( Το κείμενο αυτό έχει γραφτεί στίς 3-7-2015.
Δεν το κοινοποίησα μέχρι σήμερα γιατί είχα τίς αμφιβολίες μου. Αυτές, δεν υπάρχουν πλέον.)
Είναι αστείο να νομίζουμε οτι η άνοδος του Σύριζα στο 37% προήλθε από την απότομη αριστερή ριζοσπαστικοποίηση των Ελλήνων.
Οι ψηφοφόροι του Σύριζα αποτελούνται κυρίως από τρείς ομάδες:
Η πρώτη ομάδα, όχι μεγαλύτερη του 2% είναι οι αριστεροί, προερχόμενοι από το ΚΚΕ εσωτερικού που ήλπισαν ( άν και αβάσιμα ) πως αξίζει να δοθεί μια ευκαιρία στην αριστερά.
Η δεύτερη ομάδα είναι αυτή που είδε τα συμφέροντά της να ανταποκρίνονται στο πρόγραμμα του Σύριζα. Αυτή αποτελείται κυρίως από το λόμπυ της δραχμής και διάφορους παρατρεχάμενους που μόνιμα προσκολλούνται στην κάθε εξουσία για να προσπορίσουν οφέλη, απλοί καιροσκόποι και τυχοδιώκτες δηλαδή.
Η τρίτη ομάδα δεν είναι πολυπληθής. Είναι, κυρίως οπαδοί του ΚΚΕ, που βλέποντας πως η επανάσταση αργεί και η κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων συνεχώς αναβάλλεται, χρησιμοποιεί τον Σύριζα ως Δούρειο Ίππο για την κατάληψη της εξουσίας.
Συμπληρωματικά των ανωτέρω, υπάρχει και μια τέταρτη ομάδα, ικανού ποσοστού, που αποτελείται από τα θύματα της προπαγάνδας όλων των παραπάνω.
Έτσι, η καμπή της Ιστορίας προχωρά σιγά-σιγά.
Άρχισε με τον εκβιασμό της αριστεράς του Τσίπρα με αφορμή την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.
Το είδαμε το σκηνικό.
Αναρωτιέμαι: Γιατί ο εκβιασμός; Η λογική λέει πως θα κέρδιζε τίς επόμενες εκλογές με άνεση ενώ η κυβέρνηση ΝΔ/Πασόκ θα είχε κάνει τη "βρώμικη δουλειά". Γιατί η βιασύνη;
Η μόνη λογική εξήγηση είναι οτι με την οικονομία στο ναδίρ και τα γνωστά "μεγάλα" κόμματα σε αδυναμία να εκφράσουν πειστικό λόγο, διέβλεπε την ιδανική ευκαιρία να μεγιστοποιήσει το εκλογικό του ποσοστό. Η όποια έστω αμυδρή βελτίωση της οικονομίας παράλληλα με αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό θα λειτουργούσαν εις βάρος του.
Είναι αφελές να πιστεύουμε πως δεν ήξερε τί έλεγε όταν υποσχόταν στους πάντες τα πάντα.
Να υφαρπάξει την ψήφο των Ελλήνων ήθελε για να εφαρμόσει το μόνο "πρόγραμμα" που ήξερε. Αυτό που είχε μάθει στίς ΚΟΒες της ΚΝΕ και στίς καταλήψεις των σχολείων: Την εξαθλίωση της χώρας ώστε μέσω αυτής να επιβάλει το καθεστώς του.
Ο τρόπος που "διαπραγματευόταν" το αποδεικνύει.
Οι υπουργοί που τοποθέτησε σε υπουργεία για άμεση άλωση (Μπαλτάς-Κουράκος, Λαφαζάνης, Βούτσης, Κοτζιάς ) το αποδεικνύει.
Η αβάσταχτη συριζοποίηση της ΕΡΤ, ώστε νά 'χει κι' ένα "δικό του" σταθμό, το αποδεικνύει.
Ο απροκάλυπτος διορισμός δικών τους παιδιών, παντού όπου μπορούν, το αποδεικνύει.
Η συμμαχία με τους ακροδεξιούς το αποδεικνύει.
Και τέλος, το δημοψήφισμα - μαϊμού με ασαφές ή και ανύπαρκτο ερώτημα και αυθαίρετη χρήση του αποτελέσματος δεν αφήνουν καμιά πλέον αμφιβολία για τίς προθέσεις του.
Έστησε μεθοδικά ένα πολύ καλό σκηνικό προπαγάνδας εναντίον της ΕΕ προσπαθώντας να πείσει οτι για όλα τα δεινά της χώρας φταίνε οι άλλοι, οι κακοί που δεν μας δίνουν όσα λεφτά θέλουμε.
Και κατασυκοφάντησε τους πολιτικούς του αντιπάλους ώς "συνεργάτες" των "ξένων" σπέρνοντας τον διχασμό σε μιά απίθανη βάση: "Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο", αποκρύπτοντας σκόπιμα, -όχι μόνο αυτός είναι η αλήθεια-, οτι το μνημόνιο δεν είναι η αιτία των δεινών μας, αλλά το αποτέλεσμα μιάς πελατειακής πολιτικής 30+ ετών που φυσικά και ο ίδιος ακολούθησε πιστά.
Οι μικροί συνέταιροί του, οι Ανέλ, βοήθησαν από την πλευρά τους με τις εθνικολαϊκές φιέστες, την μεγάλη ιδέα και τους ψεκασμούς.
Εντάξει. Η ΕΕ δεν είναι όπως θα την θέλαμε. Έχει προβλήματα. Πολλά προβλήματα που πρέπει να λύσουμε. Δηλαδή, άν η στέγη του σπιτιού σου μπάζει νερά, τί κάνεις; φεύγεις απ' το σπίτι; Το γκρεμίζεις; Ή απλά επιδιορθώνεις τη στέγη.
( Και επειδή τώρα με την ψηφιακή τηλεόραση μπορούμε να ακούμε και τίς σκέψεις των "άλλων", άκουσα σε συνέντευξη πρώην υπουργού εξωτερικών της Γαλλίας στο TV5 την περασμένη Κυριακή: "...οι Ευρωπαίοι πολίτες ζητούν καλύτερες αμοιβές, περισσότερη πρόνοια. Πώς θα μπορέσουμε να τα δώσουμε άν δεν ήμαστε ενωμένοι..." -τρείς δημοσιογράφοι τον "ανέκριναν". Κανείς δεν έκραζε... -για να συγκρίνουμε και να μην ξεχνάμε και τί σόϊ ΜΜΕ έχουμε εμείς- ).
Τα παραπάνω, ώς πρόγραμμα του Σύριζα, βρήκαν όχημα πρός την υλοποίηση τον Βαρουφάκη.
Αλλά και οι φιλοδοξίες του Βαρουφάκη αντιστοίχως, δεν μπορούσαν να βρούν καλύτερο όχημα από τον Σύριζα.
Χωρίς αμφιβολία ο Βαρουφάκης ήλθε ως "δώρο εξ' ουρανού" για τον Τσίπρα.
Ο νεόκοπος αλλοπαρμένος νάρκισσος, συνεργάτης του Σύριζα, έπεισε τον Τσίπρα πως με όπλο τον εκβιασμό θα τους πάρουμε και τα σώβρακα. Είναι βέβαιο οτι ως πρός τον εκβιασμό δεν έχει άδικο. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν είναι διατεθειμένος να ρισκάρει μια "ανωμαλία" στην Ευρωζώνη. ( "Είναι πολλά τα λεφτά Άρη..." ).
Αλλά το τεχνικό μέρος σταματά εδώ.
Μες τη μέθη που δημιουργεί η αναπάντεχη εξουσία, ο Τσίπρας είδε το δόλωμα αλλά δεν είδε το αγκίστρι. ( Ο Βαρούφ είναι αναμενόμενο να μη το δεί γιατί ακαδημαϊκός είναι ο άνθρωπος, δεν είναι πολιτικός -εξ' άλλου η δική του μέθη βρήκε άλλες διεξόδους ).
Επειδή υπάρχει μια σημαντική μερίδα σοβαρών ανθρώπων που η στάση τους θα μπορούσε να περιγραφεί κάπως έτσι:
"Σιγά μην ασχοληθούμε με τα καμώματα του Τσίπρα. Ο παγκόσμιος χάρτης δεν αλλάζει. Τα συμφέροντα είναι δεδομένα. Σιγά μην διακινδυνεύσει η Ρωσία τίς σχέσεις της με ΕΕ/ΗΠΑ για χάρη της Ελλάδας χωρίς μάλιστα βέβαιο αντάλλαγμα."
Σωστό. Στο τέλος της ημέρας δεν θα διαφωνήσω επί της ουσίας.
Όμως, όσο αυτό που ζούμε τραβάει σε χρόνο και σε βάθος ο λογαριασμός μεγαλώνει.
Κι' αυτός που θα τον πληρώσει δεν είναι ο Τσίπρας.
------------------
Τέλος, μια μικρή φανταστική ιστορία:
Ήταν κάποτε τέσσερα πολύ αγαπημένα αδέλφια, ο Νικόλας, η Ελένη, η Άννα και ο Μιχάλης που ζούσαν καλά με τίς οικογένειές τους.
Όταν η Άννα που ήταν και η πιό σπάταλη, έχασε το σπίτι της, ο Μιχάλης προσφέρθηκε με πολλή αγάπη να την φιλοξενήσει στο δικό του.
Ο Μιχάλης όμως είχε μια ιδιοτροπία: Ήθελε όσοι μπαίνουν στο σπίτι να βγάζουν τα παπούτσια τους.
Της Άννας δεν της άρεσε αυτό και δεν έβγαζε τα παπούτσια της.
Ο ιδιότροπος Μιχάλης, κάποτε δεν άντεξε και της λέει:
- Ή μάθε να βγάζεις τα παπούτσια σου απ' έξω ή φύγε απ' το σπίτι.
- Εγώ, του λέει η Άννα, δεν πρόκειται να το κάνω αυτό. Κι' άν επιμένεις να με διώξεις θα πώ στ' αδέλφια μας πως μ' έδιωξες για να με ξεφορτωθείς. Ποιός θα σε πιστέψει;
Ο Μιχάλης υποχώρησε γιατί δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να εκτεθεί στ' αδέλφια του.
Όμως, από τότε οι σχέσεις του Μιχάλη και της Άννας δεν ήταν ποτέ πιά ίδιες...
Δεν το κοινοποίησα μέχρι σήμερα γιατί είχα τίς αμφιβολίες μου. Αυτές, δεν υπάρχουν πλέον.)
Είναι αστείο να νομίζουμε οτι η άνοδος του Σύριζα στο 37% προήλθε από την απότομη αριστερή ριζοσπαστικοποίηση των Ελλήνων.
Οι ψηφοφόροι του Σύριζα αποτελούνται κυρίως από τρείς ομάδες:
Η πρώτη ομάδα, όχι μεγαλύτερη του 2% είναι οι αριστεροί, προερχόμενοι από το ΚΚΕ εσωτερικού που ήλπισαν ( άν και αβάσιμα ) πως αξίζει να δοθεί μια ευκαιρία στην αριστερά.
Η δεύτερη ομάδα είναι αυτή που είδε τα συμφέροντά της να ανταποκρίνονται στο πρόγραμμα του Σύριζα. Αυτή αποτελείται κυρίως από το λόμπυ της δραχμής και διάφορους παρατρεχάμενους που μόνιμα προσκολλούνται στην κάθε εξουσία για να προσπορίσουν οφέλη, απλοί καιροσκόποι και τυχοδιώκτες δηλαδή.
Η τρίτη ομάδα δεν είναι πολυπληθής. Είναι, κυρίως οπαδοί του ΚΚΕ, που βλέποντας πως η επανάσταση αργεί και η κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων συνεχώς αναβάλλεται, χρησιμοποιεί τον Σύριζα ως Δούρειο Ίππο για την κατάληψη της εξουσίας.
Συμπληρωματικά των ανωτέρω, υπάρχει και μια τέταρτη ομάδα, ικανού ποσοστού, που αποτελείται από τα θύματα της προπαγάνδας όλων των παραπάνω.
Έτσι, η καμπή της Ιστορίας προχωρά σιγά-σιγά.
Άρχισε με τον εκβιασμό της αριστεράς του Τσίπρα με αφορμή την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.
Το είδαμε το σκηνικό.
Αναρωτιέμαι: Γιατί ο εκβιασμός; Η λογική λέει πως θα κέρδιζε τίς επόμενες εκλογές με άνεση ενώ η κυβέρνηση ΝΔ/Πασόκ θα είχε κάνει τη "βρώμικη δουλειά". Γιατί η βιασύνη;
Η μόνη λογική εξήγηση είναι οτι με την οικονομία στο ναδίρ και τα γνωστά "μεγάλα" κόμματα σε αδυναμία να εκφράσουν πειστικό λόγο, διέβλεπε την ιδανική ευκαιρία να μεγιστοποιήσει το εκλογικό του ποσοστό. Η όποια έστω αμυδρή βελτίωση της οικονομίας παράλληλα με αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό θα λειτουργούσαν εις βάρος του.
Είναι αφελές να πιστεύουμε πως δεν ήξερε τί έλεγε όταν υποσχόταν στους πάντες τα πάντα.
Να υφαρπάξει την ψήφο των Ελλήνων ήθελε για να εφαρμόσει το μόνο "πρόγραμμα" που ήξερε. Αυτό που είχε μάθει στίς ΚΟΒες της ΚΝΕ και στίς καταλήψεις των σχολείων: Την εξαθλίωση της χώρας ώστε μέσω αυτής να επιβάλει το καθεστώς του.
Ο τρόπος που "διαπραγματευόταν" το αποδεικνύει.
Οι υπουργοί που τοποθέτησε σε υπουργεία για άμεση άλωση (Μπαλτάς-Κουράκος, Λαφαζάνης, Βούτσης, Κοτζιάς ) το αποδεικνύει.
Η αβάσταχτη συριζοποίηση της ΕΡΤ, ώστε νά 'χει κι' ένα "δικό του" σταθμό, το αποδεικνύει.
Ο απροκάλυπτος διορισμός δικών τους παιδιών, παντού όπου μπορούν, το αποδεικνύει.
Η συμμαχία με τους ακροδεξιούς το αποδεικνύει.
Και τέλος, το δημοψήφισμα - μαϊμού με ασαφές ή και ανύπαρκτο ερώτημα και αυθαίρετη χρήση του αποτελέσματος δεν αφήνουν καμιά πλέον αμφιβολία για τίς προθέσεις του.
Έστησε μεθοδικά ένα πολύ καλό σκηνικό προπαγάνδας εναντίον της ΕΕ προσπαθώντας να πείσει οτι για όλα τα δεινά της χώρας φταίνε οι άλλοι, οι κακοί που δεν μας δίνουν όσα λεφτά θέλουμε.
Και κατασυκοφάντησε τους πολιτικούς του αντιπάλους ώς "συνεργάτες" των "ξένων" σπέρνοντας τον διχασμό σε μιά απίθανη βάση: "Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο", αποκρύπτοντας σκόπιμα, -όχι μόνο αυτός είναι η αλήθεια-, οτι το μνημόνιο δεν είναι η αιτία των δεινών μας, αλλά το αποτέλεσμα μιάς πελατειακής πολιτικής 30+ ετών που φυσικά και ο ίδιος ακολούθησε πιστά.
Οι μικροί συνέταιροί του, οι Ανέλ, βοήθησαν από την πλευρά τους με τις εθνικολαϊκές φιέστες, την μεγάλη ιδέα και τους ψεκασμούς.
Εντάξει. Η ΕΕ δεν είναι όπως θα την θέλαμε. Έχει προβλήματα. Πολλά προβλήματα που πρέπει να λύσουμε. Δηλαδή, άν η στέγη του σπιτιού σου μπάζει νερά, τί κάνεις; φεύγεις απ' το σπίτι; Το γκρεμίζεις; Ή απλά επιδιορθώνεις τη στέγη.
( Και επειδή τώρα με την ψηφιακή τηλεόραση μπορούμε να ακούμε και τίς σκέψεις των "άλλων", άκουσα σε συνέντευξη πρώην υπουργού εξωτερικών της Γαλλίας στο TV5 την περασμένη Κυριακή: "...οι Ευρωπαίοι πολίτες ζητούν καλύτερες αμοιβές, περισσότερη πρόνοια. Πώς θα μπορέσουμε να τα δώσουμε άν δεν ήμαστε ενωμένοι..." -τρείς δημοσιογράφοι τον "ανέκριναν". Κανείς δεν έκραζε... -για να συγκρίνουμε και να μην ξεχνάμε και τί σόϊ ΜΜΕ έχουμε εμείς- ).
Τα παραπάνω, ώς πρόγραμμα του Σύριζα, βρήκαν όχημα πρός την υλοποίηση τον Βαρουφάκη.
Αλλά και οι φιλοδοξίες του Βαρουφάκη αντιστοίχως, δεν μπορούσαν να βρούν καλύτερο όχημα από τον Σύριζα.
Χωρίς αμφιβολία ο Βαρουφάκης ήλθε ως "δώρο εξ' ουρανού" για τον Τσίπρα.
Ο νεόκοπος αλλοπαρμένος νάρκισσος, συνεργάτης του Σύριζα, έπεισε τον Τσίπρα πως με όπλο τον εκβιασμό θα τους πάρουμε και τα σώβρακα. Είναι βέβαιο οτι ως πρός τον εκβιασμό δεν έχει άδικο. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν είναι διατεθειμένος να ρισκάρει μια "ανωμαλία" στην Ευρωζώνη. ( "Είναι πολλά τα λεφτά Άρη..." ).
Αλλά το τεχνικό μέρος σταματά εδώ.
Μες τη μέθη που δημιουργεί η αναπάντεχη εξουσία, ο Τσίπρας είδε το δόλωμα αλλά δεν είδε το αγκίστρι. ( Ο Βαρούφ είναι αναμενόμενο να μη το δεί γιατί ακαδημαϊκός είναι ο άνθρωπος, δεν είναι πολιτικός -εξ' άλλου η δική του μέθη βρήκε άλλες διεξόδους ).
Επειδή υπάρχει μια σημαντική μερίδα σοβαρών ανθρώπων που η στάση τους θα μπορούσε να περιγραφεί κάπως έτσι:
"Σιγά μην ασχοληθούμε με τα καμώματα του Τσίπρα. Ο παγκόσμιος χάρτης δεν αλλάζει. Τα συμφέροντα είναι δεδομένα. Σιγά μην διακινδυνεύσει η Ρωσία τίς σχέσεις της με ΕΕ/ΗΠΑ για χάρη της Ελλάδας χωρίς μάλιστα βέβαιο αντάλλαγμα."
Σωστό. Στο τέλος της ημέρας δεν θα διαφωνήσω επί της ουσίας.
Όμως, όσο αυτό που ζούμε τραβάει σε χρόνο και σε βάθος ο λογαριασμός μεγαλώνει.
Κι' αυτός που θα τον πληρώσει δεν είναι ο Τσίπρας.
------------------
Τέλος, μια μικρή φανταστική ιστορία:
Ήταν κάποτε τέσσερα πολύ αγαπημένα αδέλφια, ο Νικόλας, η Ελένη, η Άννα και ο Μιχάλης που ζούσαν καλά με τίς οικογένειές τους.
Όταν η Άννα που ήταν και η πιό σπάταλη, έχασε το σπίτι της, ο Μιχάλης προσφέρθηκε με πολλή αγάπη να την φιλοξενήσει στο δικό του.
Ο Μιχάλης όμως είχε μια ιδιοτροπία: Ήθελε όσοι μπαίνουν στο σπίτι να βγάζουν τα παπούτσια τους.
Της Άννας δεν της άρεσε αυτό και δεν έβγαζε τα παπούτσια της.
Ο ιδιότροπος Μιχάλης, κάποτε δεν άντεξε και της λέει:
- Ή μάθε να βγάζεις τα παπούτσια σου απ' έξω ή φύγε απ' το σπίτι.
- Εγώ, του λέει η Άννα, δεν πρόκειται να το κάνω αυτό. Κι' άν επιμένεις να με διώξεις θα πώ στ' αδέλφια μας πως μ' έδιωξες για να με ξεφορτωθείς. Ποιός θα σε πιστέψει;
Ο Μιχάλης υποχώρησε γιατί δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να εκτεθεί στ' αδέλφια του.
Όμως, από τότε οι σχέσεις του Μιχάλη και της Άννας δεν ήταν ποτέ πιά ίδιες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου