Έγραψε ο πολύ αγαπητός μου Βασίλης Αγγελικόπουλος:
Τι ξεφτίλα να μιλάς στο μπαλκόνι κοτζάμ ( υποψήφιος ) πρωθυπουργός, κι από κάτω να βαρούνε καραμούζες.
Αντί να σε ακούν, πέρδονται στοματικώς.
Κομματική επιταγή!
Γιατί ποιος ισορροπημένος θα σκεφτόταν να πάει να φυσάει καραμούζες ενώ μιλάει το ( υποτίθεται ), ίνδαλμά του.
Κομματική καφρίλα για «τηλεοπτικές εντυπώσεις».
Τι λογής αφετηρία να είναι η σημερινή;
Ποια «λαϊκή βούληση» θα επιβάλει τί;
Το μόνο που πονάει τους πολλούς είναι η τσέπη. Δεν το υποτιμώ, αλλά δεν βλέπω να έχει «ρεύμα» και κανένα άλλο κοινωνικό αίτημα.
Παρ’ όλο που «η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι».
Δεν άκουσα λ.χ. κανέναν να λέει ότι τα παιδιά δεν μαθαίνουν γράμματα στα σχολεία μας.
Οτι και τα πανεπιστήμιά μας είναι για κλάματα.
Ούτε καν από την Αριστερά δεν ακούσαμε πως πρέπει επιτέλους να γίνει κάτι γι’ αυτό.
Αλλά σιγά μη δυσαρεστήσει έστω και καθ’ υποψίαν η Αριστερά τους συνδικάλες της εκπαιδευτικούς.
Τέτοια Αριστερά των Συνδικαλιστών που έχουμε.
Ακόμα και το περιβόητο «κοινωνικό αίτημα» για «πάταξη της διαφθοράς» υποκριτικό είναι.
«Πάταξη της διαφθοράς… των άλλων» –εγώ έτσι αποκρυπτογραφώ- ( σιγά τον μυστικό κώδικα δηλαδή ), την «περιρρέουσα ατμόσφαιρα».
Κι όσο κι αν με χαλάνε κι εμένα τα γλωσσικά τροχαία του κ. Παπανδρέου -( καθότι την έχω, και μάλιστα στο δοξαπατρί, τι να κάνω, τη γλωσσική πετριά ), πιο πολύ με ενοχλεί που δεν τον βλέπω να εστιάζει στη γενική παρακμή της χώρας.
Γιατί τον κ. Καραμανλή, ας τον αφήσουμε ήσυχο πια.
Ελεγε ότι είχε απαντήσεις, αλλά τις κράτησε μυστικές.
Ας πάει στο καλό.
Θα ήθελα επίσης να άκουγα έναν (1) πολιτικό να έλεγε μία (1) κουβέντα, μια τόση δα νύξη να έκανε για τη χυδαιότητα της καθημερινής συμπεριφοράς των Ελλήνων στους δημόσιους χώρους -άσε δε την άγρια πλέον επιθετικότητα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας, τροχοφόροι ή μη.
Μιλάμε για επικίνδυνες καταστάσεις, που έχουν τις αιτίες τους βέβαια και απαιτούν κατεπειγόντως εξυγιαντικές κινήσεις.
Δεν το βλέπουν ότι είμαστε μια κοινωνία αφημένη στους πέντε ανέμους;
Κι ένα κράτος παρομοίως -και το ’χουν πάρει μυρωδιά ολόγυρα Αγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Σκόπια κι Οοοοθωοοομανοίιιιι.
Αντε λοιπόν να δούμε τη συνέχεια. ....
Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009
Κομματικά Ποιμνιοστάσια ...
Οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν οτι μεταξύ των πρώτων δημοφιλέστερων στελεχών στη ΝΔ και στο Πασόκ είναι Σουφλιάς, Μπακογιάννη και Βενιζέλος, Διαμαντοπούλου άν θυμάμαι καλά.
Αν οι σφυγμομετρήσεις είναι σωστές ( και γιατί να μην είναι... ) ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του για τους έλληνες.
Να γιατί έχουμε ότι μας αξίζει...
Αν οι σφυγμομετρήσεις είναι σωστές ( και γιατί να μην είναι... ) ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του για τους έλληνες.
Να γιατί έχουμε ότι μας αξίζει...
Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009
Εκλογές 2009
Εκλογές 2009!
"Κόματα ενωμένα, ποτέ νικημένα" !
ΝΔ, Πασόκ, ΚΚΕ, Συν κλπ, μαζί ενωμένα!
Για τον Κοινό στόχο! Την Μεγάλη Κουτάλα!
Εμπρός! Ο Χριστοφοράκος είναι μακρυά!
Ο δρόμος είναι ανοιχτός. ( Τα σκυλιά δεμένα ! ).
"Κόματα ενωμένα, ποτέ νικημένα" !
ΝΔ, Πασόκ, ΚΚΕ, Συν κλπ, μαζί ενωμένα!
Για τον Κοινό στόχο! Την Μεγάλη Κουτάλα!
Εμπρός! Ο Χριστοφοράκος είναι μακρυά!
Ο δρόμος είναι ανοιχτός. ( Τα σκυλιά δεμένα ! ).
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009
Για τον "υπουργό" Χωροταξίας !
Γιώργο Σουφλιά, το τελευταίο που σου μένει να κάνεις, τιμώντας τη μνήμη του αδικοχαμένου πιλότου Στέργιου Κωτούλα, σήμερα το πρωί, εδώ στην Κεφαλονιά, άξιου και ικανού επαγγελματία, - σε αντίθεση με σένα -, είναι να παραιτηθείς αμέσως, να αποσυρθείς σιωπηρά στη βίλα σου και να μην ξανανοίξεις το στόμα σου. Ναι.!
Τρίτη 25 Αυγούστου 2009
Χωρίς Τίτλο
Αντί οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί να βγαίνουν και να λένε ανοησίες, θα μπορούσε να "βγεί" ο ΥΠΕΧΩΔΕ Σουφλιάς και να εξηγήσει πιστικά γιατί είναι προτιμότερο να ποτίσει με το νερό του Αχελώου τους ψηφοφόρους του στη Θεσσαλία από το να έχει η χώρα χωροταξικό σχέδιο;
Γιουχαϊσματα...
Πολύς λόγος γίνεται φέτος για τη συμπεριφορά των θεατών στο φεστιβάλ Επιδαύρου.
Πρέπει ή δεν πρέπει να γιουχάρουν μια παράσταση που δεν τους αρέσει;
Εκφράζονται πολλές απόψεις που θίγουν πολλές πτυχές του ζητήματος, όλες ενδιαφέρουσες.
Δεν είδα όμως μέχρι τώρα κάποια προσπάθεια να δοθεί απάντηση στο ερώτημα τί είδους, τέλος πάντων, θέατρο είναι η Επίδαυρος;
Ποιά κατηγορία θεατών κατακλύζει κάθε ΠαρασκευοΣάββατο τον χώρο;
Κατ' αρχήν μιά παράσταση μπορεί ν' αρέσει ή να μην αρέσει σε λίγους ή περισσότερους θεατές.
Οι δυσαρεστημένεοι θεατές οφείλουν να αποδοκιμάσουν τους συντελεστές της παράστασης στο τέλος. Δηλαδή σιωπώντας και μή χειροκροτώντας ακόμη ίσως και γιουχάροντας.
Όχι όμως μεσούσης της παράστασης διότι δεν έχουν ακόμη γνώση του συνόλου του έργου ώστε να μπορούν να διαμορφώσουν κρίση, διότι δεν έχουν δικαίωμα να εμποδίζουν τούς άλλους θεατές που πιθανόν παρακολουθούν με ενδιαφέρον, και διότι με την πράξη αυτή προσβάλουν τους ηθοποιούς που προσπαθούν στο μέτρο των ικανοτήτων τους να ερμηνεύσουν τους ρόλους τους υπό τις οδηγίες του σκηνοθέτη.
Λέγεται συχνά οτι αν δεν υπήρχε ο Κούν θα βλέπαμε αρχαίο δράμα αποκλειστικά με χλαμύδες.
Σωστό.
Όμως ο Κούν κατείχε το "κλειδί" εκείνο που χρειάζεται για να μπορέσει το νέο και το επαναστατικό να το μεταδώσει στον θεατή του.
Η Επίδαυρος δεν είναι πειραματική σκηνή με μερικές δεκάδες "ψαγμένους" θεατές.
Είναι ένα μεγάλο λαϊκό θέατρο 10000+ θεατών κάθε κατηγορίας.
Αυτό το κοινό πρέπει ο σκηνοθέτης να μπορέσει να συγκινήσει μεταδίδοντας το μήνυμα του αρχαίου δράματος "μπολιασμένο", πιθανόν, με το το νέο με την άποψή του τέλος πάντων, χωρίς όμως να χάνεται το διαχρονικό και οικουμενικό στοιχείο που καθιστά το αρχαίο ελληνικό δράμα μοναδικό στον κόσμο.
Δεν είναι εύκολο έργο.
Από πολλούς που δοκιμάζουν, λίγοι επιτυγχάνουν.
Δυό λόγια για τους κατά Γκότσεφ "Πέρσες":
Έξυπνη σκηνοθεσία, ευρηματικό και τέλειο το σκηνικό για το χώρο της Επιδαύρου, άψογη ερμηνεία, εκπληκτική η "προσθήκη" της Λένας Κιτσοπούλου.
Ενώ η αρχή του έργου ήταν άκρως συγκινησιακή και για αρκετή ώρα οι θεατές είχαν απορροφηθεί ( ήταν φανερό ) - πράγματι υπήρχε "δίαυλος" επικοινωνίας κοίλου - σκηνής, αργότερα αυτό ανετράπη.
Το έργο έκαμε μια τεράστια "κοιλιά" που είναι ανεπίτρεπτη για ένα μεγάλο λαϊκό θέατρο.
Το οικουμενικό μήνυμα της Αισχύλιας τραγωδίας έπρεπε να βρεί τρόπο να το μεταδώσει ο σκηνοθέτης στο συγκεκριμένο κοινό και όχι στο κοινό μιάς πειραματικής σκηνής.
( a propos που αναφερόμαστε σε μή έλληνες σκηνοθέτες, ο Πήτερ Στάϊν είχε βρεί αυτόν τον τρόπο. )
Πρέπει ή δεν πρέπει να γιουχάρουν μια παράσταση που δεν τους αρέσει;
Εκφράζονται πολλές απόψεις που θίγουν πολλές πτυχές του ζητήματος, όλες ενδιαφέρουσες.
Δεν είδα όμως μέχρι τώρα κάποια προσπάθεια να δοθεί απάντηση στο ερώτημα τί είδους, τέλος πάντων, θέατρο είναι η Επίδαυρος;
Ποιά κατηγορία θεατών κατακλύζει κάθε ΠαρασκευοΣάββατο τον χώρο;
Κατ' αρχήν μιά παράσταση μπορεί ν' αρέσει ή να μην αρέσει σε λίγους ή περισσότερους θεατές.
Οι δυσαρεστημένεοι θεατές οφείλουν να αποδοκιμάσουν τους συντελεστές της παράστασης στο τέλος. Δηλαδή σιωπώντας και μή χειροκροτώντας ακόμη ίσως και γιουχάροντας.
Όχι όμως μεσούσης της παράστασης διότι δεν έχουν ακόμη γνώση του συνόλου του έργου ώστε να μπορούν να διαμορφώσουν κρίση, διότι δεν έχουν δικαίωμα να εμποδίζουν τούς άλλους θεατές που πιθανόν παρακολουθούν με ενδιαφέρον, και διότι με την πράξη αυτή προσβάλουν τους ηθοποιούς που προσπαθούν στο μέτρο των ικανοτήτων τους να ερμηνεύσουν τους ρόλους τους υπό τις οδηγίες του σκηνοθέτη.
Λέγεται συχνά οτι αν δεν υπήρχε ο Κούν θα βλέπαμε αρχαίο δράμα αποκλειστικά με χλαμύδες.
Σωστό.
Όμως ο Κούν κατείχε το "κλειδί" εκείνο που χρειάζεται για να μπορέσει το νέο και το επαναστατικό να το μεταδώσει στον θεατή του.
Η Επίδαυρος δεν είναι πειραματική σκηνή με μερικές δεκάδες "ψαγμένους" θεατές.
Είναι ένα μεγάλο λαϊκό θέατρο 10000+ θεατών κάθε κατηγορίας.
Αυτό το κοινό πρέπει ο σκηνοθέτης να μπορέσει να συγκινήσει μεταδίδοντας το μήνυμα του αρχαίου δράματος "μπολιασμένο", πιθανόν, με το το νέο με την άποψή του τέλος πάντων, χωρίς όμως να χάνεται το διαχρονικό και οικουμενικό στοιχείο που καθιστά το αρχαίο ελληνικό δράμα μοναδικό στον κόσμο.
Δεν είναι εύκολο έργο.
Από πολλούς που δοκιμάζουν, λίγοι επιτυγχάνουν.
Δυό λόγια για τους κατά Γκότσεφ "Πέρσες":
Έξυπνη σκηνοθεσία, ευρηματικό και τέλειο το σκηνικό για το χώρο της Επιδαύρου, άψογη ερμηνεία, εκπληκτική η "προσθήκη" της Λένας Κιτσοπούλου.
Ενώ η αρχή του έργου ήταν άκρως συγκινησιακή και για αρκετή ώρα οι θεατές είχαν απορροφηθεί ( ήταν φανερό ) - πράγματι υπήρχε "δίαυλος" επικοινωνίας κοίλου - σκηνής, αργότερα αυτό ανετράπη.
Το έργο έκαμε μια τεράστια "κοιλιά" που είναι ανεπίτρεπτη για ένα μεγάλο λαϊκό θέατρο.
Το οικουμενικό μήνυμα της Αισχύλιας τραγωδίας έπρεπε να βρεί τρόπο να το μεταδώσει ο σκηνοθέτης στο συγκεκριμένο κοινό και όχι στο κοινό μιάς πειραματικής σκηνής.
( a propos που αναφερόμαστε σε μή έλληνες σκηνοθέτες, ο Πήτερ Στάϊν είχε βρεί αυτόν τον τρόπο. )
Κυριακή 9 Αυγούστου 2009
Ελληνικές "αντιπαραθέσεις"...
Είδα το βιντεάκι του Κώστα Γαβρά για το μουσείο της Ακρόπολης, στο Youtube, και συνέχισα διαβάζοντας μερικές σελίδες με σχόλια και αντιπαραθέσεις ανώνυμων χρηστών της ιστοσελίδας για το γνωστό θέμα ( παρέμβαση της εκκλησίας και "λογοκρισία" μερικών σκηνών ).
Είναι παρακινδυνευμένο το όποιο συμπέρασμα ( όχι για την λογοκρισία ), αλλά για το τρόπο με τον οποίο συζητούν οι έλληνες.
Το είδος αυτό της αντιπαράθεσης το έχω εντοπίσει σε πολλά ελληνικά forum και μάλιστα "ειδικά", δηλαδή επαγγελματικά forum.
Ιδού δυό αντιδιαμετρικά δείγματα:
Πρώτο δείγμα: ( επίπεδο πεζοδρομίου ) - Αντιπροσωπεύει το 90% των σχολίων των χρηστών.
Παπάδες=καθυστερημένοι
Φράγκοι=πουτάνας γυοί
τουρκοι=υπάνθρωπα μογγολοειδή+μουνόπανα
Βρετανοί=πουστάρες
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ=ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ
Δεύτερο δείγμα: ( σχεδόν το μοναδικό ! )
I cant blame so easily the priests back then for acting like that. Different times, different culture. I cant even blame todays priests; they just want to conserve todays status and their church business by erasing all shameful pages of churchs history (even though I think that they brought the total opposite result from the one they tried to achieve). However, I cant say the same for the politicians who submitted to priests forces for alteration of histor there is no excuse for them!
Όλο και περισότερο βεβαιώνομαι πως η Παιδεία στην Ελλάδα έχει πάει ποιό κάτω απ' τον πάτο και συνεχείζει...
Είναι παρακινδυνευμένο το όποιο συμπέρασμα ( όχι για την λογοκρισία ), αλλά για το τρόπο με τον οποίο συζητούν οι έλληνες.
Το είδος αυτό της αντιπαράθεσης το έχω εντοπίσει σε πολλά ελληνικά forum και μάλιστα "ειδικά", δηλαδή επαγγελματικά forum.
Ιδού δυό αντιδιαμετρικά δείγματα:
Πρώτο δείγμα: ( επίπεδο πεζοδρομίου ) - Αντιπροσωπεύει το 90% των σχολίων των χρηστών.
Παπάδες=καθυστερημένοι
Φράγκοι=πουτάνας γυοί
τουρκοι=υπάνθρωπα μογγολοειδή+μουνόπανα
Βρετανοί=πουστάρες
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ=ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ
Δεύτερο δείγμα: ( σχεδόν το μοναδικό ! )
I cant blame so easily the priests back then for acting like that. Different times, different culture. I cant even blame todays priests; they just want to conserve todays status and their church business by erasing all shameful pages of churchs history (even though I think that they brought the total opposite result from the one they tried to achieve). However, I cant say the same for the politicians who submitted to priests forces for alteration of histor there is no excuse for them!
Όλο και περισότερο βεβαιώνομαι πως η Παιδεία στην Ελλάδα έχει πάει ποιό κάτω απ' τον πάτο και συνεχείζει...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)