι φθάσαμε στο Pitesti της Ρουμανίας στίς 26 Οκτωβρίου με ενδιάμεσες διανυκτερεύσεις στο Σιδηρόκαστρο Σερρών, και στη Montana της Βουλγαρίας.
Στη ορεινή διαδρομή -μέσω Gintsi- μετά τη Σόφια πρός την Montana αντιμετωπίσαμε πολύ χιόνι, ομίχλη και χαμηλές θερμοκρασίες ( -7 C ).
Ήταν μια έκτακτη και μή αναμενόμενη κακοκαιρία.
Τον Δούναβη που αποτελεί τα σύνορα Βουλγαρίας - Ρουμανίας τον διασχίσαμε μέσω της καινούργιας γέφυρας που συνδέει το το Vidin της Βουλγαρίας με το Calafat της Ρουμανίας.
Στίς 27 Οκτωβρίου το πρωΐ ξεκινήσαμε από το Pitesti με πολύ καλό καιρό, καθαρό ουρανό αλλά και αρκετό κρύο, για την Sighisoara μέσω Curtea de Arges και Transfagarasan.
Ο δρόμος αυτός ( "7C" ) ήταν η πρώτη γνωριμία με τα Καρπάθια.
Αναφέρεται με το όνομα transfagarasan και σύμφωνα με το γνωστό περιοδικό Top Gear είναι η καλύτερη διαδρομή στον κόσμο !
Κατασκευάσθηκε την περίοδο Τσαουσέσκου μεταξύ των ετών 1970 ώς 1974. Διασχίζει την οροσειρά των Καρπαθίων με διεύθυνση Βορρά - Νότο φθάνοντας σε υψόμετρο 2150 m.
Οι φήμες λένε οτι ο Τσαουσέσκου τον κατασκεύασε για να μπορεί να διαφύγει άν του την έπεφταν οι Ρώσοι, αλλά αυτό μάλλον δεν αντέχει στην κοινή λογική δεδομένου οτι για τουλάχιστον τον μισό χρόνο ο δρόμος είναι κλειστός λόγο χιονιού. Ωστόσο υπάρχει και το ερώτημα της σχέσης κοινής λογικής και Τσαουσέσκου. Σε κάθε περίπτωση δικαιώνει την φήμη του ως "καλύτερη διαδρομή". Μετά την Courtea de Arges ακολουθεί τίς όχθες της λίμνης του φράγματος μέσα σ' ένα καταπράσινο περιβάλλον από ψηλά δέντρα.
Αργότερα σκαρφαλώνοντας στα Καρπάθια με συνεχείς ανακάμπτοντες ελιγμούς το τοπίο γίνεται αλπικό.
Λίγο πρίν το ψηλότερο σημείο, στα 2150 m περνά μέσα από ένα τούνελ που στην έξοδό του βγαίνει στο υψίπεδο που βρίσκεται η λίμνη Balea.
Η λίμνη Balea είναι μια μικρή σχετικά, παγετώδης λίμνη δηλαδή μιά λίμνη που δημιουργήθηκε κατά την προϊστορική περίοδο από διαδοχικούς παγετώνες. Γύρω της υπάρχουν μερικά καφέ αλλά και ξενώνες που μπορεί κανείς να διανυκτερεύσει. Εκεί φθάνει και lift που την εποχή που ο δρόμος είναι κλειστός αποτελεί τον μοναδικό τρόπο πρόσβασης, από την Cartisoara.
Ανάλογη είναι και η συνέχεια της διαδρομής, αρχικά σε αλπικό περιβάλλον και ποιό κάτω μέσα σε πυκνό δάσος.
Επόμενος προορισμός ήταν το Viseu de Sus, ένα μικρό χωριό στη Βόρεια Ρουμανία κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία.
Φθάσαμε εκεί στίς 29 Οκτωβρίου μέσω Baia Mare και αφού είχαμε δεί το "χαρούμενο νεκροταφείο" στο Sighetu Marmatiei και το μοναστήρι Barsana, ένα παλαιό μοναστήρι με ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική.
Από το Viseu de Sus την επόμενη μέρα, με ένα μικρό ατμοκίνητο τραίνο πήγαμε μια διαδρομή 22 km περίπου, μέσα στο δάσος, πλάϊ στο ποτάμι.
Το τραίνο αυτό ( η "mocanita" ) λειτουργεί ανελλιπώς από το 1932 που κατασκευάσθηκε, αποκλειστικά για χρήση από τους ξυλοκόπους. Οι μηχανές και τα βαγόνια είναι αυτά τα ίδια ακριβώς που υπήρχαν από παλιά. Ήμασταν στον σταθμό μιά ώρα πρίν την προγραμματισμένη αναχώρηση. Η μηχανή ζεσταινόταν και η μυρωδιά του λιπαντικού λαδιού ήταν χαρακτηριστική. Δυό βαγόνια ήταν ήδη έτοιμα με τίς ξυλόσομπες στο κέντρο τους να προσπαθούν να κρατήσουν την θερμοκρασία υποφερτή.
Λίγο πρίν την αναχώρηση μαζεύτηκε πολύς κόσμος και χρειάσθηκε να ενωθεί και τρίτο βαγόνι. Οπωσδήποτε με χαμηλότερη θερμοκρασία για τους αργοπορημένους...
Ακριβώς την προγραμματισμένη ώρα ξεκινήσαμε. Σιγά - σιγά, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε. Μετά από μιά ώρα περίπου σταματήσαμε για ανεφοδιασμό νερού.
Η μηχανή κουρασμένη απ' τον ανήφορο έβγαζε ατμούς από παντού! Ο ανεφοδιασμός έγινε ρίχνοντας μιά μάνικα μέσα στο ποτάμι που κυλούσε δίπλα μας.
Η θέρμανση του νερού για την παραγωγή του ατμού γινόταν με ξύλα που είχαν κοπεί από το δάσος και είχαν φορτωθεί στον κατάλληλο χώρο πίσω απ' την μηχανή. Πλήρης αυτονομία !
Δεν μπά ν' ακριβαίνει το πετρέλαιο. Ότι καίγαμε καίμε !
Συνεχίσαμε για καμιά ώρα ακόμη και φθάσαμε σ' ένα ξέφωτο, στο Paltin, που ήταν και ο προορισμός μας.
Εκεί στήθηκε κι' ένα γλέντι με τοπικούς χορούς, λουκάνικα, ποτά και άλλα σχετικά μέχρι να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής τον οποίο η μηχανή "μας" έκανε πιό εύκολα αφού ήταν κατήφορος...
Ταξιδεύοντας δίπλα στο ποτάμι βλέπαμε τίς δραστηριότητες των ξυλοκόπων οι οποίοι αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της περιοχής.
Το τραινάκι αυτό δεν είναι βέβαια αποκλειστικά τουριστικού ενδιαφέροντος. Εμείς πήγαμε μέχρι το Paltin, η γραμμή όμως συνεχίζει πολύ πιό πέρα και αποτελεί την πλέον αποτελεσματική πρόσβαση των ξυλοκόπων στίς εργασίες τους.
Το καθαρά "τουριστικό" μέρος, αυτό δηλαδή που κάναμε εμείς, το διαχειρίζεται μια Ελβετική ιδιωτική εταιρεία.
Η εμπειρία με το τραίνο στο Viseu de Sus με οδηγεί αναπόφευκτα σε συγκρίσεις και τέλος σε απογοήτευση.
Λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα από το χωριό αυτό η φτώχεια είναι χαρακτηριστική. Όπως και σε όλη την Ρουμανική επαρχία όπου δεν υπάρχουν τουριστικοί ή βιομηχανικοί πόροι.
Αυτό που έχει φέρει ευημερία στο Viseu de Sus είναι αυτό το τραινάκι για το οποίο έρχονται από όλα τα μέρη της Ευρώπης, και όχι μόνο της Ευρώπης.
Και ναι, η διαδρομή πλάϊ στο ποτάμι ήταν όμορφη - καμιά αμφιβολία. Ωστόσο, η διαδρομή του οδοντωτού προς τα Καλάβρυτα ή αυτή της κοιλάδας του Νέστου και πολλές άλλες στην Ελλάδα, είναι ανυπέρβλητες. Όπως δυστυχώς ανυπέρβλητη είναι και τρικυμία εν κρανίω που μας κυβερνά...
Αναχώρηση την επομένη για Brasov ( κάστρο Peles -ίσως το καλύτερο της Ευρώπης-, κάστρο Bran ), και Βουκουρέστι όπου αποχαιρετίσαμε τους συνταξιδιώτες μας στο αεροδρόμιο αφού ήταν υποχρεωμένοι να επιστρέψουν νωρίτερα.
Συνεχίσαμε για Sibiu αυθημερόν.
Περίπου 3 km νότια του Sibiu βρίσκεται το υπαίθριο μουσείο ASTRA ( ASTRA National Museum Complex ).
Είναι το μεγαλύτερο της Ρουμανίας και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης καταλαμβάνοντας έκταση 1 τετραγωνικού χιλιομέτρου, ενώ περιλαμβάνει δύο τεχνητές λίμνες πάνω από 300 οικήματα διαφόρων χρήσεων ( παλαιές οικίες, εργαστήρια, βιοτεχνίες κλπ ) και ένα δίκτυο πεζόδρομων ή ποδηλατόδρομων 10 τουλάχιστον km.
Το μουσείο είναι χωρισμένο σε θεματικές ενότητες χωροταξικά οργανωμένες ( αγροτόσπιτα, ανεμόμυλοι, υδρόμυλοι, πριονιστήρια, σιδηρουργεία, τα πάντα ).
Όλα είναι αυθεντικά. Έχουν μεταφερθεί από τον τόπο που βρέθηκαν με πολύ φροντίδα και επανασυναρμολογήθηκαν μέσα στο πάρκο.
Καταπληκτική δουλειά! Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Ε.Ε. και εν μέρει από την Νορβηγία.
Με διανυκτέρευση στην Timisoara ( που βρήκαμε όλους τους δρόμους σκαμμένους λόγω "έργων" -έργα "Λαλιώτη"- φθάσαμε στο Βελιγράδι στίς 5 Νοεμβρίου με αποκλειστικό στόχο την επίσκεψη στο μουσείο Tesla. ( Μετά από δυό προηγούμενες άκαρπες προσπάθειες ).
Ένα πολύ μικρό και πολύ ζωντανό μουσείο, σίγουρα θα άρεσε στον Tesla.
Nicolas Tesla: Ο μέγιστος των επιστημόνων του περασμένου αιώνα. Πολύ μικρά τμήματα του έργου του έχουμε προς το παρόν χρησιμοποιήσει. Τί να πεί κανείς γι΄αυτόν; Θα προσπαθήσω να συνοψίσω τα πάντα σε τούτη τη φράση:
Η Ηθική είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των αληθινά Μεγάλων.
Στο Αργοστόλι επιστρέψαμε στίς 8 Νοεμβρίου με διανυκτερεύσεις στη Σόφια και στη Θεσσαλονίκη.
--------
Κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για όσους θα ήθελαν να κάνουν το ταξίδι με ιδιωτικό αυτοκίνητο στην περιοχή είναι:
Δέν υπάρχει κανένα πρόβλημα ασφάλειας όπως συνήθως αναφέρεται από πολλούς χωρίς να τεκμηριώνεται. Απλά ακολουθείτε τον ΚΟΚ και την κοινή λογική.
( Η κοινή λογική λέει οτι άν στην Αθήνα ή σε οποιαδήποτε πόλη της Ευρώπης ή της Αμερικής πάς στίς 3 τη νύχτα σε "ύποπτες" γειτονιές, έ απλά πάς γυρεύοντας... )
Κατά την είσοδο στην Βουλγαρία πρέπει να προμηθευτείτε βινιέτα ( την δίνουν στα σύνορα ) ανάλογα με τίς μέρες που σκοπεύετε να μείνετε. Υπολογίστε περίπου 5 Ευρώ για μία βδομάδα. Το ίδιο και για την κυκλοφορία στην Ρουμανία. Εκεί τίς βινιέτες τίς βρίσκετε σε όλα τα βενζινάδικα της RomPetrol.
Η πληρωμή με πιστωτική κάρτα είναι αποδεκτή σχεδόν παντού, συνεπώς τα μετρητά που χρειάζεται κανείς είναι ελάχιστα.
--------
Χρήσιμα links:
Λίμνη Balea:
http://en.wikipedia.org/wiki/B%C3%A2lea_Lake
Ατμοκίνητο τραίνο στο Viseu de Sus ( Mocanita ):
http://www.cffviseu.ro/content/en
Μουσείο Nicolas Tesla στο Βελιγράδι:
http://www.tesla-museum.org/meni_en.htm
Πέρασμα transfagarasan ( 7C ):
http://en.wikipedia.org/wiki/Transf%C4%83g%C4%83r%C4%83%C8%99an
http://www.tripadvisor.com/Attraction_Review-g317135-d586315-Reviews-Transfagarasan_Highway-Transylvania.html
ASTRA National Museum Complex
http://www.turism.sibiu.ro/en/mastra.htm
...και μερικές φωτογραφίες ( και βιντεάκια ) απ' το ταξίδι:
------------------------------------------------------------------------------------ .
Sibiu.
Sibiu
Sibiu
...και ένα βιντεάκι με τις μανούβρες της mocanita...
------------------------------------------------------------------------------------ .
 |
| Ανεβαίνοντας τον transfagarasan... |
 |
| Φθάνοντας στη λίμνη Balea ( 2150 m ). |
 |
| Η λίμνη Balea |
 |
| Η κάθοδος πρός την Cartisoara... |
 |
| Sighisoara |
 |
| Sighisoara |
 |
| Sighisoara: Ο πύργος των υποδηματοποιών |
 |
| Marmatiei: Το "χαρούμενο" νεκροταφείο |
 |
| Το μοναστήρι Barsana κοντά στα Ουκρανικά σύνορα. |
 |
| Η mocanita υπ' ατμόν ! Το ταξίδι ( στον χρόνο ) μόλις ξεκινά ! |
 |
| Στάση για ανεφοδιασμό ( νερού, φυσικά... ) |
 |
| Ανεφοδιασθήκαμε. Ξεκινάμε ! |
 |
| Χοροί και τραγούδια στο Paltin |
 |
| Brasov: Στο βάθος η Μαύρη Εκκλησία |
 |
| Φθάνοντας στο κάστρο Peles... |
 |
| Κάστρο Peles: Όπου η τέχνη, η πολυτέλεια και η τεχνολογία συνυπάρχουν. |
 |
| Οι γεννήτριες του κάστρου σε πλήρη λειτουργία. Το πρώτο κάστρο στην Ευρώπη που ηλεκτροδοτήθηκε. ( by the way, στο κάστρο Bran λειτούργησε το πρώτο ασανσέρ ) |
 |
| ASTRA Park στο Sibiu. Ένα υπαίθρειο μουσείο για τη ζωή και τίς τέχνες. Εδώ, το ελαιοτριβείο |
 |
| Υδρόμυλος στο ASTRA Park |
 |
| ASTRA park: Η σκηνή του υπαίθριου θεάτρου είναι μέσα στη μιά από τίς δυό τεχνητές λίμνες του πάρκου. |
 |
| NICOLAS TESLA: Ο φυσικός που βρίσκεται αιώνες μπροστά ( ή, η μοναξιά του ηγέτη ) |
 |
| Από το μουσείο Nicolas Tesla στο Βελιγράδι |
...και ένα βιντεάκι με τις μανούβρες της mocanita...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου