Οι κινητοποιήσεις της Ν.Ε. Κεφαλονιάς του Τ.Ε.Ε.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ


Η αποτελεσματική διεκδίκηση των κοινών συμφερόντων ατόμων του αυτού επαγγέλματος και του αυτού είδους εργασίας γίνεται με τη συνένωση αυτών σε ειδικές οργανώσεις, τα συνδικάτα.

Σ’ εμάς τους μηχανικούς τα συνδικάτα αυτά έχουν τη μορφή επαγγελματικών συλλόγων ( π.χ. Σύλλογος Πολιτικών Μηχανικών, Σύλλογος Αγρονόμων Τοπογράφων κ.ο.κ. ).

Το ΤΕΕ δεν είναι συνδικάτο.

Είναι ο θεσμικός τεχνικός σύμβουλος του κράτους που έχει σκοπό να μεταφέρει στην εκάστοτε κυβέρνηση την τεχνογνωσία των ειδικών επιστημόνων – μελών του σε θέματα που αφορούν τα μεγάλα τεχνικά έργα υποδομής της χώρας ενώ παραλλήλως ασκεί εποπτεία επί των ελλήλων τεχνικών σε θέματα που τους αφορούν.

Δεν παραβρέθηκα στην συνεδρίαση της ΝΕ του ΤΕΕ Κεφαλληνίας στις 20-1-11 για λόγους που δεν είναι του παρόντος.

Ωστόσο ομολογώ οτι με εξέπληξε ο προβληματισμός των μελών της – συναδέλφων μου τόσο ως πρός το νομοσχέδιο το σχετικό με τις περιοχές natura όσο και ως προς αυτό για τις ελάχιστες αμοιβές.

Όσον αφορά τις περιοχές natura ο προβληματισμός της ΝΕ όπως αποτυπώνεται στα πρακτικά της «... οι περιοχές NATURA είναι περιορισμένες.... ... επομένως οι επιπτώσεις από τους περιορισμούς δόμησης δεν θα είναι σημαντικές...» ( για ποιούς ;;; ), «... συνάδελφοι... ... εξέφρασαν ανησυχίες... ... ότι ουσιαστικά θα είναι αδύνατη η εκτός σχεδίου δόμηση...», καταδικνύει οτι το μόνο που απασχολεί τους μηχανικούς είναι το βραχυπρόθεσμο οικονομικό κέρδος αδιαφορώντας για το τί θα παραδώσουν στην επόμενη γενιά – δηλαδή στα παιδιά τους και αρνούμενοι πεισματικά να δούν το μέλλον και να το αντιμετωπίσουν.

Διαφαίνεται η χρησιμοποίηση του ΤΕΕ ως φορέα για την προώθηση διαφόρων αμφιβόλου αξίας συντεχνιακών συμφερόντων και όχι επιστημονικής γνώσης για τη λήψη από την Πολιτεία αποφάσεων που θα αφορούν την ευημερία της χώρας και της κοινωνίας, ακόμα και με την άσκηση πίεσης.

Αντί δηλαδή τα μέλη του ΤΕΕ να πρωτοστατούν στην κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, της άμεσης κύρωσης των χωροταξικών σχεδίων και της επιβολής κανόνων σύγχρονων στη δόμηση, ζητούν το αντίθετο !

Για το στρεβλό και αντιπαραγωγικό ισχύον σύστημα των ελάχιστων αμοιβών είναι περιττό να γίνεται λόγος κατά τη γνώμη μου.

Απορώ όμως που δεν γίνεται καθόλου λόγος για την θεσμοθέτηση συστήματος σύγχρονων τεχνικών προδιαγραφών και ποιοτικού ελέγχου στην εργασία των μηχανικών, του μόνου μέσου δια του οποίου ο έλληνας μηχανικός θα μπορέσει να οδηγηθεί στην κατάλληλη οργάνωση της εργασίας και να επανακτήσει ( σιγά – σιγά ) την αξιοπιστία και τον σεβασμό ως επαγγελματίας, πράγματα που έχει απωλέσει από καιρό.

Και είναι το ΤΕΕ ο κατάλληλος φορέας για την επιδίωξη αυτή.

Για τα συντεχνιακά ζητήματα του κλάδου ας ασχολούνται οι επαγγελματικοί σύλλογοι.

Όχι το ΤΕΕ.