Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Das Weisse Band της Ευτυχίας !

Οι μισές αλήθειες είναι μια πρακτική πολύ επικίνδυνη.
Σε κάθε μεγάλη καμπή της ιστορίας κάθε έθνους αναφέρονται μισές αλήθειες.
Με μισές αλήθειες εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού.
Στις γειτονιές της Πατησίων, στα Πανεπιστήμια, στην Οικογένεια.

Η οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα, πολύ πιθανόν και αρκετές άλλες χώρες, είναι ένα σοβαρό θέμα και όπως σε κάθε σοβαρό θέμα υπάρχουν πολλές γνώμες για τα αίτια, τα δέοντα μέτρα, τις προοπτικές.
Σύμφωνα με μιά θεωρητική προσέγγιση του ζητήματος μπορεί να ειπωθεί πως δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ενιαία οικονομική πολιτική χωρίς πολιτική ενότητα.
Μοιάζει κάτι σαν την μετακόμιση ενός χαμηλού εισοδήματος υπαλλήλου σε μιά πολυτελή πολυκατοικία χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλισθεί η αύξηση του εισοδήματός του.
Χωρίς αμφιβολία θα δημιουργηθούν προβλήματα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση όφειλε πρώτα να φροντίσει για την πολιτική και πολιτισμική ενότητά της, και κατόπιν αυτομάτως θα ερχόταν και η οικονομική.

Για να χαραχθεί πολιτική, δηλαδή να ορισθεί η «πορεία του σκάφους», πρέπει, έχοντας γνώση της ιστορίας να αναλυθούν τα γεγονότα χωρίς προκαταλήψεις και οι χειριστές τους να διέπονται από απόλυτη αυτοκριτική διάθεση.

Όμως εδώ τα πράγματα πήραν άλλη τροπή:

Η συντεχνία των πολιτικών που οδήγησε τη χώρα στη δικτατορία των συνταγματαρχών, επανήλθε, δίκην σωτήρος, να «φορτώσει» τις αμαρτίες της στούς κακούς ξένους –αμερικανούς και άλλους- και να συνεχίσει το έργο της που δεν είναι άλλο από την παραγωγή ανεπάγγελτων, τεμπέληδων και ανιστόρητων νεογιάπηδων που μόνο μέλημά τους είναι να μην χάσουν τα κεκτημένα τους ( διάβαζε «πολιτικό κόστος» ).

«Όλοι μαζί τα φάγαμε...», ανέκραξε ο Πάγκαλος αφού διαίρεσε τα φαγωμένα με τα 9,000,000 των ελλήνων....
Και εν συνεχεία θεώρησε το «Μνημόνιο», Ευτυχία !
Όλα αυτά βέβαια τα είπε αφού είχε βεβαιωθεί πως η Συντεχνία του τη «σκαπουλάρισε»...
Αφού κινητοποίησε τα Μέσα, θεμιτά και αθέμιτα, και αφού τα παπαγαλάκια του «έπεισαν» οτι εξουσία άλλη από τη «Συντεχνία» συνιστά «συνταγματική εκτροπή»...

Οι μεγάλες κρίσεις εμπεριέχουν το σπόρο μεγάλων ευκαιριών.
Δεν είναι δεδομένο οτι θα βλαστήσουν οι σπόροι. Χρειάζεται δουλειά γι’ αυτό.
Η δουλειά δεν έγινε. Οι σπόροι δεν ποτίστηκαν και χάλασαν. Η ευκαιρία πέρασε !
Η Συντεχνία, το ποιό κλειστό επάγγελμα, επιβίωσε και ετοιμάζεται με το πλήρωμα του χρόνου να επανέλθει να ξανασώσει τη χώρα από το χάος που η ίδια την βυθίζει !

Η Νέμεσις προφανώς μετοίκησε κάπου μακρυά και δεν θέλει ούτε να ακούει ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: