Για την αγάπη της Οδοποιΐας

Παραφράζοντας τον τίτλο του πολύ ωραίου βιβλίου της Σώτης Τριανταφύλλου «Για την Αγάπη της Γεωμετρίας», θα δώσω τον τίτλο στο κείμενο που ακολουθεί:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΟΔΟΠΟΙΪΑΣ

Όταν καίγονται τα δάση, τα σπίτια ή και άνθρωποι συζητάμε, για λίγο, μέτρα πυροπροστασίας.

Όταν οι πλημμύρες καταστρέφουν σπίτια, υποδομές ή πνίγονται άνθρωποι συζητάμε, για λίγο, αντιπλημμυρικά μέτρα.

Όταν γίνεται κάποιο τροχαίο ατύχημα συζητάμε, για λίγο, μέτρα οδικής ασφάλειας.

Πάντα «για λίγο».

Μετά το πολύνεκρο ατύχημα των Τεμπών το 2003 (αλήθεια, το θυμάται κανείς;;), θα περιμέναμε την σχολαστική εφαρμογή των προβλεπομένων μέτρων ασφαλείας σε ό,τι αφορά τις μεταφορές με νταλίκες και φορτηγά.

Αστεία πράγματα. Ο καθένας βλέπει πώς κυκλοφορούν στους δρόμους οι νταλίκες και τα φορτηγά.

Στα καθ’ ημάς, είναι απορίας άξιο πώς δέν έχει συμβεί να βρεθεί κάνας «αρμόδιος παράγων» στην οδό Λάσσης, απ’ το Φαραώ ώς κάτω χαμηλά, ώρα που σχολάνε τα σχολεία.

Γιατί άν έχει βρεθεί και έχει δεί τί συμβαίνει, είναι εγκληματικά αναρμόδιος.

Λύσεις υπάρχουν και δέν απαιτούν φαραωνικά έργα. Αρκεί να απευθυνθούν γι’ αυτές (για τίς λύσεις) σε κατάλληλους επιστήμονες.

Τα λέω αυτά γιατί ακούω ένθεν κακείθεν (ομολογώ, δέν παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς τα τοπικά τεκταινόμενα) οτι σχεδιάζονται διάφοροι «κυκλικοί κόμβοι» στο Νάπιερ και δέν ξέρω πού αλλού. Δέν θέλω να κρίνω κάτι για το οποίο δέν γνωρίζω σχεδόν τίποτα.

Αλλά επειδή στα πάντα πρέπει να υπάρχει σειρά προτεραιότητος, δέν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα φαιάς ουσίας για να αντιληφθεί κανείς ποιό θέμα είναι άμεσης προτεραιότητας πρίν αυτή σηματοδοτηθεί από κάποιο (ό μή γένοιτο) ατύχημα.

Για την συγκεκριμένη περιοχή η ανάγκη λήψεως μέτρων ασφαλείας δέν εμφανίσθηκε μόνο μετά την κατασκευή των σχολείων στο Φαραώ, αλλά ήταν ήδη ορατή πολλά χρόνια πρίν, με την τουριστική ανάπτυξη της Λάσσης. Η εικόνα με τους  τρομαγμένους τουρίστες στίς άκρες του δρόμου δέν αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση των τουριστικών υπηρεσιών του νησιού.

(Αλήθεια, οι λαλίστατοι κατά τα άλλα τουριστικοί επιχειρηματίες της Λάσσης, τί λένε περί αυτού;;)

Η φετινή υπέρμετρη κίνηση ιδιωτικών αυτοκινήτων ανέδειξε και ένα άλλο χρόνιο πρόβλημα, σχετικό με το παραπάνω.

Την απαράδεκτα κακή κατάσταση του δρόμου Αργοστολίου - Πόρου.

Αναφέρομαι ειδικά σ’ αυτόν γιατί ενώ αποτελεί πλέον την βασική οδική αρτηρία του νησιού λόγω του λιμανιού του Πόρου, βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση σε σύγκριση με τους υπόλοιπους δρόμους.

Διάφορα ανεδαφικά που ακούγονται περί νέων χαράξεων κλπ δέν αξίζει να συζητούνται κάν. Αρκεί να αναλογισθεί κανείς το κόστος και τον χρόνο υλοποίησής τους.

Ένα από τα πλέον σημαντικά στοιχεία του σχεδιασμού στην οδοποιΐα είναι η διατήρηση σταθερής διατομής για μεγάλα μήκη οδού.

Ο δρόμος του Πόρου πάσχει ακριβώς σε αυτό: Το πλάτος της διατομής συνεχώς μεταβάλλεται είτε γιατί υπάρχουν φθορές ή εμπόδια στα άκρα του οδοστρώματος είτε γιατί επειδή υπήρχε «ελεύθερο έδαφος» διαπλατύνθηκε το οδόστρωμα άναρχα και για μήκος μόνο μερικών μέτρων δημιουργώντας μια εικόνα για τον δρόμο σάν το φίδι που χωνεύει τον ποντικό που κατάπιε!

Η επικινδυνότητα που δημιουργεί αυτή η συνεχώς μεταβαλλόμενη διατομή είναι μεγάλη.

Επιπλέον, κρίσιμο στοιχείο είναι και το ελεύθερο ύψος υπεράνω του συνολικού εύρους του οδοστρώματος το οποίο θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 4 m, άρα θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα για όλα τα παρόδια δέντρα ή φυτά να είναι κατάλληλα κλαδεμένα ώστε να μήν αναγκάζουν  φορτηγά και λεωφορεία να βγαίνουν εκτός λωρίδος κυκλοφορίας.

Τέλος, κάποιες μικρές βελτιώσεις σε καμπύλες είναι αναγκαίες ώστε να προσαρμοσθούν καλύτερα με την γεωμετρική αρχή της οδοποιΐας (ευθεία-κλωθοειδής-τόξο-κλωθοειδής-ευθεία).

Αυτό το τελευταίο είναι προφανές οτι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί στην υπάρχουσα χάραξη, αλλά έχοντάς το υπ’ όψη μπορεί να βελτιωθούν κάποιες επικίνδυνες στροφές, στο μέτρο της οικονομίας πάντα.

Τί χρειάζεται λοιπόν;

- Απόφαση για το πλάτος που θα πρέπει να έχει ο δρόμος σε τμήματα κατ’ ελάχιστον μερικών χιλιομέτρων λαμβάνοντας υπ’ όψιν την υφιστάμενη κατάσταση.

- Καταγραφή των προβληματικών σημείων και μελέτη επέμβασης για κάθε ένα απ’ αυτά.

- Κατασκευή των αναγκαίων έργων (μικροδιαπλατύνσεις ή μειώσεις πλάτους οδοστρώματος, σωστή και έντεχνη επισκευή φθορών ώστε το συνολικό πλάτος της οδού να μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια χωρίς να απαιτείται η εκτροπή από τη λωρίδα κυκλοφορίας, οριζόντια σήμανση, κλάδεμα των παρόδιων δέντρων) και αυστηρή τήρηση της απαγόρευσης στάθμευσης στα τμήματα εντός των οικισμών.

Περιττό να επισημανθεί οτι ένας από τους λόγους των φθορών του οδοστρώματος είναι οι διάφορες τομές που γίνονται είτε για ιδιωτικές συνδέσεις δικτύων είτε για κατασκευές έργων κοινωφελών οργανισμών οι οποίες δέν αποκαθίστανται έντεχνα.

Κατά την ισχύουσα νομοθεσία απαιτείται αδειοδότηση για κάθε τομή στο οδόστρωμα και εν συνεχεία έλεγχος άν η τομή αποκαταστάθηκε σύμφωνα με τις ισχύουσες τεχνικές προδιαγραφές.

Όποιος μπορέσει να υποδείξει μία (1) τομή που αποκαταστάθηκε όπως παραπάνω, κερδίζει βραβείο!

Δυστυχώς οι τεχνικές υπηρεσίες του νομού ή δέν είναι κατάλληλα στελεχωμένες ή αδιαφορούν μεταθέτοντας την ευθύνη των αποφάσεων σε διάφορους «τοπικούς» αναρμόδιους.

Εδώ, θα συνεχίσω να αναρωτιέμαι άν το ΤΕΕ εξακολουθεί να είναι ο τεχνικός σύμβουλος της Πολιτείας.

Βλέπω κάποιες επικίνδυνες παρεμβάσεις που έχουν ξεκινήσει  (πχ έργο διαπλάτυνσης (;;) σε τμήμα του δρόμου μεταξύ Περατάτων και Αδράκι, κάποια άλλη διαπλάτυνση (;;) στην έξοδο των Βλαχάτων μετά το Νεκροταφείο), για τίς οποίες είμαι περίεργος να μάθω τα κριτήρια του σχεδιασμού τους.

Έχουν οι άνθρωποι που τίς σχεδίασαν στοιχειώδεις γνώσεις οδοποιΐας;

Υπάρχουν κι’ άλλα φαιδρά (κακώς τα χαρακτηρίζω φαιδρά γιατί μπορούν να οδηγήσουν σε ατυχήματα αφού αυξάνουν αντί να μειώνουν την επικινδυνότητα) όπως η κατασκευή κάποιων τοιχείων και στηθαίων ασφαλείας χωρίς να έχει ληφθεί καθόλου υπ’ όψιν η γεωμετρία του δρόμου και αντίθετα μ’ αυτήν.

Όλα τα παραπάνω δέν χρειάζονται πολλά χρήματα.

Χρειάζεται μόνο γνώση και επαγγελματισμός.

Υπάρχουν;

Μέλλει να δειχθεί!